۱۴۰۱ اردیبهشت ۲۹, پنجشنبه

پادشاه اردن طی فرمانی تماس‌ها و تحرکات شاهزاده حمزه را محدود کرد

 

ملک عبدالله دوم: من هرگز به هیچ‌کس اجازه نخواهم داد تا منافع خود را بر منافع میهن ترجیح دهد و حتی به برادرم اجازه نخواهم داد باعث بروز نگرانی بیشتر در میهن ما بشود

دربار سلطنتی اردن پنج‌شنبه 29 اردیبهشت، اعلام کرد بنا به فرمان ملک عبدالله دوم، پادشاه این کشور، برادر او شاهزاده حمزه بن الحسین تحت حصر خانگی قرار می‌گیرد و طبق توصیه‌های به‌عمل آمده نیز ارتباطات و تحرکات او محدود می‌شود.

چند هفته پس از اینکه شاهزاده حمزه، ولی‌عهد پیشین اردن، اعلام کرد که از لقب «شاهزاده»، صرف نظر کرده، دربار سلطنتی، نامه‌ای از عبدالله دوم، پادشاه اردن خطاب به «مردم اردن» را منتشر کرد که در آن عنوان شد، شاهزاده حمزه «همه فرصت‌ها برای واقع‌بینانه بودن و تعهد به منش خانوادگی ما را از دست داد.»

عبدالله دوم در ادامه افزود که به این جمع‌بندی رسیده که شاهزاده حمزه «تغییری در رویه خود نخواهد داد.»

پادشاه اردن در فراز دیگری از نامه خود نوشت: «من هرگز به هیچ‌کس اجازه نخواهم داد تا منافع خود را بر منافع میهن ترجیح دهد و حتی به برادرم اجازه نخواهم داد باعث بروز نگرانی بیشتر در میهن ما بشود.»

در این نامه آمده است: «برادرم حمزه همچنان تمام حقایق و شواهد قطعی را نادیده گرفته و سرگرم تحریف حقایق و وقایع برای تقویت روایت ساختگی خود است. متأسفانه برادرم حقیقتاً به آن‌چه ادعا می‌کند، باور داشته و توهمات کنونی او، موضوع جدیدی نیست. اعضای خاندان هاشمی، سالها پیش، پشت‌کردن او به تعهدات و رفتار غیرمسئولانه او به هدف گسترش ناآرامی، بدون توجه به عواقب آن برای میهن و خاندان ما را متوجه شدند.»

شاه اردن در این نامه افزود: «هنوز دیری از تعهد او به بازگشت از گمراهی خود نمی‌گذرد که بار دیگر به رویه دیرین خود که از سال‌ها پیش آغاز شده بود بازگشته و منافع خود را بر میهن مقدم می‌شمارد.»

عبدالله دوم در ادامه انتقادات از برادر خود نوشته است: «او به جای الهام‌گرفتن از تاریخ و ارزش‌های خاندان خود، در فضای تنگ أوهام خویش بسر می‌برد، در حالی که می‌تواند به استفاده از جایگاه بزرگ و فضای توام با احترام و محبت و توجهی که برای او فراهم کردیم، اکتفا کند اما در عوض، با نادیده گرفتن واقعیت‌ها و مبادی، نقش قربانی را بازی می‌کند.»

تسامح و خویشتن‌داری

عبدالله دوم تاکید کرد: «من طی سالهای گذشته، نهایت مدارا، خویشتن‌داری و شکیبایی را در تعامل با برادرم نشان دادم، به این امید که او روزی سرانجام به پختگی خواهد رسید. من برای او عذر گناه می‌تراشیدم و امید داشتم که او، یار و یاور ما در انجام وظیفه خدمت به مردم برومند اردن و حمایت از میهن و منافع آن خواهد بود. من بردباری زیادی در تعامل با برادرم به خرج دادم اما افسوس که هر بار، ناامید شده و تیرم به سنگ خورد.»

ملک عبدالله دوم در ادامه این نامه اظهار داشت که شاهزاده حمزه «به رفتار توهین‌آمیز خود نسبت به من، تاریخ خاندان خود و نهادهای دولتی که همه اشکال حمایت و کمک به او و دیگران را ارائه می‌کنند، ادامه داد اما به رغم این، ترجیح دادم، چشم‌پوشی کنم تا شاید او خود را از این وضعیت خودساخته، بیرون آورد. او همواره برادر من است اما همیشه ترجیح داد با بدگمانی و جفاپیشگی با همه برخورد کرده و به مشکل‌آفرینی در کشور ما ادامه دهد. او در توجیه ناتوانی در خدمت به میهن و ارائه راه‌حل‌های واقعی برای چالش‌های فراروی کشور، عنوان می‌کرد که در معرض تخاصم و حملات قرار دارد.»