قیام۹۸
روزنامههای حکومتی هر موضوع سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را که بررسی و نقد قرار میدهند نهایتاً نمیتوانند هراسشان را نسبت به قیام کتمان کنند، وبا عبارات و بیانهای مختلف به خطر قیام که در کمین نظام است اذعان میکنند.
یکی از مباحثی که این روزها مورد بررسی آنها قرار گرفته موضوع بازگشایی مدارس و خطری است که از بابت شیوع بیشتر کرونا متوجه کودکان، نوجوانان و خانوادههای آنها میشود.
پیش از این نیز متخصصان و حتی مسئولانی در ستاد حکومتی مبارزه با کرونا و مسئولان نظام پزشکی و بسیاری از مهرههای حکومتی دیگر در مورد خطر بازگشایی مدارس به روحانی هشدار دادند، اما بهرغم این هشدارها دولت روحانی تصمیم به بازگشایی مدارس گرفت.
پس از بازگشایی موضوعی که مورد نگرانی قرار گرفته این است که عواقب این تصمیم دولت روحانی بهصورت نارضایتی مردم و حتی بهصورت اعتراضات گسترده مردمی ممکن است گریبان رژیم را بگیرد، آن هم در شرایطی که بهدلیل شرایط بحرانی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خطر قیام در کمین است.
آنها ضمن اینکه روحانی و نهادهای ذیربط را در مورد این اقدام مورد انتقاد قرار میدهند این هشدار را هم به روحانی دادهاند که ممکن است عکسالعمل منفی مردم نسبت به بازگشایی مدارس مشابه عمل العمل آنها نسبت به گران شدن بنزین باشد که بسیار خطرناک است.
در این رابطه روزنامه حکومتی رسالت ۱۶شهریور در مطلبی با عنوان «راهنما به راست، گردش به چپ!» نوشت: «در حالیکه وزارت آموزش و پرورش میخواهد حتماً دانشآموزان را به مدارس بکشاند. اینکه چطور ویروس کرونا برای دانشجوی ۲۲ساله خطرناک است اما برای دانشآموز ۱۱ساله خطرناک نیست را کنار بگذاریم، مسأله جدیتر آن است که چرا ۳روز مانده تا بازگشایی مدارس، چنین تصمیمی را اعلام میکنند؟
اگر تصمیمی قرار است تغییر کند، باید دلایل آن به مردم گفته شود و جامعه نسبت به موضوع آگاه و اقناع شود. عکس این نگاه، همان است که مسئول ارشد اجرایی، صبح جمعه همزمان با عموم مردم، از آغاز طرح گرانی بنزین مطلع شود و طبیعی است که جامعه، در برابر چنین تصمیمی مقاومت کند و در اثر کوتاهیها و سوءاستفادههای داخلی و خارجی، آن حوادث تلخ پدید آید که شرحش را همه میدانند» (رسالت ۱۶شهریور۹۹).
حوادث تلخ که شرحش را همه میدانند، حوادثی مانند قیامهای گسترده عمومی در سالهای اخیر از جمله قیام آبانماه۹۸ است که نویسنده این رسانه حکومتی بهعنوان حادثه طرح گرانی بنزین تلویحا به آن اشاره کرده است.
روزنامه وطن امروز هم نگران این است که طرح مدیریت کرونایی دولت از جمله طرح بازگشایی مدارس «موجب کاهش اعتماد عمومی در شرایط بحرانی» و باعث «واکنشهای عمومی نسبت به این تصمیم (تصمیم بازگشایی مدارس) تبدیل به چالش جدید شود».
منطور از شرایط بحرانی در نوشتهها و ادبیات قلم به دستان و قلم به مزدان حکومتی شرایط خطرناکی است که ممکن است کار جدی روی دست نظام گذاشته شود.
آنها به این واقعیت اشراف دارند که نظام ولایت فقیه نظامی بحرانزده است و بحرانهای فراگیری که آنرا فرا گرفته، امکان دارد هر آن تبدیل به یک شورش و خیزش اجتماعی نظیر قیامهای سالهای اخیر خصوصاً قیام آبان ماه۹۸ شود که روزنامه رسالت به صراحت نسبت به آن هشدار داد.
بحرانهایی که نویسنده وطن امروز چند سطر بعد آنها را نتیجه «تعمیق بخشی بیاعتمادی عمومی» میداند.
چرا که در حال حاضر «چالش بیاعتمادی» بیش از هر زمان دیگری «آشکار» و «چالشی» است که «باعث افول امر جمعی و اصالت پیدا کردن تصمیمگیریهای انفرادی جامعه در مواجهه با بحرانهای بیرونی نیز خواهد شد».
وطن امروز در ادامه اقدامات دولت در مورد بازگشایی مدارس را در حکم «بنزین بر آتش بیاعتمادی» مردم میداند و به این وسیله اعتراف به نفرت و نارضایتی مردم نسبت بهعملکردهای دولت آخوندی میکند و مینویسد: «مسأله گران کردن نرخ بنزین در شرایطی که حتی چند هفته پیش از اجرایی شدن آن توسط وزیر نفت تکذیب شده بود به آتش اعتراضات پر خسارتی منتهی شد که حتی بسیاری از مقامات دولتی و استانداریها هم نسبت به آن هشدار داده بودند».
سپس در ادامه تأکید میکند که: «واکنش منفی جامعه به طرح بازگشایی مدارس و نافرمانی تعداد زیادی از خانوادهها در مواجهه با این طرح را نیز میتوان بهمثابه هشداری جدی در زمینه آغاز «عصر بیدولتی» دانست» (وطن امروز ۱۶شهریور۹۹).
روزنامه ابتکار نیز اقدام بازگشایی مدارس را «میخ بر تابوت اعتماد عمومی کوفتن» میداند.
مقالهنویس ابتکار در این رابطه روحانی و تصمیمگیرندگان در دولتش را متهم میکند: «یا متوجه نیستند و یا تجاهل میکنند که این رفتارها چه پیامدهای نگونباری در پی خواهد داشت. بد نیست اطرافیان سراسر امنیتی رئیسجمهور یکبار مرور کنند که از آبان ماه ۱۳۹۸ تا همین دیروز، چه اتفاقات غریبی بر سر جامعه بار شده است.
به نظر میرسد این روند میرود تا مختصات کنش اجتماعی در ایران را به کلی جابهجا کند. بهطور طبیعی این وضعیت را نمیتوان موقعیت پایدار و مانا دانست و بدیهی مینماید که این شرایط در آیندهای نه چندان دور دستخوش تغییراتی سترگ خواهد شد» (ابتکار ۱۶شهریور۹۹).
نویسنده به صراحت اذعان دارد که در شرایط کنونی موقعیت رژیم متزلزل و «پایدار و مانا» نیست و از این بابت است که نگرانی تغییر شرایط آن هم از نوع «سترگ» آن است.
امری که در سالیان اخیر در چند مورد علی خامنهای نسبت بهوقوع آن هشدار داد و امام جمعههای او هم هرهفته نسبت به خطرهایی که در کمین نظام است تحت عنوان «فتنه»هشدارمیدهند.