۱۶آذرروزدانشجو،همواره برای شاه وشیخ کابوس بوده است.بهویژه امسال که۱۶آذردر بسترقیام سراسری مردم ایران برای بزیرکشیدن دیکتاتوری آخوندی واقع شده،بیش از هرسال برای رژیم وحشتآفرین بود.ازاین روخامنهای برای عبورازاین گردنهٔ خطر ناک، پیشاپیش تدارک دیده و تمهیدات گستردهیی اندیشیده بود.
از چند روز قبل، مزدوران خامنهای اقدام بهدستگیری گستردهٔ دانشجویان مبارز کردند. شمار بسیاری از دانشجویان را بهحالت تعلیق درآوردند و از ورود آنها بهدانشگاه ممانعت کردند. از صبح روز چهارشنبه ۱۶آذر نیز، مزدوران خامنهای در بیش از ۱۰۰نقطهٔ تهران پستهای ایست و بازرسی برقرار کرده و پاسداران در مناطق حساس و قیامخیز مستقر شده بودند. از سوی دیگر و در چنین فضایی، خلیفهٔ ارتجاع مهرهها و گماشتههایش را، طی روزهای ۱۵ و ۱۶آذر بهدانشگاههای مختلف فرستاده بود تا با صحنهسازی، قرق کردن دانشگاهها و آوردن مشتی پاسدار و بسیجی تحت عنوان دانشجو، پای سخنرانی آنها وانمود کند که دانشگاهها را تحت کنترل خود دارد تا بتواند از آن نتیجهگیری نماید که قیام در سراشیبی قرار گرفته و بهزودی کار آن را یکسره خواهد کرد.
رئیسی جلاد تحت تدابیر شدید امنیتی بهدانشگاه تهران رفت که تماماً با استقرار انبوهی از مزدوران اونیفرمپوش و لباسشخصی قرق شده بود. وی سپس در سالنی بهسخنرانی پرداخت که تمام ظرفیت آن با مزدوران پاسدار و بسیجی پر شده بود. اعلام این برنامه از قبل نیز بخشی از نقشه خلیفه درمانده برای تشدید تدابیر امنیتی و قرق کردن خیابانهای اطراف دانشگاه بود
اما در روز ۱۶آذر، طرح و مهندسی خامنهای بهصخرهٔ سخت سنگر آزادی و خیزشهای توفنده دانشجویان برخورد کرد و ناکام شد.
در دانشگاه تهران بهرغم شدیدترین جو امنیتی دانشجویان با پاسداران جهل و جنایت که از جلاد۶۷حفاظت میکردند، درگیر شدند.
در سایر دانشگاهها هم بهرغم نقشهها و بسیج سرکوبگرانه رژیم، دانشجویان گماشتههای خامنهای را با شعارهای بیشرف بیشرف سکهٔ یک پول کردند و یا با شعارهای سرنگونی و انقلابی مانند مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر، نقشههای خامنهای برای عبور آرام از ۱۶آذر را نقش بر آب کردند. در دانشگاه مشهد، دانشجویان ضمن سر دادن شعار مرگ بر خامنهای با مزدوران سرکوبگر درگیر شدند. در دانشگاه امیرکبیر، دانشجویان ضمن درگیری با مزدوران لباس شخصی، شعار میدادند: «چه با حجاب چه بیحجاب، پیش بهسوی انقلاب» «فقر، فساد، گرونی، میریم تا سرنگونی!».
به همین ترتیب، دانشجویان مبارز و انقلابی از تهران تا گیلان و مازندران و از کردستان و کرمانشاه تا خراسان و از آذربایجان تا اصفهان و خوزستان، بهرغم یورش وحشیانه نیروهای سرکوبگر و دستگیریهای گسترده با شعارهایی همچون، «دانشجو میمیرد، ذلت نمیپذیرد»، سیلی جانانهای بر بناگوش ولیفقیه ارتجاع نواختند و ۱۶آذر را بهفرصتی دیگر برای هر چه محکمتر ساختن پیوند دانشگاه با تودههای ستمدیده و بپا خاسته تبدیل کردند. کما اینکه در همین روز مردم در مناطق مختلف تهران و در شهرهای یزد، اردکان، قروه، بانه، اراک، اصفهان، نجفآباد، یاسوج، ملارد و قزوین به خیابانها آمدند و با افروختن آتش و سر دادن شعارهایی همچون «مرگ بر خامنهای»، «توپ تانک مسلسل دیگر اثر ندارد توطئهٔ خامنهای را بر سرش خراب کردند.