سايت تاون هال ۹/۵/۹۵ : « تاون هال و آمريكن تينكر- نويسنده: كن بلك ول -سياست بايد براي تحول در ايران كار كند
حدود 100روز آمريكا شاهد يك انتخابات حساس خواهد بود، درعين حال، خيلي بيشتر هر دو طرف براي ايجاد شكاف در كشور اقدام خواهند كرد، و امسال شايد ما مانور سياسي بيشتر از معمول براي پيروز شدن در اين انتخابات ببينيم. صرفنظر از نتيجه، رئيس جمهور بعدي با همان چالش منحصر بفرد امنيتي روبرو خواهد شد. خاورميانه در بحران بزرگتر از هر زمان ديگر و به گفته تحليلگران مختلف، بسوي هرج و مرج پيش ميرود. صحنه‌هاي كشته شدن مردم بي دفاع در سوريه تنها دردناك تر نسبت به سال گذشته شده است، همچنين حتي آنها در تلويزيونهاي ما كمتر نشان داده شده‌اند. افراط گرايي اسلامي و تروريسم حاصل از آن در حال حاضر غرب اروپا، آمريكا و خاورميانه را با بربريت بي سابقه اي هدف قرار ميدهد و هيچ پاسخ آساني براي آن وجود ندارد.
موضوع افراط گرايي اسلامي يكي از چالشهاي اصلي سياست خارجي ما را به ذهن مي آورد: ايران
ايران كشوري است تحت يك حكومت ديني كه نقش فعال و مخرب در تمام جنگهاي بزرگ در خاور ميانه بازي مي كند، از سوريه تا عراق و يمن. تهران بعنوان كشور اصلي حامي تررويسم در سراسر جهان شناخته ميشود، همچنين يكي از مؤلفان اسلام افراطي مدرن است. و با وجود توافق اتمي با جامعه جهاني، ايران به حركات تحريك آميز خود نسبت به جهان غرب ادامه ميدهد، براي مثال با شليك موشكهاي بالستيك. با در نظر گرفتن سياست آينده آمريكا در مقابل چنين رژيم ديكتاتوري، درنظر گرفتن اين كه آيا يك جايگزين وجود دارد ضروري است. اين جواب، در مورد ايران، به روشني ”بله“ است.
در 9 ژوئيه در پاريس ائتلاف اپوزيسيون ايران، شوراي ملي مقاومت ايران (NCRI) ، يك تجمع عظيم كه در آن حدود ۱۰۰۰۰۰نفر از سراسر جهان شركت كردند برگزار كرد. يك گروه دو حزبي بي سابقه اي از مقامات ارشد آمريكا و فرماندهان نظامي سابق در گردهمايي حضور داشتند، همچنين صدها نفر از مقامات اروپايي بودند. شايد قابل توجه ترين قسمت از اين تجمع حضور شاهزاده تركي فيصل عربستان بود، كه در مقابل اپوزيسيون ايران ايستاده بود و فراخوان خود را براي تغيير رژيم براي اولين بار در امسال تأكيدكرد. سخنراني تركي انتقال يك پيام قوي از وحدت منطقه بود. پيام اين تجمع به عنوان يك كل است كه اين وحدت مي تواند كمك به ايران براي رسيدن به آزادي از طريق تغيير رژيم توسط مردم ايران و مقاومت سازمان يافته آن باشد. از آنجا كه اين تجمع نشان از اجماع بين المللي در مورد مشروعيت هدف شوراي ملي مقاومت ايران است، همچنين نشان داد كه در واقع يك نيروي داخلي سازمان يافته و نيروي به رسميت شناخته شده بين المللي براي تغيير در ايران وجود دارد.
جديت اين جنبش مقاومت واضح تر از همه توسط واكنش هيستريك رژيم ايران به تجمع شوراي ملي مقاومت بيان شد. بلافاصله پس از گردهمايي "ايران آزاد" ، تعداد زيادي از مقامات ايراني از جمله معاون اول رئيس جمهور، وزير خارجه، رئيس قوه قضائيه و سخنگوي سپاه پاسداران براي ميزباني اين رويداد، از سياستمداران غربي براي حمايت در آن، و از دولت عربستان ظاهراً براي بالا بردن پرچم براي تغيير رژيم در آن، فرانسه را شلاق كش كردند. در گذشته، رژيم ايران تلاش ميكرد حركتهاي جنبش مقاومت را ناديده بگيرد. ولي اگر تهران هيچ نگراني در باره اپوزيسيون ندارد و اپوزيسيون هيچ اثري در ايران ندارد، پس چه چيزي انگيزه واكنش تهاجمي تهران است به يك گردهمايي صلح آميز كه در چند هزار كيلومتر دورتر برگزار شد؟
واقعيت اين است كه اين جنبش ريشه عميق در داخل ايران دارد. حدود ۱۲۰.۰۰۰نفر از اعضاي سازمان مجاهدين خلق ايران اعدام شدند تنها بخاطر اين كه آنها حاضر به تسليم در برابر افراط گرايي اسلامي آيت الله‌ها نشدند و بعلت اين كه آنها در دفاع از حقوق بشر و دموكراسي پافشاري كردند. پس از آن، تلاش براي از بين بردن مخالفان شامل يك تلاش فشرده براي قلع و قمع و پخش سيستماتيك دروغ در مورد اين گروه بود.
سازمان مجاهدين خلق ايران بخش اصلي شوراي ملي مقاومت ايران است كه توسط مريم رجوي رهبري ميشود، يك زن مسلمان با اعتقادات عميقاً ضد بنيادگرا. خانم رجوي يك رهبر مؤثر در هماهنگي طرفداران دموكراسي در ايران به ويژه جوانان و زنان، در تلاش فشرده عليه فاشيسم ديني حاكم بر ايران است. ايرانيان خواستار تغيير هستند و واكنش ايران براي درخواست چنين تغييري نشان مي دهد كه آيت الله ها درك ميكنند كه چگونه اين تغيير در دسترس است. يك ايران دموكراتيك و غيرافراطي ضامن صلح و ثبات در كل منطقه، نويد دهنده روابط خوب اقتصادي و رسيدن منطقه به حداكثر پتانسيل خود است. اين باعث بهبود توسعه، رشد، و همكاري با غرب خواهد بود و وقتي اينها بدست آمد، ما در غرب ميتوانيم تلاشهاي منطقه‌اي را روي سرمايه گذاري و تجارت متمركز كنيم، بجاي تلاش براي كار غيرممكن براي ايجاد ثبات در منطقه از طريق مداخلات نظامي كوته بينانه.
اجازه دهيد اميدوار باشيم رئيس جمهور بعدي ما مايل به اتخاذ يك رويكرد جديد نسبت به ايران و حمايت از يك دوره پرورش ثبات در داخل كشور باشد. بيش از هر زمان ديگر، هر دو كشور ايران و آمريكا مشتاقانه در انتظار تغيير در سياست هستند و با هماهنگي مناسب بين دولت بعدي و مقاومت موجود در ايران، هر دو كشور مي توانند به آنچه مورد نظر آنهاست برسند.
كن بلك ول، سفير سابق آمريكا در كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد، عضو ارشد براي حقوق بشر و حكومت قانون اساسي در شوراي پژوهشي خانواده، در واشينگتن دي سي است
حدود 100روز آمريكا شاهد يك انتخابات حساس خواهد بود، درعين حال، خيلي بيشتر هر دو طرف براي ايجاد شكاف در كشور اقدام خواهند كرد، و امسال شايد ما مانور سياسي بيشتر از معمول براي پيروز شدن در اين انتخابات ببينيم. صرفنظر از نتيجه، رئيس جمهور بعدي با همان چالش منحصر بفرد امنيتي روبرو خواهد شد. خاورميانه در بحران بزرگتر از هر زمان ديگر و به گفته تحليلگران مختلف، بسوي هرج و مرج پيش ميرود. صحنه‌هاي كشته شدن مردم بي دفاع در سوريه تنها دردناك تر نسبت به سال گذشته شده است، همچنين حتي آنها در تلويزيونهاي ما كمتر نشان داده شده‌اند. افراط گرايي اسلامي و تروريسم حاصل از آن در حال حاضر غرب اروپا، آمريكا و خاورميانه را با بربريت بي سابقه اي هدف قرار ميدهد و هيچ پاسخ آساني براي آن وجود ندارد.
موضوع افراط گرايي اسلامي يكي از چالشهاي اصلي سياست خارجي ما را به ذهن مي آورد: ايران
ايران كشوري است تحت يك حكومت ديني كه نقش فعال و مخرب در تمام جنگهاي بزرگ در خاور ميانه بازي مي كند، از سوريه تا عراق و يمن. تهران بعنوان كشور اصلي حامي تررويسم در سراسر جهان شناخته ميشود، همچنين يكي از مؤلفان اسلام افراطي مدرن است. و با وجود توافق اتمي با جامعه جهاني، ايران به حركات تحريك آميز خود نسبت به جهان غرب ادامه ميدهد، براي مثال با شليك موشكهاي بالستيك. با در نظر گرفتن سياست آينده آمريكا در مقابل چنين رژيم ديكتاتوري، درنظر گرفتن اين كه آيا يك جايگزين وجود دارد ضروري است. اين جواب، در مورد ايران، به روشني ”بله“ است.
در 9 ژوئيه در پاريس ائتلاف اپوزيسيون ايران، شوراي ملي مقاومت ايران (NCRI) ، يك تجمع عظيم كه در آن حدود ۱۰۰۰۰۰نفر از سراسر جهان شركت كردند برگزار كرد. يك گروه دو حزبي بي سابقه اي از مقامات ارشد آمريكا و فرماندهان نظامي سابق در گردهمايي حضور داشتند، همچنين صدها نفر از مقامات اروپايي بودند. شايد قابل توجه ترين قسمت از اين تجمع حضور شاهزاده تركي فيصل عربستان بود، كه در مقابل اپوزيسيون ايران ايستاده بود و فراخوان خود را براي تغيير رژيم براي اولين بار در امسال تأكيدكرد. سخنراني تركي انتقال يك پيام قوي از وحدت منطقه بود. پيام اين تجمع به عنوان يك كل است كه اين وحدت مي تواند كمك به ايران براي رسيدن به آزادي از طريق تغيير رژيم توسط مردم ايران و مقاومت سازمان يافته آن باشد. از آنجا كه اين تجمع نشان از اجماع بين المللي در مورد مشروعيت هدف شوراي ملي مقاومت ايران است، همچنين نشان داد كه در واقع يك نيروي داخلي سازمان يافته و نيروي به رسميت شناخته شده بين المللي براي تغيير در ايران وجود دارد.
جديت اين جنبش مقاومت واضح تر از همه توسط واكنش هيستريك رژيم ايران به تجمع شوراي ملي مقاومت بيان شد. بلافاصله پس از گردهمايي "ايران آزاد" ، تعداد زيادي از مقامات ايراني از جمله معاون اول رئيس جمهور، وزير خارجه، رئيس قوه قضائيه و سخنگوي سپاه پاسداران براي ميزباني اين رويداد، از سياستمداران غربي براي حمايت در آن، و از دولت عربستان ظاهراً براي بالا بردن پرچم براي تغيير رژيم در آن، فرانسه را شلاق كش كردند. در گذشته، رژيم ايران تلاش ميكرد حركتهاي جنبش مقاومت را ناديده بگيرد. ولي اگر تهران هيچ نگراني در باره اپوزيسيون ندارد و اپوزيسيون هيچ اثري در ايران ندارد، پس چه چيزي انگيزه واكنش تهاجمي تهران است به يك گردهمايي صلح آميز كه در چند هزار كيلومتر دورتر برگزار شد؟
واقعيت اين است كه اين جنبش ريشه عميق در داخل ايران دارد. حدود ۱۲۰.۰۰۰نفر از اعضاي سازمان مجاهدين خلق ايران اعدام شدند تنها بخاطر اين كه آنها حاضر به تسليم در برابر افراط گرايي اسلامي آيت الله‌ها نشدند و بعلت اين كه آنها در دفاع از حقوق بشر و دموكراسي پافشاري كردند. پس از آن، تلاش براي از بين بردن مخالفان شامل يك تلاش فشرده براي قلع و قمع و پخش سيستماتيك دروغ در مورد اين گروه بود.
سازمان مجاهدين خلق ايران بخش اصلي شوراي ملي مقاومت ايران است كه توسط مريم رجوي رهبري ميشود، يك زن مسلمان با اعتقادات عميقاً ضد بنيادگرا. خانم رجوي يك رهبر مؤثر در هماهنگي طرفداران دموكراسي در ايران به ويژه جوانان و زنان، در تلاش فشرده عليه فاشيسم ديني حاكم بر ايران است. ايرانيان خواستار تغيير هستند و واكنش ايران براي درخواست چنين تغييري نشان مي دهد كه آيت الله ها درك ميكنند كه چگونه اين تغيير در دسترس است. يك ايران دموكراتيك و غيرافراطي ضامن صلح و ثبات در كل منطقه، نويد دهنده روابط خوب اقتصادي و رسيدن منطقه به حداكثر پتانسيل خود است. اين باعث بهبود توسعه، رشد، و همكاري با غرب خواهد بود و وقتي اينها بدست آمد، ما در غرب ميتوانيم تلاشهاي منطقه‌اي را روي سرمايه گذاري و تجارت متمركز كنيم، بجاي تلاش براي كار غيرممكن براي ايجاد ثبات در منطقه از طريق مداخلات نظامي كوته بينانه.
اجازه دهيد اميدوار باشيم رئيس جمهور بعدي ما مايل به اتخاذ يك رويكرد جديد نسبت به ايران و حمايت از يك دوره پرورش ثبات در داخل كشور باشد. بيش از هر زمان ديگر، هر دو كشور ايران و آمريكا مشتاقانه در انتظار تغيير در سياست هستند و با هماهنگي مناسب بين دولت بعدي و مقاومت موجود در ايران، هر دو كشور مي توانند به آنچه مورد نظر آنهاست برسند.
كن بلك ول، سفير سابق آمريكا در كميسيون حقوق بشر سازمان ملل متحد، عضو ارشد براي حقوق بشر و حكومت قانون اساسي در شوراي پژوهشي خانواده، در واشينگتن دي سي است
