قهرمان پاکباز مجاهد خلق کریم رشیدی (محراب) فرمانده دلیر صحنه‌های مختلف در نبردهای ارتش آزادیبخش ملی ایران پس از ۴۲سال رزم و مجاهدت بی‌وقفه و جراحت در چند عملیات ارتش آزادی، روز سه‌شنبه ۲۴اردیبهشت در بیمارستانی در آلبانی درگذشت و به جاودانه فروغهای آزادی پیوست.
کریم رشیدی از فرزندان مردم خوزستان در اول فروردین ۱۳۳۴ در خانواده‌یی متوسط در اندیمشک به‌دنیا آمد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، چند سال در کشت و صنعت جنوب کار کرد و با درد و رنج کارگران و مردمی که بر روی دریای نفت با ستم و محرومیت و دیکتاتوری فاسد شاه مواجه بودند، آشنا شد. در سال۱۳۵۶ و بالا گرفتن خیزشها علیه دیکتاتوری شاه، در سازماندهی تظاهرات در مناطق مختلف از جمله اندیمشک شرکت داشت.
کریم که در جریان انقلاب ضدسلطنتی با مجاهدین آشنا شده بود، پس از انقلاب در انجمن جوانان اندیمشک به فعالیت پرداخت و تا تیر ماه سال۶۰ یکی از فرماندهان میلیشیای مجاهد خلق در بخش محلات بود. در شهریور سال۶۱ در مسیر رفتن به‌پایگاه مجاهدین در کوه‌های لرستان دستگیر شد و تا سال ۱۳۶۴ در شکنجه‌گاه رژیم در دزفول به‌سر برد. او پس از آزادی از زندان تلاش برای پیوستن به سازمان را آغاز کرد و توانست در سال۶۵ خود را به یگانهای رزمی مجاهدین در منطقهٔ مرزی ایران و عراق برساند.
پس از تأسیس ارتش آزادیبخش در سال۱۳۶۶ شایستگی خود را به‌عنوان متخصص تعمیرات تانک و نفربر و سپس یک فرمانده توانمند نشان داد. محراب در سال۶۵ در یک عملیات از ناحیه صورت و در عملیات چلچراغ در سال۶۷ از ناحیه گردن مورد اصابت ترکش قرار گرفت. در فروغ جاویدان فرمانده یک گردان تانک و در عملیات مروارید فرماندهی یکی از یکانهای ارتش آزادیبخش را برعهده داشت.
قهرمان پاکباز خلق در جریان بمباران قرارگاههای مجاهدین در سال۸۲ نیز از ناحیه پا مجروح شد؛ اما با پیکر زخمدارش، همواره حضوری پرشور و رزمنده در جمع یاران داشت و تا آخرین روز حضور مجاهدین در لیبرتی فرماندهی و تدریس دفاع شخصی در برابر حملات وحوش و مزدوران نیروی تروریستی قدس را بر عهده داشت.
صمیمیت و نثار عشق و عواطف انقلابی فرمانده محراب و ایمانش به‌انقلاب ایدئولوژیک و پیام «می‌توان و باید» مریم رهایی، زبانزد همرزمانش بود.
طی ۱۴سال پایداری در اشرف و لیبرتی، فرازهای شورانگیز دیگری از مجاهدتهای فرمانده محراب رقم خورد. تلاشهای شبانه روزی و به‌دوش گرفتن تعهدات سنگین در راستای استقلال مالی در اشرف، دفاع دلیرانهٔ او از اشرف در حملات مزدوران عراقی ولایت فقیه در ۶و۷مرداد و ۱۹فروردین، هر کدام به‌عنوان صحنه‌های درخشانی از رزم آوری و فداکاری او در خاطر یارانش ثبت شده است.
فرمانده محراب در زمرهٔ آخرین دسته از مجاهدینی بود که به‌آلبانی منتقل شدند. در آن دوران نیز هم‌چون گذشته، با تمام توان و اخلاص مجاهدی‌اش به‌انجام مسئولیتها و تعهداتش پرداخت.
او در نقشه‌مسیر خود در سال۹۷ تأکید می‌کند که پس از ۴۰سال مجاهدت و رزم بی‌امان مجاهدین و با پرداخت قیمت و بهای لازم از طرف رهبری و انقلاب خواهر مریم، شرایط از هر نظر آمادهٔ سرنگونی است. سرنگونی و پیروزی محتوم نیاز به‌مجاهدین دارد مجاهدین برای توفیق در این مأموریت نیاز به‌انقلاب دارند و باید یک به یک مجاهدین باتمام توان و با استفاده از ماکزیمم ظرفیت نهفته در انقلاب آن را محقق کنند.
خانم مریم رجوی درگذشت محراب، شهید بزرگ ارتش آزادی را که پس از ۴۲سال رزم و مجاهدت و جراحتهای متعدد، در سحر نهمین روز ماه رمضان به‌سوی رفیق اعلی پرکشید، به فرمانده کل و رزم آوران ارتش آزادیبخش ملی و همه مجاهدین تسلیت گفت و افزود: محراب صدیق به واقع شأن و جایگاهی فراتر از شهید دارد.
رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت تأکید کرد مردم ایران به‌وجود چنین مجاهدانی که در دوران تیره و تاریک این میهن، الگوی رزم و جان‌فشانی هستند، افتخار می‌کنند. باشد که جوانان شورشگر میهن به‌ویژه در خوزستان و اندیمشک با داشتن چنین سرمشق فروزانی راه او را در نبرد با اهریمنان حاکم به‌پیروزی برسانند.
