حجت‌الاسلام فاضل میبدی(استاد حوزه علمیه)دریادداشتی نوشت:جانشین فرمانده نیروی انتظامی: بالاترین مولف قدرت ملی ما حجاب و عفاف است»
نمی‌دانم جناب ایشان تاچه اندازه اسلام و قدرت ملی را می شناسد. یقینا اگر آشنا بود، چنین سخن نمی‌گفت. اگر حجاب و عفاف بالاترین مولفه ملی است، پس جایگاه عدالت، آزادی، اعتمادملی، ارزش پول ملی و..کجاست؟ اگر جایگاه این مفاهیم اصلی در ایران اسلامی روشن بود، تمام هم و غم آقایان صرف مبارزه با بی‌حجابی نمی‌شد. و مشکلات اصلی رها نمی‌گشت؟
آقایان به جای این که هویت نظام را به عدالت اجتماعی و مبارزه با فقر و نابرابری و حفظ آزادیهای مدنی گره بزنند، مسئله حجاب را هویت حیات سیاسی خود کرده اند. دولت و مجلسی که امده بود، تورم و مسکن و سایر مشکلات حیاتی مرد را حل نماید، آن مشکلات را نه تنها لا ینحل، که صدچندان کرد. واکنون کشتی پرشتاب را به سوی حجاب تغییر مسیر داده است.
کدام جامعه ای به خاطر بی حجابی به ورطه سقوط فرو افتاد؟ شوروی سابق با آن قدرت عظیم نظامی، نه به خاطر بی‌حجابی بلکه بخاطر بی‌‌‌عدالتی و فقر و نابرابری سقوط کرد. چرا دربرابر ظلم‌های ساختاری فریادی از حلقومی بر نمی‌آید؟ منکر بزرگ جامعه ما بی‌حجابی است یا فقر؟منکر بزرگ بی حجابی است یا اختلاس و رانت خواری و دست در جیب و‌سفره مردم بردن؟ مشکل و منکر بزرگ بی‌حجابی است یا بانک‌های ربا خوار که مانند اختاپوس به جان جامعه افتاده‌اند؟
دریابیم که تقابل امام حسین ع با حکومت اموی درگیری عدل قرآنی با ظلم ساختاری اموی بود. مشکل اصلی جامعه اموی دوچیز بود؛ یکی ویژه خواری نزدیکان حکومت از بیت المال و دیگری انتصاب‌های فامیلی خاندان بنی‌العاص، بر حساس‌ترین نهادهای حکومتی. بیایید حجاب را ازمقوله اخلاقی و‌اختیاری بدانیم ، اما بازی با بیت‌المال را از مقوله تهدید و اصلی وخطر سقوط نظام تلقی کنیم. چه زیبا گفت حافظ:
ساقی به جام عدل بده باده تا گدا/ غیرت نیاورد که جهان پربلا کند
