(دیکتاتوری آخوندها سرکوب‌گرترین کشور)
سوم ماه می‌در سال ۱۹۹۳ به‌عنوان روز جهانی آزادی مطبوعات از سوی(یونسکو) سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد نامگذاری شد. همه ساله «سازمان گزارشگران بدون مرز» در این روز، وضعیت رسانه‌ها و آزادی بیان و مطبوعات در کشورهای مختلف را منتشر می‌کند. در جدیدترین گزارش از این‌دست که در ۵اردیبهشت ۹۷منتشر شد، ایران آخوندزده در شمار بدترین ده کشور جهان طبقه‌بندی شد.
معیارهای طبقه‌بندی کشورها: سرکوب و اختناق خبری
طبقه بندی کشورها در این گزارش از صفر تا صد است که نمایانگر بهترین تا بدترین وضعیت برای آزادی مطبوعات و رسانه‌ها می‌باشد. فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران در رتبه نود و در میان بدترین ۱۰کشور جهان طبقه‌بندی شده است. در جدیدترین گزارش گزارشگران بدون مرز آمده است:
انتقاد در جمهوری اسلامی خط قرمز است و رسانه‌ها با سانسور و خفقان شدید مواجه‌اند و با عواقب ناگوار روبه‌رو می‌شوند از جمله:
خبرنگاران و اهل رسانه در ایران به‌زور وادار به سکوت و تحمل آزار و اذیت می‌شوند.
بازداشت‌های خودسرانه و اتهام‌های ساختگی خبرنگاران و وبلاگ‌نویسان و.. به اتهام « اقدام علیه امنیت نظام».
ممنوع کردن و از دسترس خارج ساختن شبکه‌های پرطرفدار جهانی از قبیل تلگرام، فیس‌بوک، توئیتر و یوتیوب.
دستگیری و محکومیت فعالآن شبکه آنلاین و بلاگرها نیز همانند روزنامه‌نگاران به‌علت ابراز عقاید و دیدگاههایشان.
قوه قضاییه در ایران، روزنامه‌نگاران، بلاگرها، طنزنویسان، کاریکاتوریست را از روند رسیدگیهای قانونی محروم می‌سازد و پرونده آنها را به دادگاههای به‌اصطلاح « انقلاب» ارجاع می‌دهد که محاکمات در آنها پشت درهای بسته و بدون حق انتخاب وکیل برگزار می‌شوند.
ایران در شمار بدترین ده کشور جهان در سرکوب مطبوعات و رسانه
سازمان بین‌المللی گزارشگران بدون مرز در آخرین رده‌بندی آزادی رسانه‌ها اعلام کرد که جایگاه رژیم از این نظر هم‌چنان در پایین‌ترین رده‌های جدول و در میان بدترین کشورها قرار دارد.
بر اساس رده‌بندی جهانی آزادی رسانه در سال ۲۰۱۸ که روز چهارشنبه ۵اردیبهشت ۹۷ منتشر شد، ایران در رتبه ۱۶۴قرار گرفت، امری که نشان می‌دهد وضعیت ایران بهبودی نداشته است.
همچنین در سال ۲۰۱۷ایران یکی از ۵زندان بزرگ جهان برای روزنامه‌نگاران و «شهروندخبرنگاران» بود و هیچ تغییر ملموسی در عرصه آزادی اطلاع‌رسانی و آزادی رسانه‌ها مشاهده نشد.»
گزارش با تأکید بر این‌که سرکوب روزنامه‌نگاران و مبارزه با جریان آزاد اطلاعات در ایران هم‌چنان ادامه دارد، خودسانسوری و ایجاد وحشت در میان روزنامه‌نگاران را تنها یکی از آثار این رفتار وحشتناک حکومت آخوندی دانست.
گزارشگران بدون مرز (RSF) از سال ۲۰٠٢رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها را منتشر می‌کند. گزارشگران بدون مرز این رده‌بندی را بر مبنای سنجه‌هایی هم‌چون کثرت‌گرایی و استقلال رسانه‌ها انجام می‌دهد.
مقام دیکتاتوری آخوندها در رتبه‌بندی «برده داری» جهانی
در جدیدترین گزارش مؤسسه بین‌المللی بنیاد «واک فری» که توسط «گلوبال اسلیوری» در ۲۹تیر ۹۷منتشر شد، رژیم در رده‌بندی بردگی مدرن جهانی هم مقام آورد! و در رده دهم قرار گرفت.(یعنی نسبت به صفر تا صد که بالاترین رده است در رده دهم و در شمار پیشتازان برده‌داری در دنیای مدرن جای گرفت) مبنای این گزارش «محروم کردن» افراد از حق آزادی‌ها و نقض وحشتناک حقوق‌بشر است.
بردگی مدرن، یک جنایت نابود کننده هویت انسانی و ناقض حقوق‌بشر می‌باشد. این یک صنعت تبهکارانه گسترده و سودآور است، اما به‌رغم این واقعیتها تا حد زیادی به‌صورت تدوین قوانین! در نظام آخوندی به اجرا درمی‌آید.
شاخصهای برده‌داری مدرن جهانی در گزارش ۲۰۱۸
شاخص برده‌داری جهانی ۲۰۱۸، گستره برده‌داری مدرن را کشور به کشور مورد سنجش قرار می‌دهد و گام‌هایی که هر دولت برای پایان بخشیدن به آن انجام می‌دهد را ارزیابی می‌کند.
۱۰کشوری که بیش‌ترین اشاعه بردگی مدرن در سطح جهانی، در آنها مشاهده شده عبارتند از بروندی،کره شمالی، اریتره، جمهوری آفریقای مرکزی، افغانستان، موریتانی، سودان جنوبی، پاکستان، کامبوج و ایران.
شاخصهای رده‌بندی کشورها عبارتند از:
نقض حاکمیت قانون و حقوق اولیه مردم.
آوارگی و جابه‌جایی‌ها و فقدان امنیت فیزیکی.
به کارگیری " نیروی کار اجباری " اعمال شده از طرف دولت، از جمله در زمینه دستمزد کارگران و دیگر دستمزد بگیران.
کشورهایی که موضوع نقض حقوق‌بشر در قطعنامه‌های ملل متحد و یا شورای امنیت سازمان ملل هستند(مانند ایران که ۴۰سال مستمر سوژه قطعنامه‌های سازمان ملل است!)
تعریف زندانی سیاسی در فاشیسم مذهبی
دژخیم صادق آملی لاریجانی، رئیس وقت قوه قضاییه رژیم، در ۱۵بهمن۹۷(۴فوریه۲۰۱۸) در جلسه کارگزاران قضایی رژیم گفت:« ما محکومی به‌عنوان زندانی سیاسی نداریم».
این در حالی است که سازمانهای حقوق‌بشری پیوسته به وضعیت زندانیان سیاسی در ایران اعتراض کرده و خواهان آزادی بی‌قید و شرط آنها شده‌اند.
تاکنون صدها نفر در ایران به اتهاماتی چون "اقدام علیه امنیت ملی"، "تبلیغ علیه نظام" و "تشویش اذهان عمومی" راهی زندان شده‌اند. تعدادی از فعالان شبکه‌های اجتماعی تنها به جرم انتشار نوشته‌ای انتقادآمیز به زندان افتاده‌اند.
بازداشت‌های خودسرانه
بر اساس تحقیقات سازمان عفو بین‌الملل، از روز جهانی کارگر سال ۹۷تا سال ۹۸، مقامات ایرانی دست به بازداشت خودسرانه صدها نفر از مدافعان حقوق کارگران و معلمان زده‌اند.
در حال حاضر، دست‌کم ۱۲فعال حقوق کارگران و معلمان در زندان نگهداری می‌شوند، در حالی‌که شمار بازداشت شدگان ناشناس دهها برابر این عدد است.
جاوید رحمان گزارشگر ویژه ملل متحد در امور ایران در جلسه کمیته سوم مجمع عمومی در۲۴اکتبر ۲۰۱۸گفت: «حق همگانی آزادی بیان و عقیده و دسترسی به اطلاعات، بسیار مهم است. به همین علت من با نگرانی مطلع شدم که شبکه اجتماعی تلگرام در ماه مه سال ۹۷در ایران ممنوع شد. من از مرعوب کردن کارمندان رسانه‌ها در داخل و خارج کشور نیز عمیقاً آزرده خاطر شدم. من همچنین از دستگیری
اخیر و برخورد با مدافعان حقوق‌بشر، دیگر فعالآن جامعه مدنی و وکلا در ایران عمیقاً نگرانم.
آمار رسماً اعلام شده بازداشت شدگان در ایران
مواردی از بازداشت به «جرم»! خبر رسانی در سالدر ۶اردیبهشت ۱۳۹۷، عوامل امنیتی - اطلاعاتی رژیم به یک تجمع دهها نفره و صلح‌آمیز در پارکی در تهران حمله کرده و ۱۲تن از فعالان حقوق کارگران را بازداشت کردند. از دستگیر شدگان سه تن از جمله یک خانم هم‌چنان در بازداشت به‌سر می‌برند.
در جریان اعتراضات سراسری معلمان در روزهای ۲۲و ۲۳آبانماه ۱۳۹۷، دست‌کم ۱۴معلم در استانهای مختلف کشور توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند.
همچنین دست‌کم ۳۰فعال حقوق معلمان نیز احضار و بازجویی شده‌اند و بیش از ۵۰نفر از سوی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی پیامهای تهدیدآمیز و احضاریه دریافت کرده‌اند. مواردی از این دستگیریها عبارتند از:
جعفر عظیم زاده، رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران برای گذراندن باقیمانده دوران زندان خود، در تاریخ ۹بهمن ۱۳۹۷بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. محکومیت وی صرفاً به‌علت فعالیت‌های صلح‌آمیز در دفاع از حقوق کارگران، معلمان و مصاحبه وی با رسانه‌های خارج از ایران و شرکت او در تظاهرات صلح‌آمیز در حمایت از حقوق کارگران بوده است.
محمد حبیبی معلم و مدافع حقوق معلمان در مرداد ۱۳۹۷، با چندین اتهام امنیتی بی‌اساس و مرتبط با فعالیت‌های مسالمت‌آمیز وی در دفاع از حقوق معلمان، به ده سال و نیم سال زندان،۷۴ضربه شلاق محکوم شد. محمد حبیبی از اردیبهشت ۱۳۹۷در زندان به‌سر می‌برد.
اسماعیل عبدی، معلم ریاضیات و از اعضای هیأت مدیره کانون صنفی معلمان تهران هم‌چنان در زندان اوین مشغول گذراندن دوران محکومیت شش سال زندان خود است. فعالیت‌های او صنفی و در دفاع از حقوق معلمان بوده است.
محمود بهشتی لنگرودی، سخنگوی کانون صنفی معلمان نیز هم‌چنان در زندان اوین به‌سر می‌برد. او در ارتباط با فعالیت‌هایش در دفاع از حقوق معلمان طی سه پرونده جداگانه جمعاً محکوم به ۱۴سال زندان شده بود.
همچنین در طی سال ۹۷چهار روزنامه‌نگار و دانشجو، پس از اطلاع‌رسانی از اعتراضات مربوط به کارخانه فولاد اهواز و نیشکر هفت‌تپه در شوش، از تاریخ ۱۳آذر تا ۲۶دی ۱۳۹۷توسط وزارت اطلاعات در اهواز دستگیر شدند این افراد پس از گذراندن چندین ماه در زندان شیبان اهواز در تاریخ ۸اردیبهشت به زندان اوین منتقل شدند.
بیلان دستگیری و سرکوب در رسته آزادی اندیشه و بیان، سال۹۷-۹حکومت آخوندی نه تنها فعالان حقوق کارگران و معلمان را هدف حملات خود قرار داده است بلکه روزنامه‌نگارانی که اخبار مربوط به سرکوب فعالان را پوشش داده‌اند نیز هدف حملات آنان قرار گرفته‌اند.
تعداد ۴۳۸گزارش آماری در رسته نقض حق آزادی اندیشه و بیان در طی سال ۲۰۱۸(طبق گزارش مطبوعات رژیم) به ثبت رسیده است، برخی از محورهای جمعبندی شده آن گزارشها به این شرح هستند:
۵۴۷۸نفر دستگیر شده
۱۳۲مورد احضار به مراجع قضایی- امنیتی
۹مورد محکومیت به اعمال فیلترینگ اینترنت
۳مورد توقیف نشریه
۲۸مورد مجرم شناخته شدن نشریات و ۵مورد تهدید و ایجاد فضای امنیتی
۷مورد محرومیت از حقوق اجتماعی
همچنین در سال ۲۰۱۸در حوزه اندیشه و بیان، ۳۳۱نفر از سوی مراجع قضایی به ۷۴۴۲ماه حبس تعزیری،۳۰میلیارد و ۱۸۰میلیون ریـال جریمه نقدی، ۲۶۹۴ضربه شلاق محکوم شدند.
در حـوزه اندیشه و بیان، بازداشت شهروندان ۸۱۴٪ نسبت به سال قبل از آن افزایش داشته است، همین‌طور صدور احکام از سوی دستگاه قضایی بر اساس تعداد افراد محاکمه شده با ۵۱.۳٪ افزایش افزایش یافت.
لازم به یادآوری است که شمار بازداشت شدگان واقعی به‌مراتب بیشتر از آمار و ارقام ارائه شده است اما به‌علت بازداشت مخفیانه و اعلام نشده، آماری از آن در دست نیست اما از تعداد ورودی زندانها و گزارشهای منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی می‌توان به ابعاد این سرکوب پی برد.
چشم انداز ایران فردا و حقوق اجتماعی مردم
اکنون و به‌رغم تمامی این بازداشت‌ها، یک مقاومت سازمان‌یافته و همه‌جانبه در سرتاسر ایران در حال پیشروی است. مقاومتی که در تمامی عرصه‌های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، صنفی و.... به امر گسترش آزادی‌ها و به اشتراک گذاشتن اطلاعات به شکل لحظه مره اشتغال دارد.
مقاومتی که رئیس‌جمهور برگزیده آن می‌گوید: «ما بر آنیم که اختناق و سانسور را در همه اشکال آن از میان برداریم. این شاهراهی است به سوی یک نظام دموکراتیک.
ما برآنیم از بیان آزادانه و فعالیت بدون محدودیت، شرایط انتخاب آزادانه را فراهم سازیم و مشارکت سیاسی را شکوفا کنیم.
ما خواهان برابری کامل برای همه آحاد ملت ایران اعم از عرب و فارس و کرد و بلوچ هستیم.
این چیزی است که منافع ایران را محقق می‌کند. این جزو برنامه‌های مقاومت است.
بله، ما در پی نظم تازه‌یی هستیم، بر اساس آزادی و دموکراسی و برابری و روزی که ایران گلستان آزادی و عدالت شود به یقین فرا خواهد رسید».
