سخن روز
آخوند روحانی روز سه‌شنبه ۲۱بهمن در ادامهٔ سریال ویدیویی نمایش‌های هفتگی «افتتاح» مدعی شد حاکمیت آخوندی «با وجود درگیر بودن با جنگ اقتصادی دشمنان، از دیگران عقب نماند». روحانی هم‌چنین از «آسایش مردم» و «نشاط‌آفرینی» و «تحول بزرگ در اقتصاد» دم زد!
برای راستی‌آزمایی این ادعاهای سران رژیم آخوندی، نیاز نیست جای دور برویم. کافیست به وضعیت زندگی مردم ایران نگاه کنیم. مردمی که سرزمین‌شان «بزرگترین دارندهٔ ذخایر هیدروکروبوری دنیا (مجموع ذخایر نفت و گاز) به حساب می‌آید» و اقیانوسی با ظرفیت «۱۵۸میلیارد بشکه نفت و ۳۳هزار میلیارد متر‌مکعب گاز» زیر پایشان است (سایت حکومتی دیپلماسی ایرانی-۲۷تیر۹۷). اما از این ثروت سرشار، جز فقر و گرانی و گرسنگی چیزی نصیب این مردم نشده است. آخوند روحانی ابراز امیدواری می‌کند که «همهٔ کسانی که در صحنهٔ تبلیغات فعالند، واقعیتها و اقدامات» نظام را «ببینند و درست حرف بزنند!» (۲۱بهمن)؛ پس برای دیدن «واقعیتها و اقدامات» نظام آخوندی در ۴۲سال گذشته، تنها نیم نگاهی به بازتاب وضعیت معیشت، زندگی و اقتصاد مردم ایران از زبان و قلم رسانه‌ها و کارگزاران خود رژیم در همین یک روز ۲۱بهمن داشته باشیم:
- روزنامهٔ حکومتی جهان صنعت (: غافلگیری مردم از افزایش قیمت کالاهای اساسی و مایحتاج روزانه زندگی ادامه دارد. حتی پیش‌پاافتاده‌ترین کالاها در سبد غذایی خانوار هم‌چون گوجه و خیار این روزها قیمت‌های نجومی را تجربه می‌کنند.
-روزنامهٔ حکومتی کار و کارگر: هزینه سبد معیشت برای یک خانوار کارگری ۱۰میلیون تومان است در حالی‌که دریافتی کارگران نهایتاً به ۳میلیون تومان می‌رسد.
- خوانساری، رئیس اتاق بازرگانی رژیم: طی سال۹۰ تا ۹۸، حدود ۹۰میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج‌شده و در ۱۰ساله اخیر ۳۵درصد مردم کشور به زیرخط فقر هدایت‌شده‌اند.
- روزنامهٔ حکومتی مردم‌سالاری: (یک قلم) چندبرابر شدن قیمت دارو رنج افراد فرودست جامعه را افزایش داده است. بسیاری از مشکلات و دردها را فریاد زده‌اند، ولی با آنها برخورد شده است.
- روزنامهٔ حکومتی ستارهٔ صبح: جامعه ایران شاهد آب رفتن و کاهش ملموس سطح رفاه خود است. در ۱۰سال اخیر رشد اقتصادی در کشور ما نزدیک به صفر و در ۳سال گذشته منفی ۱۶درصد بوده.
جهان صنعت: قدرت خرید مردم آن‌چنان با کاهش روبه‌رو شده که حتی اگر سیر صعودی قیمتها با سرعت هم همراه نباشد، باز هم قیمت‌های موجود برای تمام اقشار جامعه نگران‌کننده خواهد بود، چه برسد به این‌که روند افزایش قیمتها آن‌چنان با سرعت پیش می‌رود.
- کامران نذری، اقتصاد‌دان حکومتی: فضای کسب‌وکار مردم روزبه‌روز بدتر می‌شود؛ درجه فلاکت و فقر افزایش پیدا کرده است. شاخص فساد ایران سه پله نزول پیدا کرد و روزبه‌روز اوضاع (از نظر فساد و دزدی) بدتر هم می‌شود.
- روزنامهٔ حکومتی کار و کارگر: تحت تأثیر تورم شدید، قدرت خرید به‌شدت کاهش یافته و سفره کارگران خالی شده است. از سال۶۸ به بعد جنگ نبود اما باز هم دستمزد کارگران متناسب با تورم سالانه رشد نکرد. بین نرخ تورم و مزد کارگران ۶۰درصد فاصله وجود دارد.
- جهان صنعت: مردم هر روز برای خرید مایحتاج روزانه خود غافلگیر می‌شوند. حتی خیار با قیمت کیلویی ۲۵هزار تومان، به فهرست میوه‌های لوکس پیوسته است.
این است آن «واقعیتها» که آخوند روحانی تلاش می‌کند با شیادی و دغل و با شوها و سریالهای مسخرهٔ «افتتاح پروژه» و... آنها را وارونه جلوه دهد. علت این وضعیت هم روشن است. در یک‌سو ۹۶درصدی‌هایی که این‌گونه در فقر و حرمان به‌سر می‌برند، در سوی دیگر سران نظام و آقازاده‌ها و لایة بالایی نظام، همان ۴درصدی‌هایی که با غارت نهادینه ۹۶درصدی‌ها، تمام ثروت کشور را بلعیده و شیرهٔ جان مردم را مکیده‌اند و آن را یا به جیبهای خود ریخته و یا در چاه ویل اتمی و موشکی و دخالت‌های جنایتکارانه در کشورهای دیگر به باد داده‌اند. فاصلهٔ این دو طیف تا آنجاست که به نوشتهٔ یکی از روزنامه‌های حکومتی «اگر می‌خواهید فاصلهٔ مردم با مسئولان نظام را متر کنید این فاصله را به جیب دو طیف رجوع کنید. حقوق ۵۰میلیون تومانی یک مدیر سیاسی کجا و حقوق ۳میلیون تومانی یک کارگر کجا!» (روزنامهٔ حکومتی آفتاب یزد-۲۱بهمن)؛ همین تبعیض و غارت بی‌سابقه است که باعث شده «مردم از تبعیضها، بیعدالتیها، فاصله طبقاتی و فشــارهای اقتصادی» عاصی باشند (مردم‌سالاری-۲۱بهمن) و در اعتراضات سراسری طی همین روزها خشم خود را با شعار «سوریه را رها کن، فکری به‌حال ما کن» و «خط فقر ۱۰میلیون، حقوق ما ۲میلیون»، نثار غارتگران حاکم کنند. وقتی هم سران نظام برای منحرف کردن خشم انفجاری ارتش گرسنگان، تحریم‌ها را علت فقر و فلاکت مردم معرفی کرده و می‌گویند «ریشهٔ مشکلات واشنگتن دی. سی است» و «مردم لعن و نفرین‌هایشان را به کاخ‌سفید بفرستند» (روحانی-۵مهر)، مردم عاصی فریاد می‌زنند: «دشمن ما همین‌جاست، دروغ میگن آمریکاست» (تظاهرات سراسری بازنشستگان-۱۵بهمن۹۹).
همهٔ مردم ایران امروز به‌خوبی می‌دانند که علت تمامی معضلات و مصائب‌شان نه شرق و غرب، نه تحریم و چیزی دیگر، بلکه دیکتاتوری ایران‌برباد ده آخوندیست که بنیانگذار خبیثش، ۴۲سال پیش انقلاب بزرگ ضدسلطنتی مردم ایران را به سرقت برد و رژیمی بنانهاد سراپا فساد، غارت، تباهی و کشتار. اما اکنون تاروپود این نظام در رویارویی با جامعه عاصی و مقاومتی سازمان‌یافته بیش از هر زمان پوسیده و «آنچه در زیر پوست شهر می‌گذرد عدم رضایت عموم مردم پیرامون وضعیت فعلی است» (مردم‌سالاری-۲۱بهمن)؛ و دور نیست روزی که پوست شهر سر باز کند و خروش محرومان با پیشتازی کانون‌های شورشی، سرنوشتی بسا سهمگین‌تر از دیکتاتوری شاه را، برای دیکتاتوری شیخ رقم بزند.
