در حال حاضر که روحانی در نیویورک به‌سر می‌برد، دو باند حاکم او را از دو سو می‌کشند. باند دلواپسان به روحانی گوشزد می‌کنند که از هر گونه دیدار و گفتگوی اتفاقی! خودداری کند و در سخنرانی‌اش در مجمع عمومی شعارهای رژیم را تکرار کند و طلبکاری کند.
کیهان خامنه‌ای در شماره امروز خود می‌نویسد: «آقای روحانی! محکم باشید!» عین این عبارت که «آقای روحانی! محکم باشید!» را سایت مشرق هم نوشته است. کیهان می‌نویسد: «آقای روحانی می‌بایست در نشست مجمع عمومی سازمان ملل به حادثه تروریستی اهواز و نقش آمریکا در تجهیز و حمایت همه‌جانبه از گروهک‌های تروریستی بپردازد».
در مقابل مهره‌ها و رسانه‌های باند روحانی به او سفارش می‌کنند که از این فرصت برای پل زدن با آمریکا استفاده کند و در سخنرانی‌اش هم از شعار و جنجال پرهیز کند و سنجیده و منطقی حرف بزند.
تلویزیون رژیم در گزارشهای تبلیغاتی که از حضور روحانی و سخنرانیهای او در نیویورک پخش می‌کند، تصویر قدرتمندی از او ارائه دهد:
«طعنه روحانی به ترامپ در اولین سخنرانی رسمی در سازمان ملل، رئیس‌جمهور آمریکا که به‌خاطر تلاش برای دیوار کشیدن در مرز با مکزیک، به سوژه‌یی برای دنیا تبدیل شده، امروز هدف اولین طعنه آقای روحانی در سفرش به نیویورک قرار گرفت. رئیس‌جمهور در اجلاس صلح برای بزرگداشت نلسون ماندلا گفت: این حقیقتی تاریخی است که مردان بزرگ به جای دیوار پل می‌سازند». (شبکه ۲تلویزیون رژیم ۲مهر ۹۷)
اما آنچه که تلویزیون حکومتی می‌خواهد آن را طعنه جلوه دهد، روشن است که روحانی به این ترتیب از ترامپ خواسته است که به جای دیوار کشیدن پل رابطه بنا کند! کما این‌که روحانی در تاریخ ۲۴مرداد ماه گذشته نیز گفته بو: «روند مذاکرات ایران و آمریکا داشت به «خوبی» پیش می‌رفت، اما آمریکا «خودش آن را تخریب کرده و پل را خراب کرده و حالا آن طرف ایستاده و داد می‌زند». اظهاراتی که به‌شدت از جانب دلواپسان به‌عنوان منت کشی زبونانه از آمریکا مورد حمله قرار گرفت.
خبرگزاری روسی اسپوتنیک نیز گزارش داد: «حسن روحانی در دیدار با نمایندگان رسانه‌های آمریکا در نیویورک، برای حضور در مجمع عمومی سازمان ملل اعلام نمود که در صورت بازگشت ترامپ به برجام، مذاکره می‌کنیم».
مهره‌ها و رسانه‌های باند روحانی و باندهای همسو با او نیز تقریباً یکصدا می‌گویند که روحانی نباید فرصت حضور در نیویورک و امکان دیدار و گفتگو با آمریکاییها را از دست بدهد. آنها حتی خواستار شرکت روحانی یا نماینده رژیم در اجلاس شورای امنیت که ترامپ در آن سخنرانی می‌کند نیز هستند.
مهدی مطهرنیا: «شرکت نکردن ایران در این جلسه نمی‌تواند جوابگوی نیاز‌های امروز و فردای ایران باشد».
صادق ملکی در یادداشتی در سایت دیپلوماسی ایرانی می‌نویسد: «پذیرش گفتگو، نه گفتن به جنگ و آغوش باز کردن به صلح است... نه تنها شرکت در نشست سالانه سازمان ملل برای روحانی ضروری است بلکه هر میز و نشست بین‌المللی و منطقه‌ای که امکان شرکت در آن باشد، ایران باید در آن حضور یابد. هیچ گاه نباید خود را مصداق ضرب‌المثل روسی کرد که اگر دور میز نباشی، روی میز خواهی بود».
نصرت الله تاجیک از دیپلماتهای سابق و از مهره‌های باند اصلاح‌طلب نیز گفت: «حاکمیت (بخوانید خامنه‌ای) باید یک تصمیم جدی راجع به خواست جامعه اتخاذ کند. ما نباید از باز کردن باب مذاکره ترسی به خودمان راه دهیم؛ مذاکره نخستین قدم در دنیای ارتباطات است در این دنیا همه ما به‌صورت تار عنکبوتی به هم وصل هستیم».
تاجیک آنگاه تلویحاً خامنه‌ای را در طراحی سیاست خارجی به واقع‌گرایی فراخوانده و افزود: «بر اساس توانمندی‌ها و شرایطی که در داخل کشور با آن روبه‌رو هستیم و آسیب‌پذیریها روی میز ریخته، بررسی کنیم و ببینیم واقعاً از این معجون چه چیزی به دست می‌آوریم».
بیگدلی یکی دیگر از کارشناسان باند اصلاح‌طلب با بیان این نکته که: «روحانی با بحران داخلی راهی نیویورک شد»، به روحانی توصیه کرد از آنجا که ترامپ تلاش می‌کند روی مسأله تروریسم
واقعیت این است که این جدال و هیاهو بر سر نقش روحانی در نیویورک، ریشه در شرایط عمیقاً بحرانی و بن‌بست همه‌جانبه‌‌ی رژیم دارد و از آنجا که نه راه پیش دارد و نه راه پس، در این تناقض گویی‌های مکرر گرفتار است.
