ژنو – سی و نهمین اجلاس شورای حقوق بشر: بیانیه مشترک و ثبت‌شده ۹ سازمان حقوق بشری شامل ۶ سازمان دارای رتبه مشورتی سازمان ملل درباره قتل عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷
زمان اقدام فرا رسیده است
شورای حقوق بشر برای پایان‌دادن به مصونیت ۳۰ ساله
مقامهای رژیم در رابطه با قتل عام ۶۷
یک کمیسیون تحقیق درباره این جنایت علیه بشریت تشکیل دهد
رژیم ایران تلاش می کند آثار و شواهد جنایت را بپوشاند
مرتکبان این جنایت بزرگ باید محاکمه شوند
بسیاری از آنها امروز در مواضع ارشد دولتی هستند
و هرگز از آنها حسابرسی نشده است
شورای حقوق بشر: بیانیه ثبت‌شده ۹ سازمان حقوق بشری درباره قتل عام ۶۷
هم‌زمان با اجلاس جاری شورای حقوق بشر ملل متحد که از ۱۰ سپتامبر شروع شده و تا ۲۸ سپتامبر به مدت سه هفته در ژنو ادامه دارد، ۶ سازمان غیر دولتی دارای رتبه مشورتی سازمان ملل بیانیه مشترکی را با عنوان «پس از ۳۰ سال، زمان آن فرا رسیده است که سازمان ملل متحد درباره قتل عام سال ۱۹۸۸ در ایران تحقیق کند» به ثبت رساندند؛ این بیانیه به‌صورت سند رسمی اجلاس از سوی دبیرخانه شورای حقوق بشر منتشر شده است.
سازمان‌های دارای رتبه مشورتی ملل متحد که این بیانیه را صادر کردند، عبارتند از:
فرانس لیبرته بنیاد دانیل میتران
حزب رادیکال فراملیتی
مراپ (جنبش علیه نژادپرستی و برای دوستی میان خلق‌ها)
انجمن بین‌المللی ادموند رایس سنتر
انجمن بین‌المللی حقوق بشر زنان
انجمن بین‌المللی توسعه آموزش
این بیانیه همچنین توسط انجمن‌های به قابیل دست نزنید، کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران و انجمن زنان ایرانی در فرانسه به امضا رسیده است.
تغییر گوینده:
سازمان‌های غیر دولتی دارای رتبه مشورتی ملل متحد بیانیه خود را چنین آغاز کرده‌اند:
«سی سال پس از قتل عام زندانیان سیاسی (توسط) جمهوری اسلامی در سال ۱۹۸۸، زمان آن فرا رسیده است که جهان زخم یک ملت دردمند را آرامش دهد و مرتکبان این جنایت علیه بشریت را محاکمه کند؛ بسیاری از آنها امروز در مواضع ارشد دولتی هستند و هرگز از آنها حسابرسی نشده است».
سازمان‌های حقوق بشری در بیانیه خود با یادآوری روند قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ به فتوای خمینی جلاد، به‌کارگیری هیأت‌های مرگ و دفن شهیدان در مزارهای دسته‌جمعی به‌طور مخفیانه، می افزایند:
در تابستان ۱۹۸۸ (۱۳۶۷)، حکومت ایران ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی را قتل عام کرد. اعدامها بر اساس فتوای ولی فقیه (رژیم ایران) خمینی صورت گرفت. کمیسیون های سه نفره که به نام "کمیسیون مرگ" شناخته می شوند در سراسر ایران تشکیل شد تا زندانیان سیاسی را که بر عقیده خود استوار می ماندند به پای چوبه دار بفرستند.
فتوای خمینی به اعدام تمامی زندانیان سیاسی مرتبط با اپوزیسیون اصلی ایران سازمان مجاهدین خلق ایران فراخوان داد. زندانیان سیاسی که وابسته به سایر گروه ها بودند نیز در موج دوم اعدام ها حدود دو ماه پس از شروع کشتار اعدام شدند. قربانیان در گورهای دست جمعی مخفی دفن شدند.
بیانیه در ادامه خاطر نشان می کند که تا به امروز، هیچ‌یک از مقامات (رژیم) ایران به‌خاطر نقششان در این قتل عام مورد محاکمه قرار نگرفته‌اند. بدتر از آن، مقامهای (رژیم) ایران طی سال‌ها تلاش کرده‌اند شواهد این جنایت را با از بین‌بردن گورهای دسته‌جمعی که قربانیان در آن دفن شده‌اند پاک کنند».
بیانیه سپس با اشاره به گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری درباره محل مزارهای دسته‌جمعی قتل عام شدگان و تخریب آنها توسط رژیم آخوندی، تأکید می‌کند:
مقامهای (رژیم) ایران به‌مدت ۳۰ سال تلاش کرده‌اند حقیقت را درباره قتل عام بپوشانند. بستگان قربانیانی که علناً به‌دنبال عدالت هستند، مورد آزار و اذیت از جمله زندان و شکنجه قرار می‌گیرند.
سازمان‌های حقوق بشری در بیانیه خود به موضع‌گیری‌های سازمان ملل پیرامون قتل عام ۶۷ اشاره کرده و در این زمینه چند مورد را مورد اشاره قرار می‌دهد؛ شامل:
-گزارش زنده‌یاد عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه پیشین ملل متحد درباره وضعیت حقوق بشر در ایران و فراخوان او به تحقیقات درباره قتل عام ۶۷
-گزارش دبیرکل ملل متحد به شورای حقوق بشر
-نامه گزارشگران ویژه ملل متحد به مقامهای حکومت آخوندی و خودداری رژیم از پاسخگویی به درخواست و سئوالات آنها درباره قتل عام
-سخنان زید رعد الحسین کمیسر عالی وقت حقوق بشر در مارس ۲۰۱۸
۹ انجمن حقوق بشری شامل شش سازمان دارای رتبه مشورتی ملل متحد در بیانیه خود تحت عنوان «زمان اقدام فرا رسیده است»، خواسته‌های خود را مطرح و از جمله براین موارد تاکید کرده اند:
-فراخوان به شورای حقوق بشر برای پایان‌دادن به مصونیت ۳۰ ساله مقامهای رژیم در رابطه با قتل عام ۶۷ و تشکیل یک کمیسیون تحقیق درباره این جنایت علیه بشریت
-فراخوان به کمیسر جدید حقوق بشر ملل متحد میشل باشله برای راه‌اندازی یک هیأت حقیقت‌یاب به‌منظور تحقیقات درباره قتل عام ۶۷
-فراخوان به فرایندهای ویژه شورای حقوق بشر، به‌ویژه گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران و گزارشگر ویژه تحقق حقیقت به تحقیق درباره این جنایت، و اینکه تحقیقات پیرامون قتل عام زندانیان سیاسی درایران درسال ۶۷ را به‌عنوان بخشی مأموریت‌های گزارشگران ملل متحد، و ارد دستور کار گزارشگران شود.
ژنو-اجلاس شورای حقوق بشر ملل متحد: سخنرانی نماینده انجمن بین‌المللی حقوق بشر زنان ضرورت اجرای عدالت در رابطه با قتل عام ۶۷ و خانواده های قتل عام شدگان
متشکرم آقای رئیس،
در ایران دستگیریها و اعدامهای سیاسی باعث درد و رنج زیادی برای این زنان می شود چون آنها نیز از خشونت، سکوت مقامات، بی احترامی سازمان زندانها و فشار غیر قابل تحمل از طرف سرویسهای امنیتی رنج می برند.
خانواده های قربانیان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ باید همچنین به عنوان قربانیان شکنجه روانی غیر قابل تحمل برای سی سال در نظر گرفته شوند. در هر سالگرد، این زنان باید شکنجه ناشی از ناپدید شدن عزیزانشان را تحمل کنند بدون اینکه بدانند کجا باید گل بگذارند یا اشک بریزند و هرگز اطلاع نیافتند که قبرهای آنها کجاست.
برخی، به دلیل اینکه در طول سالیان برای دانستن حقیقت یا درخواست عدالت اصرار کردند زندانی شده اند.
زمان آن است که سازمان ملل مکانیزمهای بین المللی برای اطمینان یافتن از امنیت آنها و نهایتا رسیدن به عدالت در مورد این خانواده ها، برقرار کند.
