۱۳۹۵ تیر ۱۳, یکشنبه

بيانيه زندانيان سياسي زندان مركزي زاهدان در حمايت از گردهمايي بزرگ ايرانيان در پاريس


سايت فعالين حقوق بشر و دمكراسي ۱۱/۴/۹۵ :بيانيه زندانيان سياسي زندان مركزي زاهدان در حمايت و همبستگي با گردهمايي بزرگ ايرانيان در پاريس و درخواست از عموم هموطنان براي شركت در اين اجتماع بزرگ و دفاع از حقوق آنها كه در سياه چال هاي ولي فقيه اسير هستند و براي آزادي و حقوق خويش پايداري و مقاومت مي كنند. آنها ضمن برشمردن بخشي از اعمال غيرانساني و قرون وسطايي كه بطورسيستماتيك در زندان با آن مواجه هستند تاكيد نمودند كه با شركت در اين اجتماع بزرگ صداي زندانيان سياسي در اين گردهمايي بزرگ ايرانيان باشند. اين بيانيه جهت اطلاع عموم و انتشار در رسانه ها در اختيار فعالين حقوق بشر و دمكراسي در ايران قرار داده شده است. متن بيانيه به قرار زير مي باشد:

با عرض سلام و خسته نباشيد به همه كساني كه تمام هم و غم خود و حتي آسايش و اوقات زندگي خود را صرف احقاق حقوق از دست رفته مظلومان كرده اند از صميم قلب از شما تقدير مي كنيم. از آن جا كه خود شما باخبرهستيد در كشور ما ايران متاسفانه در اين مدت ۳۷ سال نه تنها زندانيان به حقوق خود دست نيافته اند بلكه امروز براي احقاق حقوق خود كاملا به حاشيه رانده شده اند و همه تلاشها و اعمال تحريمها و فشارها، زندانهاي كشور ايران هيچ تغييري نكرده اند. طبق قوانين سياسي خود به سركوب زندانيان ادامه داده و زندانيان را از همه حقوقشان محروم نگه داشته اند و كسي كه لب به سخت بگشايد هميشه خفه اش مي كنند خصوصا زندانيان سياسي. ما به عنوان نمونه چند تا از مشكلات خودمان زندانيان را كه ۳۷ سال است زندانيان با آنها دست و پنجه نرم مي كنند. براي شما مي نويسيم تا صداي ما را كه به هيچ عنوان به بيرون منعكس نمي شود ، بشنويد. فرياد ما را به جديت كامل به سمع جهانيان برسانيد. ۱ـ افرادي كه دستگير مي شوند تا پايان بازپرسي به وكيل دسترسي ندارند و از موضوع پرونده هيچ اطلاعي ندارند. دستگاههاي قضايي مي گويند كه به علت امنيتي از مسائل پرونده نبايد كسي باخبر شود. ۲ـ هر فردي كه دستگير مي شود چندين سال در بلاتكليفيبه سر مي برد. كمترين آنها ۱ سال و بيشترين آنها از ۳ سال تا ۱۳ سال در بلاتكليفي هستند. چنين افرادي در زندان مركزي زاهدان خيلي به چشم مي خورند كه دچار مشكلات مختلفي شده اند. ۳ـ در بازداشتگاه بدترين شكنجه ها بر متهم اعمال مي شود كه معمولي ترين آنها بستن به تخت و زدن با كابل ضخيم است. ۴ـ زندانهاي ايران چنان از متهمين پر هستند كه براي خواب كنار ديوار سرويسها تخت گذاشته مي خوابند. زيرا كه كريدورها پر است علتش اين است كه اكثرا بدون مدرك و دليل دستگير شده اند تا درجه و مقام مامورين نزد مسئولين بالا برود. ۵ـ اكثر آنها با اتهامات واهي در بازداشتگاهها تحت شكنجه مجبور به اقرار شده اند. اقرارآنها در برگه بازپرسي قيد مي گردد اين در زندان مركزي زاهدان شواهد زنده يي دارد. ۶ـ افراديكه قرار وثيقه مي شوند وثيقه ها خيلي بالا كه از ۵۰۰ ميليون گرفته تا ميليارد. اين هم در زندان مركزي زاهدان زياد است. در استاني كه بهترين ويلاي آن ۱ ميليارد است و اكثر مردم حاشيه نشين هستند كه وثيقه روستاها و حاشيه ها اصلا معتبر نيستند. ۷ـ افرادي كه دستگير مي شوند اكثرا محكوم مي شوند بالاخص در استان سيستان و بلوچستان زيرا كه مردم از سواد محروم نگه داشته اند و هر آنچه را كه قاضي به ميل خود بنويسد مي پذيرند و عجيب تر اينكه آنچه را كه متهم براي دفاع از خود ارائه مي دهد قاضي طوري اين دفاعيات را مي نويسد كه بر ضد متهم تمام مي شود. به همين علت متهمي كه اصلا جرمي مرتكب نشده به حبس ابد و اعدام محكوم مي گردد. ۸ـ اعدام در كشوربجاي خود باقي است و هيچ تغييري نكرده است. اعدام دسته جمعي تا حد ۲۰ نفر واز شواهد عيني ثابت شده است كه در زندان كرمان ، بيرجند، مشهد، اصفهان ، زاهدان و ديگر استانها اين فجايع رخ داده است. ۹ـ كساني هستند كه از ۱۰ سال گرفته تا ۳۰ سال با سنهاي ۵۰ الي ۶۰ سال در زندان به سر مي برند. و از امتيازات زندان برخوردار نيستند. ۱۰ـ متهم كه از بازداشتگاه به زندان انتقال مي يابد اگر در داخل زندان براي دفاع از خود نامه مي نويسند و به دادگاه مي فرستند قاضي به آن نامه هيچ توجهي ندارد و مي گويد نامه زنداني براي ما هيچ ارزشي ندارد. ۱۱ـ مسئولين زندان خصوصا در استان بلوچستان و سيستان به زندانيان رسيدگي نمي كنندو زندانيان هيچ ارتباطي با مسئولين ندارندتا موضوع پرونده آنها مشخص بشود. ۱۲ـ زندانيان در زندان مركزي زاهدان از امكانات داخل زندان برخوردار نيستند از قبيل آب سرد كن، يخچال، كولر، پنكه و وسايل گرمايشي و زنداني خود بايد بخرد و اگر مسئولين بخرند زنداني خود بايد پولش را بدهد. حتي رنگ دفتر رئيس زندان ، مدير داخله ، مسجد و كتابخانه و غيره را از زندانيان مي گيرند. اين چنين در زندان مركزي زاهدان پيش آمده است. ۱۳ـ مسئولين به داخل بندها براي گوش كردن صحبتهاي زنداني اصلا نمي روند و زندانيان اصلا به مسئولين دسترسي ندارند. و اگر كسي از حقوق خود دفاع بكند به عنوان مجرم هميشه بند به بند مي شود تا دوباره جرات نكند. زندانيان دسترسي به مددكار ندارند و اگر مددكار مي آيد ۱۴ـ بهداري هيچ امكاناتي ندارد نه دكتر چشم دارد نه دكتر اعصاب و روان و نه دندانپزشك و غيره. فقط دكتري است كه چند تا مسكن مي دهد. اين گوشه اي از مشكلات زندانيان ايران بودند خصوصا زندان مركزي زاهدان كه به حاشيه رانده شده است. لازم به ذكر است كه زندانيان سياسي در زندانها در اسفناك ترين وضعيت قرار دارند. حتي بيشتر تحت فشار قرار دارند از ساير زندانيان چون به عنوان مجرم اصلي به آنها نگاه مي كنند. و همه مسئولين از مراقب و مدير كل به آنها اهانت مي كنند و در زندان مركزي زاهدان بند ۳ مال زندانيان سياسي است كه هيچ امكاناتي ندارد. و مسئولين به طور كلي قدغن كرده اند اگر كسي مريض مي شود به علت نوع جرم و امنيتي بودن اصلا به بيمارستان بيرون زندان اعزام نمي شوند. از هر گونه امتيازي زندانيان سياسي محروم اند. اكثرا به حبسهاي سنگين مانند ۱۵ سال بدون ملاقات و حتي اعدام محكوم مي شوند. اگر كسي بخواهد از حقوق خود دفاع كند جرمش چندين برابر مي شود و پرونده او طولاني مي شود. اين است گوشه اي از پايمال شدن حقوق زندانيان سياسي. مدركي كه احمد شهيد ارائه مي دهد واقعيت دارند اما از طرف مسئولين ايراني چنان رد مي شود كه چنين چيزي وجود ندارد. تقاضاي ما زندانيان سياسي زندان مركزي زاهدان اين است كه در گردهمايي بزرگ ايرانيان در پاريسكه براي دفاع از حقوق مردم ايران برگزار مي شود از همه آنهايي كه چه در داخل كشور براي احقاق حقوق مظلومان دفاع مي كنند يا خارج كشور هستند دفاع مي كنند در اين گردهمايي حتماً و صددردصد شركت كنند و جلوي اين همه فجايع را بگيرند. ۳۷ سال است كه مردم ايران حقوقشان پايمال مي شود و قرباني افراد قدرت طلب و جاه طلب مي شوند و هيچ تغييري بوجود نيامده است و چنان با جديت بر رژيم فشار بياورند تا به طور عملي براي حقوق زندانيان عمل كند و قول كتبي بگيرند. متاسفانه در همه كنفرانسهايي كه قبلا گرفته شده ايران اصلا پايبند نبوده و نيست. درخواست ما زندانيان سياسي اين است كه يك حركت همه جانبه از داخل و خارج كشور از طرف مدافعان حقوق بشر بر عليه رژيم بايد صورت بگيرد و به عنوان سخنگوي ما از ما دفاع كنند و به نتيجه نهايي حتماً برسند. به اميد و آرزوي موفقيت و رسيدن به حقوق خود،
از طرف زندانيان سياسي زندان مركزي زاهدان تيرماه ۱۳۹۵
حمزه ريگي، مولوي نورالدين كاشاني، مولوي عبدالواحد شهنوازي، مولوي محمد امين دهقاني، مولوي عبدالرحيم كوهي، فاروق باراني، عبدالخالق ريگي، عابد بمپوري، اسحاق كلكلي، زبير هود، عابد باران زهي، مصيب باران زهي، شهاب دهواري، وحيد هود، محمد دهواري، ابوبكر رستمي، سجاد بلوچ، شيراحمد حسين زهي، ميثم چنداني، محمد حسين ريگي، درمحمد شه بخش. اسماعيل