از روز اول علنی شدن کرونا در ایران خامنهای و روحانی تلاش میکنند با عادیسازی فاجعه کرونا، مردم را با مرگ آشتی دهند.
آخوند روحانی ۲۵خرداد ۹۹: «در زمینه مبارزه با این بیماری بحمدالله در اکثر استانهای ما شرایط، شرایط مهار این بیماری است».
اما در همین روز سخنگوی وزارت بهداشتش از وضعیت قرمز و بحرانی در تعدادی از استانها گفت.
لاری، سخنگوی وزیر بهداشت رژیم ۲۵خرداد ۹۹: «استانهای آذربایجان غربی، هرمزگان، خوزستان، کردستان، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان و بوشهر در وضعیت قرمز قرار دارند».
حسین عرفانی، رئیس اداره مراقبت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت ۲۵خرداد ۹۹: «الآن این ویروس در تمامی کشور حضور دارد. در برخی از نقاط کشور استانهای جنوبی مثل استان خوزستان استان هرمزگان سیستان و بلوچستان استانهای غربی مثل استان کرمانشاه استان کردستان آذربایجان غربی و شرقی و استانهای خراسان رضوی و جنوبی تا حدود افزایش موارد را در بحث بروز بیماری کووید ۱۹ مشاهده کردیم».
خامنهای ۱۳اسفند ۹۹: «این بلا بهنظر ما بلای آنچنان بزرگی نیست».
با این حال آخوند شیاد همچنان تلاش میکند ضمن عادی کردن کرونا، اشکال را متوجه مردمی کند که مساعدت و رعایت نکردند.
آخوند روحانی ۲۵خرداد ۹۹: «کرونا باقی هست و باید همه مردم ما مساعدت کنند».
آخوند جنایتکار نمیگوید در کشوری که هنوز مشکل ماسک و دستکش که ابتداییترین وسیله حفاظتی است حل نشده، چگونه میشود مساعدت کرد؟
یک شهروند: «ماسک نیست وسایل نیست ما مجبور هستیم کارگر هستیم مجبور هستیم».
یک داروخانهچی: «هر چی درخواست کردیم شرکتها در حال حاضر ماسک بهمان نرسید ماسک نداریم».
جنایت آنقدر فجیع و عریان است که یک عضو مجلس ارتجاع در وحشت از خشم و نفرت عمومی اعتراف کرد: «با سیاستهای دولت سلامتی و جان مردم را معامله نکنید خیلی از شهرها که از حالت قرمز کرونا خارج شده بودند مجدداً وارد حالت قرمز شدند»(معصومه پاشایی، عضو مجلس ارتجاع از مرند ۲۵خرداد ۹۹).
معامله با جان مردم در وحشت از شعلهور شدن خشمی است که تمام ارکان ولایت را میسوزاند؛ خشمی سوزان با ارتشی از گرسنگان، جوانان و کانونهای شورشی.