همزمان با اوجگیری بحرانهای درونی، ریزش نیرو و وحشت ناشی از عصیان اجتماعی، خامنهای هراسان به صحنه آمد و از خطای بزرگ و خانمانسوز گفت:
تلویزیون خامنهای ـ۱۹بهمن ۹۹: یکی از اشتباهاتی که ممکن است در بین ماها کسانی بکنند اشاره میکنم و او نهم این است که ما مرعوب قدرت دشمن بشویم این خطای بزرگیست.
منظور از مرعوب دشمن نشدن، بیانگیزگی و ریزش بیشتر نیروهاییست که تحت تاثیر فشار افکار عمومی و پایان آستانهٔ تحمل مردم، از دایرهٔ خودیهای نظام خارج میشوند.
عبدالله ایزدپناه در مجلس آخوندی ـ ۱۹بهمن ۹۹: آستانه تحمل مردم بهشدت کاهش یافته است. بیکاری جوانان تهدید جدی است.
یک کارشناس حکومتی در حالی که رودروی خامنهای تأکید کرد هیچ راهی جز عقبنشینی و مذاکره نداریم گفت:
علی بیگدلی ـ روزنامه جهان صنعت ۱۹بهمن
این را نیز در نظر بگیرید که تحمل این فشارهای سنگین اقتصادی برای مردم ایران قابلتحمل نیست.
ایران باید تلاش کند که از این فضای مسموم و انزوای سیاسی رها شود زیرا ادامه این وضعیت میتواند منجر به خیزشهای اجتماعی شود.
احمدینژاد:
الان ۴۲سال از انقلاب گذشته است. اگر امروز به خیابان بروید، اولاً نارضایتی خیلی بالا است. ما در عمرمان ندیدیم که اینقدر نارضایتی وجود داشته باشد. مردم از چه چیزی ناراضی هستند؟ از مردم بپرسیم که از چه چیزی ناراضی هستید، چه میگویند؟ میگویند چه شد؟ چرا تبعیض، بیصداقتی، فساد، بیعدالتی و ظلم وجود دارد؟
یک شهروند ـ ۱۷بهمن ۹۹:
«سلام امروز جمعه ۱۷بهمن نیشابور خیابان ایستگاه الآن ساعت ۷ دیدم شیشه را شکستند عکس خامنهای را هم بهم ریختند و تیکه پارهاش کردند واقعاً مردم مشخصه که مردم خستهاند امیدوارم که سال آخری باشه که این دیکتاتورها برما حکومت میکنند به امید آنروز».