نظام ولایت فقیه در شرایطی به‌سر می‌برد که در هر موضوع و واقعه‌یی، چنان در مخمصه انتخاب بین گزینه‌ها قرار می‌گیرد که آخرالامر یادآور آن ضرب‌المثل ایرانی می‌گردد که «نه راه پس دارد نه راه پیش» اما شبیه این حکایت در تاریخ ادبیات، علم و فلسفه، ماجرای الاغ بوریدان است که در مغرب زمین بسیار معروف و زبان‌زد است.
قصه حمار فرضی است که در فاصله مساوی بین دو بسته علوفه قرار داده شده است و نمی‌تواند تصمیم بگیرد به کدام طرف برود و در نهایت از گرسنگی می‌میرد!... انتخاب این حکایت در وصف فلج فکری حاکمانی است که نمی‌توانند تصمیم درستی بگیرند. مثال‌های امروزینش در رژیم آخوندی فراوان است. اما در موضوع قبول و یا رد FATF رژیم پس از یک‌سالی که از پذیرش آن سر باز زد و پیامدهای نفس‌گیرش را تا آخرین سلول‌های ریه‌هایش حس کرد، تازه به فکر بررسی آن در مجمع تشخیص مصلحت افتاده است. رسانه‌ها و محافل و باندهای گوناگون حکومتی هر یک بنا به مصالح و منافع خود در ستایش و نکوهش این «کارگروه ویژه مالی بین‌المللی» چه‌ها که نگفته و نمی‌گویند و نسراییده و نمی‌سرایند.
FATF؛ طناب دار یا ریسمان نجات؟
FATF سر راه مبادلات بانکی و مالی و چهار راه نقل‌و‌انتقالات پولی بین‌المللی قرار گرفته است و پولشویان و باندهای مافیایی داد و ستدهای غیرقانونی و گروه‌های مواد مخدر و نیروهای نیابتی کشورهای یاغی! که دست به تجارت سلاح و مفاسد ناگفتنی می‌زنند را شناسایی و رسوا می‌کند. و البته هرکس از این مسیر بگریزد و این نهاد را دور بزند در لیست سیاهی قرار می‌گیرد که معنی آن این است که دستش از مبادلات بانکی و مالی کوتاه می‌شود و در انزوای خود ساخته به باد فنا ملحق می‌شود.
تازه‌ترین دوگانه بوریدان نظام
دیگر گفتن این‌که رژیم آخوندی با داشتن عمود خیمه نظام و قبله عالم‌تاب و ۴۰سال چنگ زدن به قدرت بلامنازع، از داشتن یک الگوی نیم‌بند اقتصادی عاجز است، قدیمی شده است. بنا به‌گفته کارشناسان خود این حکومت در این رژیم ارتجاعی، هیچ‌کس نمی‌داند چه مسیری برای اقتصاد کشور تعیین شده است و باید به کدام هدف حرکت کرد. برنامه‌های پنج ساله به پایان ششمین دوره خود رسیده است؛ اما هم‌چنان این سؤال بی‌پاسخ است که اقتصاد ایران دولتی است یا خصوصی، بازار آزاد است و یا برنامه‌ریزی و ...
اما در مورد FATF موضوع غامض‌تر از بحثهای آکادمیک است و به حیات و ممات رژیم آخوندی گره خورده است؛ مانند بقیه موضوعات مهم و سرنوشت ساز، خامنه‌ای و دولتهای منصوبش بر سر دوراهی قرار گرفته‌اند
از یکطرف باند و جریانی مدافع FATF است و می‌خواهد با جهان ارتباط داشته باشد و می‌گوید نجات از خفگی رژیم به همین مراودات و مناسبات وابسته است. بدون قبول این امر حتی لغو تحریم‌ها نمی‌تواند گره‌ای از کار فروبستهٔ نظام بگشاید. از طرف دیگر باند غالب در قدرت می‌گوید بقای رژیم آخوندی به مخفی‌کاریها و زد و بندهای پشت‌پرده با عناصر نیابتی و محافل جنایتکار بین‌المللی و تروریسم مالی در حوزه‌های اقتصادی و مالی و پولی گره خورده و نمی‌توان از آن چشم پوشید. نداشتن شفافیت و پنهان‌کاری لازمه پیشبردن کار نظام در حمایت از مزدوران و گماشتگان در عمق استراتژیک نظام است و کسی نباید از رازهای سر به مهر اندرونی بیت خامنه‌ای و سپاه سر درآورد.
از چند سال پیش که FATF تأسیس شد دولتهای معدودی مانند حکومت ایران از تن‌دادن به مقررات این نهاد بین‌المللی سر باز زدند و کیفر آن را چشیدند و یک به یک قوانین مذکور را پذیرفتند و حالا تنها رژیم آخوندی و کره شمالی در لیست سیاه و شرم‌آور این نهاد باقی مانده‌اند. سال گذشته نیز پس از چندین ماه بحث و کشمکش مابین نمایندگان باندهای غالب و مغلوب نظام، مجلس، شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت، بر سر لوایح باقی مانده پالرمو و CFT، در نهایت کار پیش نرفت و رژیم نتوانست این لوایح را از مجاری خودش بپذیرد. در نهایت نیز به لیست سیاه تروریستهای مالی و پولشویان بین‌المللی قدم گذاشت.
جدال مجدد باندهای غارتگر و تروریست‌پرور
اکنون سران رژیم سرخورده از انزوای جهانی و قطع مراودات پولی و مالی و بی‌اعتنایی به نصایح چین و روسیه که گفته بودند نمی‌توانند برای بانکدار مرکزی تروریسم راهی بگشایند، مجدداً جنگشان را از سر گرفته‌اند و چرتکه می‌اندازند که مقررات ضدپولشویی و منع کمک به تروریسم بین‌المللی را بپذیرند یا هم‌چنان سرگردان و پریشان، چمدانهای دلار و یورو را در بین ساک‌های مسافران جابه‌جا کنند.
درخواست روحانی و دستور خامنه‌ای بررسی دوباره لوایح
مجمع تشخیص مصلحت نظام به ظاهر و یا به‌طور جدی مشغول بالا و پایین کردن درخواست آخوند روحانی برای بررسی مجدد لوایح FATF و البته به دستور خامنه‌ای است. لاریجانی، رئیس این مجمع اعلام کرد جلسات در این باره «تا حصول نتیجه نهایی و دستیابی به آنچه مصلحت مردم و نظام اسلامی است، ادامه خواهد یافت» (خبرگزاری حکومتی مهر - ۳دی۹۹).
جالب این‌که هنوز بحثها به نتیجه نرسیده هشدارها از قبول و یا رد مصوبه مجمع تشخیص بالا گرفته است تا آنجا که لاریجانی اعلام کرد: «پس از اعلام نتیجه بررسی این لوایح از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام، چه آنها که نتیجه را قبول دارند و چه آنها که آن را قبول ندارند، باید نسبت به مصوبه مجمع تمکین کنند» (خبرگزاری حکومتی ایسنا - ۳ دی۹۹).
کار تا آنجا بالا گرفته است که علی مطهری عضو پیشین مجلس از ارتباط قرار گرفتن نام رژیم در لیست سیاه FATF و موانع خرید واکسن کرونا خبر می‌دهد.
دوراهیهای بی‌شمار مستاصل کننده
از روز اول حکومت ارتجاعی که خمینی بنیان آن را گذاشت و با سرکوب و بیدادگری و جنگ آن را حفظ کرد تا به امروز، نظام ولایت فقیه، مهمترین دغدغه‌هایش قرار گرفتن بر سر دوراهیهای است که می‌بایست به آنها پاسخ درست و مقتضی می‌داد تا بتواند به حرکتش مانند اکثر نظام های استبدادی معمول در گوشه و کنار جهان ادامه دهد؛ اما از آنجا که در بن‌بست است و نه راه پیش دارد و نه پس، وضعیتش در این زمینه استثنایی است و عملاً بر سر دوراهی بن‌بست به دام افتاده است.
همه تعلیق‌های ایران
با سپری شدن ۴دهه از عمر رژیم آخوندی هنوز سیاست ارزی آن نامشخص است و چشم‌اندازی برای سیاست ارزی ندارد و نمی‌داند ارز تک‌نرخی شود یا دو نرخی و یا چند نرخی؛ بانکداری خصوصی باشد یا دولتی؛ موتور حرکت اقتصاد، صنعت باشد یا کشاورزی و یا خدمات و یا نفت و یا مسکن و یا؟... به طرف خودکفایی برود یا با اقتصاد جهانی پیوند بخورد؟ به روستا برگردد و یا شهر را توسعه دهد؟ بازار محور باشد یا برنامه محور؟ اف.ای.تی.اف را بپذیرد یا نپذیرد، مذاکره بکند یا به آن نزدیک نشود و... ...
حتی خیرخواهانش از حاکمان مستاصل سؤال می‌کنند: «در این شرایط باید پرسید که آیا زمان آن فرا نرسیده که راه برون‌رفت از این نظام دوگانه را ترسیم و نظام اقتصادی را بر اساس خواست‌های واقعی جامعه بازتعریف کنیم؟ (جهان‌صنعت - ۷دی۹۹)
به‌نظر می‌رسد نیروهای آگاه و مقاومت پیشتاز مردم ایران که از روز اول با این رژیم چنگ در چنگ بوده‌اند بهتر از هر کس او را می‌شناسند که بنا به ماهیتش افعی کبوتر نمی‌زاید و مُرکب بوریدان عاجز از حرکت بر سر دوراهی مرگ قرار دارد.
