به‌دنبال اظهارات اخیر حسن روحانی که در چند سخنرانی پی‌درپی مسألهٔ اختیارات را مطرح کرده، این بحث یا در واقع جنجال در رژیم و میان مهره‌ها و رسانه‌های دو باند بالا گرفته و روحانی نه تنها از طرف باند خامنه‌ای مورد حمله قرار گرفته، بلکه از جانب باند خودش نیز مورد انتقاد و سؤال قرار گرفته است.
روحانی در سخنرانی اخیر خود گفت: « امروز برای مدیریت بهتر شرایط نیازمند تمرکز قدرت و تصمیم‌گیری هستیم، او در حالی که شرایط کنونی را سخت‌تر از شرایط دوران جنگ ۸ساله توصیف می‌کرد، گفت که در دوران جنگ هم در مقطعی که با مشکل مواجه شدیم، شورای عالی پشتیبانی جنگ ایجاد شد و همه اختیارات در دست این شورا بود و حتی مجلس و قوه قضاییه نیز در تصمیم‌گیری آن شورا دخالتی نداشتند و امروز هم ما در شرایط جنگ اقتصادی قرار داریم».
به‌دنبال این اظهارات ارگان دولت روحانی روزنامهٔ ایران (۳۱اردیبهشت) در تلاش برای اثبات ضرورت اختیارات ویژه برای روحانی، به شرایط فوق بحرانی کنونی اشاره کرده و با اشاره به وضعیت فاجعه‌بار مناطق سیل‌زده، به‌عنوان نمونه، نوشت: «مهم‌ترین مسأله مدیریت متمرکز با اختیارات ویژه است. نظام اداری ما مثل هر نظام اداری دیگر متناسب با شرایط آرام و عادی شکل گرفته است. شرایطی که همه چیز سر جای خودش است. تعداد مراجعات به آنها در حد معمول است. ظرفیت و مقررات ادارات برای چنین شرایطی شکل گرفته است. طبیعی است که در شرایط غیرعادی و بحرانی این نظام اداری نه تنها نمی‌تواند کاری از پیش ببرد، بلکه خودش به‌عنوان یک مانع تلقی خواهد شد».
در مقابل، کدخدایی سخنگو و قائم‌مقام دبیر شورای نگهبان با انتشار مطلبی در توئیتر خود، با اشاره به اختیارات رئیس‌جمهور در قانون اساسی رژیم، اظهارات روحانی را رد کرد و نوشت: «رؤسای جمهور ادوار مختلف طبق قانون اساسی اختیارات وسیعی داشته‌اند و در این دوره نیز اختیارات بیشتری متناسب با شرایط کشور تفویض شده است. آیا از ظرفیت این اختیارات گسترده برای حل مشکلات کشور استفاده شده است؟».
اما رسانه‌های باند خامنه‌ای به‌طور شدیدتری نسبت به درخواست اختیارات از سوی روحانی واکنش نشان دادند:
سایت حکومتی مشرق نوشت: «وقتی برنامه در دولت گم شده اختیارات بیشتر برای چه؟ دولت سردرگم و بی‌برنامه افزایش اختیارات می‌خواهد چه کار؟!».
این رسانهٔ حکومتی می‌افزاید: « این ادعای (روحانی) آن‌قدر تکراری است که حتی موافقان و حامیان نزدیک رئیس‌جمهور هم نه‌تنها در حمایت آن بر نمی‌خیزند که بعضاً لب به انتقاد هم گشوده‌اند. خیلی‌ها معتقدند حسن روحانی بعد از حضور ۴۰ساله در ساختار سیاسی و اداری کشور، حضور چندین و چند ساله در مجلس و سپس ایفای نقش به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی اساساً نمی‌تواند این سخنان را بگوید و حالا که ۶سال از ریاستش بر قوه مجریه گذشته، با این ادعا باب گلایه‌گذاری و رفع مسئولیت را بگذارد».
مشرق سپس اظهارات برخی عناصر و مهره‌های باند خود روحانی را نقل کرده و از جمله می‌نویسد: سعید لیلاز، عضو حزب کارگزاران سازندگی مدتها پیش و در نقد دولت حسن روحانی با اعتراض به این‌که «دولت هیچ تصویر و برآورد روشنی در روز اول از موج تحریم‌هایی که به سمت اقتصاد ایران سرازیر می‌شد، نداشت؛ تصمیم‌هایی گرفت و تدبیرهایی اتخاذ کرد که به التهابات بازار دامن زد» می‌گوید: «اختیاراتی که آقای خامنه‌ای به روحانی و سران سه قوه داده‌اند، اگر به چوب داده بودند تا الان یک کاری کرده بود.».
روزنامهٔ جهان صنعت که هم‌سو با باند روحانی است در شمارهٔ امروز خود قصد روحانی از مطرح کردن بحث اختیارات و بازنگری را زیر سؤال برده و نوشت: « در ازای این اختیارات ویژه، رئیس‌جمهور چه تعهدی و به چه کسی تعهد می‌دهد؟ آیا اگر این اختیارات ویژه اعطا نشود، آنگاه رئیس‌جمهور بهانه‌ای برای توجیه عدم موفقیت خود به دست خواهد آورد؟... اگر این اختیارات اعطا شود ولی رئیس‌جمهور توفیق چندان رضایت‌بخشی کسب نکند آیا در مقابل این دریافت اختیارات و عدم توفیق پاسخگو خواهد بود؟ ابهام‌های زیادی درباره این اختیارات و تقاضای رئیس‌جمهور وجود دارد. از همه این ابهام‌ها مهم‌تر آن است که آیا تقاضای حسن روحانی یک مانور تبلیغاتی بوده است یا واقعاً پشت این تقاضا، یک راهبرد هوشمندانه نهفته است؟».
جهان صنعت خودش به این سؤال جواب نمی‌دهد، اما چندان پوشیده نیست که قصد روحانی صرفاً توجیه درماندگی خود و بی‌راه‌حلی کلیت رژیم در قبال بحرانهای فراگیر آن است.
