۸مارس روز جهانی زن
گردهمایی زنان نیروی تغییر استکهلم
مقاومت ایران همه ساله در آستانهٔ ۸مارس، روز جهانی زن را بنا بر سنت انقلابی خود گرامی می‌دارد. این گرامی‌داشت نه فقط وفا به یک سنت یا ورق زدن تاریخ از سر مرور وقایع گذشته، بلکه برخاسته از اعتقادی عمیق و آرمان‌گرایانه به نقش راهگشای زنان در بردار آزادیخواهی و عدالت‌طلبی است.
آنچه در قیام آبان ۹۸ شاهد آن بودیم، میوه‌های خوشاب و جوانه‌های زمردین و شبنم‌نشان درختی تناور بود که با تیشه‌های نشسته از صاعقه بر تن و چاک چاک از سوز کشندهٔ زمهریر، هیچگاه از قامت نیفتاده است. ریشه‌های ستبر این درخت را ممکن است همگان ندیده باشند اما تنها باغبان می‌داند که شادابی میوه از ریشه است.
برای رسیدن زن ایرانی به این جایگاه ستودنی و رشک‌آور، به‌قول مریم رجوی «از دهه۶۰ تا امروز، هزاران زن پیشتاز که بخش اعظم آنها را زنان مجاهد تشکیل می‌دهند و در رأس همه، اشرف رجوی در رویارویی با رژیم آخوندی به‌شهادت رسیده‌اند.
استثمار مضاعف و یک انقلاب ضروری
ما در جهانی به‌سر می‌بریم که انسان توانسته است به میزان زیادی بر جبر طبیعت فائق آید و آن را به تسخیر خود درآورد. وقوع سلسله انقلاب‌های اجتماعی، به‌دنبال خود بشارت گسستن زنجیرهای انقیاد و بهره‌کشی را به‌دنبال آورده است. بهره‌کشی و استثمار کارگران و زحمتکشان، دیگر در حد یک شعار باقی نمانده؛ آرمان رهایی آنان از حیطهٔ مرزها فراتر رفته و خصلتی جهانی به خود گرفته است؛ با این حال، با کمال تأسف باید گفت در زمینهٔ استثمار انسان از انسان، بشریت امروز نتوانسته است، انقلابی فراگیر و رهایی‌بخش را سازمان دهد و برای همیشه به استثمار مضاعف زن به‌عنوان انسانی برابر و همطراز با مرد پایان بخشد. بسیاری از تلاش‌های ترقیخواهانه در این مسیر هنوز از قوارهٔ شعار فراتر نرفته و جامهٔ عمل به خود نپوشیده‌اند.
تکرار روز جهانی زن، در تقویم هر سال بر تارک ۸مارس، تذکاری بر این ضرورت است.
پیشینهٔ درخشان مقاومت ایران در مسیر رهایی زن ایرانی
مقاومت ایران، خوشبختانه با برخورداری از پیشینه‌یی درخشان در این زمینه، با فاصله‌یی کیفی از دیگر جریانها قرار دارد. سلسله‌ای غرورآفرین از زنان رزمنده و شهید در صفوف این مقاومت هر ناظری را به تحسین وامی‌دارد. نگاهی به حضور فعال زنان در رهبری و سکانداری سازمان مجاهدین خلق ایران و نیز در شورای ملی مقاومت، بهترین گواه این مدعاست.
به همت و پشتکار رئیس جمهور برگزیدهٔ مقاومت، مریم رجوی، مقاومت ایران، در سخت‌ترین شرایط نیز از برگزاری روز جهانی زن و دعوت از نمایندگان پیشتاز حقوق زنان غافل نبوده است. این گردهمایی سالیانه هر سال با محتوا و عنوان جدیدی برگزار می‌شود؛ به‌طور مثال می‌توان به عناوینی مانند «زنان نیروی تغییر»، «زنان متحد علیه بنیادگرایی»، «نیروی زنان هماورد بنیادگرایی اسلامی»، «رهبری زنان و نسلی از مردان خواهان رهایی و برابری»، «صفی پولادین هزار زن اشرفی» و... اشاره کرد.
روز زنان شهید قیام آبان
در گردهمایی امسال که در تاریخ ۱۰اسفند ۹۸ در استکهلم برگزار شد، مقاومت ایران به پیشواز ۸مارس، روز جهانی زن رفت و آن را گرامی داشت. مریم رجوی در پیامی به این گردهمایی، روز جهانی زن را در سال ۹۸ روز زنان شهید قیام آبان نامگذاری کرد. در قسمتی از این پیام آمده است:
«از سوی مردم و مقاومت ایران و به‌نام همه خواهران شهید و اسیرمان، روز جهانی زن در سال۲۰۲۰ را روز زنان شهید قیام آبان اعلام می‌کنیم.»
مریم رجوی در توضیح این اقدام گفت:
«مگر روز جهانی زن، گوهر اساسی‌اش سرنگون کردن تیره‌روزی زنان نیست؟ مگر این نیست که باید مردسالاری و خشونت و بهره‌کشی علیه زنان را از میان برداشت؟ و مگر این نیست که باید بساط زن‌ستیزی را واژگون کرد؟
پس روز جهانی زن، روز خواهران شهید ماست که هیولای زن‌ستیزی و استبداد دینی یعنی رژیم ولایت فقیه را هدف قرار دادند. این است عزم سرخ‌فام زن ایرانی برای به‌دست آوردن آزادی و برابری، و این بشارت سرنگونی حتمی رژیم ولایت فقیه است.»
زن ایرانی و رهبری قیام
مهر کردن روز جهانی زن در سال ۹۸ به نام زنان شهید قیام آبان ۹۸ یک اقدام انقلابی در راستای اعتلای مبارزه زن ایرانی و جایگاه رهبری کنندهٔ آن در پیشبرد قیام است. در پیام مریم رجوی به‌خوبی خاطرنشان شده است که «مقام‌های رژیم و سران سپاه جرار خامنه‌ای و رسانه‌های حکومتی بارها با وحشت‌زدگی از نقش فرماندهی زنان جوان در صحنهٔ قیام‌ها گفتند و اذعان کردند که این زنان بودند که به قول آنها لیدر تجمعات و اعتراضات آبان و دی بودند.»
به یک نمونه از این انعکاس‌ها توجه کنید:
«در نقاط متعدد به‌ویژه حومه تهران، زنان ظاهراً ۳۰تا ۳۵سال، نقش ویژه‌یی در لیدری اغتشاشات به عهده دارند. مشاهدات نشان می‌دهد که این زنان متحدالپوشش، هر یک وظیفه‌ای جداگانه دارند؛ یکی از شورش‌ها فیلم می‌گیرد، دیگری جلوی خودروها را می‌گیرد و دیگری با تحریک مردم، آنها را به پیوستن به صف اغتشاش‌ها مجاب می‌کند.» (سایت حکومتی مشرق ۲۹آبان ۹۸)
میوه‌های یک درخت تناور
آیا رهبری قیام توسط زنان و حضور آنها در صحنه‌های تعیین‌کننده، به تصادف و خلق‌الساعه به‌وجود آمده و محصول هیجانهای آنی بوده است یا یک جریان ادامه‌دار و اصیل است و ریشه در اعماق دارد؟
هر کسی که دستی در آتش مقاومت و مبارزه داشته باشد، نیک می‌داند که به میدان آوردن عنصر اجتماعی به‌سادگی امکان‌پذیر نیست. به‌قول حافظ:
هزار نکته باریکتر ز مو این جاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند
اگر زن ایرانی امروز در جایگاه فرماندهی و رهبری قیام و به‌قول دشمن در موقعیت لیدری آن قرار دارد، محصول سالیان متمادی و نفسگیر رنج و خون و مبارزه هزاران زن ایرانی است که یا در زندانها و میدانهای رزم مهیب با ارتجاع خون‌ریز به‌شهادت رسیده‌اند یا اینک در کسوت فرماندهان امتحان پس داده و کارآزمودهٔ این نبرد، در اشرف۳و دیگر نقاط جهان حضور دارند.
آنچه در قیام آبان ۹۸ شاهد آن بودیم، میوه‌های خوشاب و جوانه‌های زمردین و شبنم‌نشان درختی تناور بود که با تیشه‌های نشسته از صاعقه بر تن و چاک چاک از سوز کشندهٔ زمهریر، هیچگاه از قامت نیفتاده است. ریشه‌های ستبر این درخت را ممکن است همگان ندیده باشند اما تنها باغبان می‌داند که شادابی میوه از ریشه است.
برای رسیدن زن ایرانی به این جایگاه ستودنی و رشک‌آور، به‌قول مریم رجوی «از دهه۶۰ تا امروز، هزاران زن پیشتاز که بخش اعظم آنها را زنان مجاهد تشکیل می‌دهند و در رأس همه، اشرف رجوی، در رویارویی با رژیم آخوندی به‌شهادت رسیده‌اند.
در دوران پایداری اشرف، زنان مجاهد هم‌چون زهره و گیتی و صبا و آسیه با بذل جانهای خود پرچم آزادی ایران را در اهتزاز نگهداشتند.»
طرحی نو در آسمان ایران
آری، تکیه داده بر چنین کوه و ایستاده بر پاشنهٔ چنین مقاومت و پیشینه‌یی است که «حالا زنان شجاع ایران در کانون‌های شورشی و در صف مقدم قیام‌ها، نبرد برای سرنگونی استبداد زن‌ستیز آخوندها را فرماندهی می‌کنند و راستی چه گواهی بالاتر و روشن‌تر از این مسئولیت‌پذیری و نقش‌آفرینی پیشتازانه که شایستگی زن ایرانی را اثبات کند.»
مقاومت ایران به پرچمداری مریم رجوی اراده کرده است در این زمینه طرحی نو در آسمان ایران دراندازد.
مگر مضمون بزرگداشت روز جهانی زن، تأکید بر مبارزه زنان برای از میان بردن بهره‌کشی و استثمار نیست؟ رژیم مردسالار ولایت فقیه و ایدئولوژی زن‌ستیزانهٔ آن بزرگترین دشمن زن ایرانی است. تنها با سرنگون کردن این رژیم، آزادی، دمکراسی، رهایی و برابری محقق می‌شود.
زنان شهید قیام آبان، تازه‌ترین الگوهای این مبارزه رهایی‌بخش محسوب می‌شوند. بزرگداشت آنان در روز جهانی زن، در حقیقت آن روی سکهٔ مبارزه برای رهایی ایران و ایرانی و برقراری آزادی، دمکراسی و برابری بر خرابه‌ها و خاکستر این نظام زن‌ستیز است.
