۱۴۰۲ اسفند ۱۸, جمعه

روز جهانی زن و نوید طلوع جهانی نوین

                                       سخن روز

به‌مناسبت روز جهانی زن، یک اجلاس بزرگ بین‌المللی با شرکت و سخنرانی شخصیت‌های برجستهٔ سیاسی حقوقدانان و مبارزان حقوق زنان، از ۲۸کشور جهان در پاریس برگزار شد. سخنرانان، روز جهانی زن را گرامی داشتند و از مبارزات زنان جهان برای آزادی و برابری و به‌ویژه از نقش پیشتاز زنان ایران در مقاومت و قیام علیه دیکتاتوری زن‌ستیز آخوندها حمایت کردند.

خانم مریم رجوی در آغاز سخنرانی خود، دیدگاهها و پیشرفتها و دست‌آوردهای مجاهدین و مقاومت ایران را در چهار جمله چنین بیان کرد:

زنان نیروی تغییرند.

مشارکت فعال و برابر زنان در رهبری سیاسی، لازمه دموکراسی است.

رهایی زن، شرط رهایی مرد است

شکست رژیم ولایت فقیه به‌دست زنان پیشتاز محقق می‌شود.

مریم جوی افزود: امر برابری زن و مرد در حالی‌که به‌ظاهر از جانب بسیاری پذیرفته شده و در قوانین اغلب کشورها وارد شده، اما هم‌چنان چالش اساسی زمانهٔ ماست.

او در پاسخ به‌این سؤال که راه دستیابی به برابری زن و مرد چیست؟ گفت: «تجربه مقاومت ما این است که نبرد با دیکتاتوری و مشخصاً نبرد با بنیادگرایی اسلامی حاکم بر ایران و مبارزه برای برابری، دو مبارزه جدا از هم نیست. زیرا در‌افتادن با استبداد دینی بدون آزاد کردن انرژی عظیم زنان و مردان پیشتاز، غیرممکن است.

یک جنبش ترقیخواه که می‌خواهد با استبداد دینی بجنگد، باید با ایدئولوژی ارتجاعی بنا شده بر جنسیت و فردیت فروبرنده دربیفتد؛ نمی‌تواند رگه‌ها و عناصری از آن را در اندیشه و مناسبات خودش داشته باشد.

لازمهٔ برابری، کنار زدن نگرش ارتجاعی و کالایی نسبت به‌زن است. به‌جای آن باید فرهنگ و مناسباتی برقرار شود که در آن، زن وابسته به‌دیگری نباشد؛ موضوع مالکیت نباشد؛ بلکه باید یک انسان انتخابگر و مستقل باشد و می‌تواند سرنوشت خود را به‌دست گرفته و جهان امروز را به‌سوی جهانی بهتر رهبری کند.

خانم مریم رجوی سپس زنان بپا خاسته و نسل پیشتاز و جوان ایران را مخاطب قرار داد و گفت: میلیون میلیون زن ایرانی که با ستم، فقر و بهره‌کشی به‌زنجیر کشیده شده‌اند، نجات‌شان در دست‌های شماست. برخیزید، برخیزید و یک صدا تمام ایران و جهان را از این فریاد پر کنید:

نه به‌حجاب اجباری، نه به‌دین اجباری، نه به‌حکومت اجباری! می‌توان و باید رژیم ولایت فقیه را سرنگون کرد.

خانم مریم رجوی در ادامهٔ سخنان خود به‌مناسبت روز جهانی زن گفت: روزی می‌آید که هیچ‌کس به‌خاطر نوع لباس یا زندگی فردی‌اش یا به‌خاطر باورهای دینی و سیاسی‌اش مورد سؤال قرار نمی‌گیرد. دیگر هیچ زنی اعدام نمی‌شود، هیچ زنی شلاق نمی‌خورد و هیچ زنی در بند و زنجیر نخواهد بود.

صدای شکستن زنجیرها به‌گوش می‌رسد. این صدای انقلاب است.

این پایان نظم کهنه و آغاز نظم تازه‌یی بر اساس آزادی، دموکراسی و برابری است.

مشارکت گستردهٔ زنان در مبارزه برای تغییر رژیم، یک روند تصادفی یا خود‌به‌خودی نیست و دیدیم که با چه پشتوانه و سابقه‌یی، زن ایرانی جلودار قیام‌ها شده.

شورای مرکزی سازمان مجاهدین متشکل از هزار زن پیشتاز، الگوی فداکاری و مبارزه برای زنان ایران به‌خصوص دختران و زنان در کانون‌های شورشی است. مجاهدانی که از همه چیز، از جمله از خانه و خانواده گذشته‌اند.

در یک‌کلام چکیده تجربهٔ آنها «می‌توان و باید» است. آنها توانسته‌اند نیروی بازدارندهٔ ناباوری را عقب برانند و به باور تازه‌یی به‌خود دست پیدا کنند.

خانم مریم رجوی سپس به امر هژمونی زنان که آن را پرچالش‌ترین تحول توصیف می‌کرد پرداخت و سؤال کرد: آیا این یک تحول زود هنگام نیست؟ آیا نباید این تغییر را به‌دهه‌های آینده و به‌زمانی موکول کرد که جوامع کنونی به‌درجات بالاتری از تکامل اجتماعی رسیده باشند؟

پاسخ ما این است که شکستن طلسم نابرابری، بدون یک جهش، ممکن نیست.

این جهش، هژمونی زنان است به‌خصوص به‌دلیل نبرد ما با یک استبداد زن‌ستیز، بسیار ضروری بود و مشارکت فعال زنان در رهبری سیاسی و سایر پهنه‌های مسئولیت در گرو آن بود.

خانم مریم رجوی در توضیح بیشتر در بارهٔ معنای هژمونی زنان افزود:

رهبری زنان، در کسب کرسی‌های مدیریت محدود نمی‌شود و سهیم‌شدن در قدرت مردانه نیست؛ بلکه تغییر دادن سرشت این قدرت است.

خانم مریم رجوی در ادامهٔ سخنان خود با بیان این‌که «تغییر اوضاع کنونی و پایان دادن به‌تاریکی و تباهی زمانه که بیش از همه زنان را هدف قرار داده، قبل از هر چیز در ایمان و باور ما تعیین و محقق می‌شود» افزود:

و من باور دارم که می‌توان و باید دنیایی نو بر اساس آزادی و برابری ساخت.

باور دارم که راه برابری، با قیام زنان و مردان علیه اندیشه ارتجاعی و کالایی، هموار می‌شود.

باور دارم، روزی نگاه کالایی به‌زن، گذشتهٔ شرمگینانه بشریت می‌شود و هر زن به‌چشم انسان انتخابگری دیده می‌شود که اختیار تمام هستی‌ خود را در دست دارد.

باور دارم که مشارکت برابر زنان، در پهنه‌های سیاسی و اقتصادی، تضمین آزادی و دموکراسی، امنیت و عدالت و پیشرفت است.

و باور دارم که شکست بنیادگرایی و استبداد دینی حاکم بر ایران با پیشتازی، جنگاوری و رهایی زنان و مردان ایران امکان‌پذیر است و زنان نیروی تغییر سرنوشت در عصر حاضر هستند.

پرشکوه‌ترین تجربهٔ زندگی من، دیدن نبرد زنان و مردان این جنبش برای رهایی و برقراری مناسباتی عاری از تبعیض و نابرابری است.

با چنین تجربه‌یی، پر امیدتر از همیشه می‌گویم: طلوع خورشید آزادی و بهار دموکراسی و برابری در ایران قطعی و حتمی است انقلاب دموکراتیک مردم ایران پیروز می‌شود