وحشت از قیام
حلقهٔ بحرانهایی که گرد رژیم پیچیده و هر آن تنگتر میشود موقعی برای رژیم جدی میشود که راه به براندازی رژیم ببرد. و از آنجا که رژیم به درستی میداند براندازی این نظام به دست مردم و مقاومت آزادیستانشان هست در نتیجه از هر امری که به برافروختگی و خشم مردم منجر شود وحشت دارد. کشمکشهای اصلی باندهای حاکم بر سر هر بحران هم عطف به همین شاخص تعیینکننده شکل میگیرد.
پیشگیری از انفجار خشم مردم و بروز قیام، اولین کد ورود مقامات و مهرههای حکومتی برای یافتن راهحل است و با این معیار هم یکدیگر را نقد میکنند و هشدار میدهند. محمد کاظمی عضو مجلس ارتجاع در روز ۵خرداد با اشاره به برخی سیاستهای سرکوبگرانهیی که رژیم اخیراً در پیش گرفته، در مجلس گفت: «چرا برخی حساسیت شرایط را درک نمیکنیم و در استمرار منویات تنگنظرانه خود تردید بخرج نمیدهیم؟ آیا در این شرایط رواست که بر سر دوچرخه سواری خانمها که هیچ منع قانونی ندارد غائله درست کنیم؟ و هر روز با محدودیتهای سلیقهای که جوانانمان را آزار میدهد کمککار فشارهای اقتصادی علیه مردم باشیم؟.....فیلتر کردن تلگرام چقدر موفقیتآمیز بود؟ جز اینکه اکثریت کاربران فقط مورد ایذا قرار میگیرند و با استفاده از فیلتر شکن و بدو بیراهی که نثار مان میکنند همچنان مراجعه کننده به تلگرام میباشند».
هشدار نسبت به انفجار خشم مردم به بیانهای مختلف در مجلس ارتجاع شنیده میشود؛ از جمله یک عضو مجلس ارتجاع به نام قلیزاده در جلسهٔ روز ۵خرداد مجلس رژیم گفت: »امروز شرایط کشور ایجاب میکند که با مردم فداکار که بار گران این جنگ خانمانسوز را بر دوش دارند صادق و شفاف باشیم و بدانیم که ظرفیت و تاب و تحمل مردم در مقابل فشارهای بیامان اقتصادی بیش از این نیست...تورم افسارگسیخته امان مردم را بریده و تعادل دخل و خرج روزمره آنها را برهم زده است امروز مردم نگران اینده تحصیل و اشتغال فرزندانشان هستند هزینههای سرسامآور بهداشت و درمان و خدمات عمومی مخصوصاً تأمین ارزاق عمومی و مسکن به دغدغه بزرگ معیشتی آنان تبدیل شده است».
وحشت از دشمن اصلی نظام که همان مردم ایران باشند کار را به جایی رسانده که برخی مهرههای وحشتزده نظام «دشمن تراشی» های کذایی را هم به سخره میگیرند. حسین مقصودی عضو مجلس ارتجاع یکی از آنهاست که همان روز ۵خرداد در مجلس گفت: « دشمن داخلی ما امروز آمریکا نیست دشمن داخلی و بزرگتر از آمریکا بیکاری جوانان، حاشیهنشینی، فاصله طبقاتی، تورم، یاًس و ناامیدی افسردگی جوانان و فعال شدن گسل اختلافات قومی و مذهبی در کشور است. جنگ بزرگتر از آمریکا امروز ثروت مدیرانی است که چند هزار میلیارد اندوخته دارند و فرزندان آنها در داخل و خارج فخر فروشی میکنند...بدتر از حمله آمریکا زمانی اتفاق میافتد که رئیسجمهور و مجلس این مملکت یک لیسانس فقه فارغالتحصیل از دانشگاه آزاد را وزیر صنعت و معدن و تجارت میکنند و اوضاع صنعت و تجارت و تنظیم بازار و کاغذ و ماشین ما میشود آنچه که هست».
برخی هم مثل حسینعلی شهریاری عضو مجلس ارتجاع از این فراتر رفته و در وحشت از مردم و بهمنظور در بردن خودشان از ننگ نظام حاکم به ماهیت و خواستگاه تاریخی مرتجعان حاکم اینطور اذعان میکنند: «عملکرد بعضی از دولتمردان روی خیلی از خلفای جور صدر اسلام را در مسائل فساد، رشوه، بیعدالتی و تبعیض سفید کرده است و دائم از مولا علی دم میزنند که آتش بر کف دست برادرش عقیل گذاشت و برای اجرای عدالت در شب ۲۳بشهادت رسید».
روزنامهٔ حکومتی ابتکار وابسته به یک عضو مجلس ارتجاع این وحشت نظام از قیام محتوم مردم را خیلی صریحتر بیان کرده و روز ۵خرداد نوشته است: «خطر تجمع بخش قابل توجهی از مردمی که گرفتاریها و دردهای اجتماعی و اقتصادی مشترکی دارند و رشته وصل آنها فقر، درد... است خدای ناکرده این است که به این باور برسند:کسی به فکر آنها نیست و فراموش شدگانند...آنگاه که انفجار اجتماعی فرا میرسد و بزرگترین دستاورد اجتماعی جامعه یعنی امنیت در مخاطره قرار میگیرد و با محاق رفتن خشونت اسراییل و عربستان، انفجار موشکهای ناشی از تبانی و بیاعتنایی به فقرا خواب را از ما خواهد گرفت».
حلقهٔ بحرانهایی که گرد رژیم پیچیده و هر آن تنگتر میشود موقعی برای رژیم جدی میشود که راه به براندازی رژیم ببرد. و از آنجا که رژیم به درستی میداند براندازی این نظام به دست مردم و مقاومت آزادیستانشان هست در نتیجه از هر امری که به برافروختگی و خشم مردم منجر شود وحشت دارد. کشمکشهای اصلی باندهای حاکم بر سر هر بحران هم عطف به همین شاخص تعیینکننده شکل میگیرد.
پیشگیری از انفجار خشم مردم و بروز قیام، اولین کد ورود مقامات و مهرههای حکومتی برای یافتن راهحل است و با این معیار هم یکدیگر را نقد میکنند و هشدار میدهند. محمد کاظمی عضو مجلس ارتجاع در روز ۵خرداد با اشاره به برخی سیاستهای سرکوبگرانهیی که رژیم اخیراً در پیش گرفته، در مجلس گفت: «چرا برخی حساسیت شرایط را درک نمیکنیم و در استمرار منویات تنگنظرانه خود تردید بخرج نمیدهیم؟ آیا در این شرایط رواست که بر سر دوچرخه سواری خانمها که هیچ منع قانونی ندارد غائله درست کنیم؟ و هر روز با محدودیتهای سلیقهای که جوانانمان را آزار میدهد کمککار فشارهای اقتصادی علیه مردم باشیم؟.....فیلتر کردن تلگرام چقدر موفقیتآمیز بود؟ جز اینکه اکثریت کاربران فقط مورد ایذا قرار میگیرند و با استفاده از فیلتر شکن و بدو بیراهی که نثار مان میکنند همچنان مراجعه کننده به تلگرام میباشند».
هشدار نسبت به انفجار خشم مردم به بیانهای مختلف در مجلس ارتجاع شنیده میشود؛ از جمله یک عضو مجلس ارتجاع به نام قلیزاده در جلسهٔ روز ۵خرداد مجلس رژیم گفت: »امروز شرایط کشور ایجاب میکند که با مردم فداکار که بار گران این جنگ خانمانسوز را بر دوش دارند صادق و شفاف باشیم و بدانیم که ظرفیت و تاب و تحمل مردم در مقابل فشارهای بیامان اقتصادی بیش از این نیست...تورم افسارگسیخته امان مردم را بریده و تعادل دخل و خرج روزمره آنها را برهم زده است امروز مردم نگران اینده تحصیل و اشتغال فرزندانشان هستند هزینههای سرسامآور بهداشت و درمان و خدمات عمومی مخصوصاً تأمین ارزاق عمومی و مسکن به دغدغه بزرگ معیشتی آنان تبدیل شده است».
وحشت از دشمن اصلی نظام که همان مردم ایران باشند کار را به جایی رسانده که برخی مهرههای وحشتزده نظام «دشمن تراشی» های کذایی را هم به سخره میگیرند. حسین مقصودی عضو مجلس ارتجاع یکی از آنهاست که همان روز ۵خرداد در مجلس گفت: « دشمن داخلی ما امروز آمریکا نیست دشمن داخلی و بزرگتر از آمریکا بیکاری جوانان، حاشیهنشینی، فاصله طبقاتی، تورم، یاًس و ناامیدی افسردگی جوانان و فعال شدن گسل اختلافات قومی و مذهبی در کشور است. جنگ بزرگتر از آمریکا امروز ثروت مدیرانی است که چند هزار میلیارد اندوخته دارند و فرزندان آنها در داخل و خارج فخر فروشی میکنند...بدتر از حمله آمریکا زمانی اتفاق میافتد که رئیسجمهور و مجلس این مملکت یک لیسانس فقه فارغالتحصیل از دانشگاه آزاد را وزیر صنعت و معدن و تجارت میکنند و اوضاع صنعت و تجارت و تنظیم بازار و کاغذ و ماشین ما میشود آنچه که هست».
برخی هم مثل حسینعلی شهریاری عضو مجلس ارتجاع از این فراتر رفته و در وحشت از مردم و بهمنظور در بردن خودشان از ننگ نظام حاکم به ماهیت و خواستگاه تاریخی مرتجعان حاکم اینطور اذعان میکنند: «عملکرد بعضی از دولتمردان روی خیلی از خلفای جور صدر اسلام را در مسائل فساد، رشوه، بیعدالتی و تبعیض سفید کرده است و دائم از مولا علی دم میزنند که آتش بر کف دست برادرش عقیل گذاشت و برای اجرای عدالت در شب ۲۳بشهادت رسید».
روزنامهٔ حکومتی ابتکار وابسته به یک عضو مجلس ارتجاع این وحشت نظام از قیام محتوم مردم را خیلی صریحتر بیان کرده و روز ۵خرداد نوشته است: «خطر تجمع بخش قابل توجهی از مردمی که گرفتاریها و دردهای اجتماعی و اقتصادی مشترکی دارند و رشته وصل آنها فقر، درد... است خدای ناکرده این است که به این باور برسند:کسی به فکر آنها نیست و فراموش شدگانند...آنگاه که انفجار اجتماعی فرا میرسد و بزرگترین دستاورد اجتماعی جامعه یعنی امنیت در مخاطره قرار میگیرد و با محاق رفتن خشونت اسراییل و عربستان، انفجار موشکهای ناشی از تبانی و بیاعتنایی به فقرا خواب را از ما خواهد گرفت».