کنفرانس درپارلمان انگلستان درجستجوی عدالت برای قربانیان جنایت علیه بشریت
در ایران
کنفرانس در پارلمان انگلستان
در جستجوی عدالت برای قربانیان جنایت علیه بشریت در ایران
با حضور و سخنرانی اعضای مجلسین انگلستان
پروفسور جاوید رحمان گزارشگر ویژه ملل متحد برای ایران
و جفری رابرتسون قاضی پیشین سازمان ملل
سخنرانیهای نمایندگان مجلسین انگلستان
لرد دیوید آلتون عضو مجلس اعیان و عضو ارشد کمیته حقوقبشر پارلمان
بارونس کندی عضو مجلس اعیان، دارای بالاترین رتبه حقوقی کی سی
رئیس مشترک مؤسسه حقوقبشر انجمن بینالمللی وکلا
دکتر لیام فاکس نماینده پارلمان، وزیر سابق دفاع انگلستان
الکس سوبل نماینده ارشد پارلمان از حزب کارگر
جیم شانون نماینده پارلمان و سخنگوی حزب اتحاد دموکراتیک ایرلند شمالی
جوآنا چری سخنگوی حزب ملی اسکاتلند در زمینه امور قضایی و حقوقدان برجسته
و لورن لدرل وکیل بینالمللی حقوق بشر
ضرورت لغو مصونیت سران جنایتکار رژیم ایران از مجازات
فراخوان به محاکمه مسئولان قتلعام ۶۷ بهویژه رئیسی جلاد
بجرم جنایت علیه بشریت
پروفسور جاوید رحمان
قتلعام ۶۷ شامل جنایات علیه بشریت
از جمله نسل کشی، آزار و شکنجه، قتل، نابودی
و همچنین ناپدید شدن اجباری است
کنفرانس در پارلمان انگلستان با حضور گزارشگر ویژه ملل متحد برای ایران
نمایندگان ارشد پارلمان از مجلسین عوام و اعیان انگلستان در یک جلسه پارلمانی با حضور پروفسور جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل برای ایران؛ و حقوقدانان برجسته از جمله جفری رابرتسون دارای رتبه مشورتی پادشاه انگلستان، و قاضی سابق سازمان ملل، خواستار لغو مصونیت سران رژیم از مجازات و قرار دادن آنها در برابر عدالت بویزه رئیسی جلاد بهخاطر قتلعام زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ شدند.
در این جلسه شماری از اعضای مجلسین عوام و اعیان انگلستان و همچنین حقوقدانان برجسته، شخصیتهای سیاسی انگلستان و شماری از شاهدان قتلعام ۶۷ و نمایندگان جوامع ایرانی شرکت و سخنرانی کردند.
این کنفرانس تحت عنوان «در جستجوی عدالت برای قربانیان جنایت علیه بشریت در ایران» به همت انجمن زنان ایرانی در انگلستان برگزار شد.
الکس سوبل نماینده پارلمان که ریاست قسمت اول جلسه را بهعهده داشت از فراخوان گزارشگر ویژه سازمان ملل استقبال کرد و از او بهخاطر گزارش هایش به سازمان ملل در افشای نقض حقوقبشر رژیم ایران تشکر کرد.
پروفسور جاوید رحمان در این کنفرانس گفت:
بزرگترین فاجعهیی که پس از انقلاب ۵۷ در ایران شاهد آن بودهایم و دردناکترین آن، ناپدید شدن اجباری و اعدامهای صریح و خودسرانه هزاران نفر در سال ۱۳۶۷ است.
در سال ۱۳۶۷ هزاران نفر از این زندانیان بر اساس فتوای خمینی و اجرای آن در سراسر زندانهای کشور بهصورت فراقانونی اعدام شدند. نگرانیهای شدیدی در مورد جنایات جدی بر اساس قوانین بینالمللی حقوقبشر و حقوق بشردوستانه بینالمللی وجود دارد که از طریق این اعدامها انجام شده است. این جنایات شامل جنایات علیه بشریت، از جمله شکنجه، نسل کشی، آزار و شکنجه، قتل، نابودی و همچنین ناپدید شدن اجباری است.
اعدامهای دستهجمعی سال ۶۷ با امتناع مقامات ایالتی از اعتراف علنی این قتلها یا افشای سرنوشت کشتهشدگان و محل دفن آنها برای خانوادههای قربانیان و قرار دادن این خانوادهها در معرض تهدید، آزار و اذیت، ارعاب و حمله بهدنبال آن بوده است.
حکومت ایران عزم خود را برای پنهان کردن این قتلعام از طریق روایتها و اظهارات نادرست، تحریف دادههای تاریخی و آزار و اذیت فعال بازماندگان و اعضای خانواده قربانیان و نیز با پنهان کردن شواهدی از جمله تخریب نشان داده است. گورهای دسته جمعی، کتمان سیستماتیک سرنوشت قربانیان، عدم ارائه مکان دفن آنها یا ارائه نکردن اطلاعات اعضای خانواده در مورد علل مرگ عمیقاً نگرانکننده است. به نظر من، چنین پنهانکاری، ناپدید شدن اجباری و جنایت علیه بشریت است.
پروفسور جاوید رحمان از کشورهای سراسر جهان خواست که یک "دادگاه بینالمللی یا مکانیزم تحقیقی برای پاسخگویی" عاملان کشتار ۱۳۶۷ ایجاد کنند.
جاوید رحمان-گزارشگر ویژه سازمان ملل برای ایران
پس از کشتارهای سال ۱۹۸۸، رهبر وقت خمینی، جلادان مشتاق وی به مقامهای بالاتری در سیاست و قوه قضاییه ارتقا یافتند، جایی که امروزه بسیاری در آنجا باقی ماندهاند، از جمله نگرانیهای جدی در مورد نقش رئیسجمهور فعلی، آقای ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور فعلی. بهعنوان یکی از اعضای کمیته مرگ یک امکان استفاده از صلاحیت جهانی برای محاکمه افراد برای جنایات جدی، از جمله جنایات علیه بشریت و سایر موارد نقض جدی حقوقبشر است. همانطور که بسیاری از شما میدانید، در ژوئیه ۲۰۲۲، دادگاه سوئد حمید نوری را بهدلیل نقش داشتن در شکنجه و اعدامهای دستهجمعی در جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۹۸۸ مجرم شناخته، زیرا دادگاه او را به جنایات جنگی و قتل مجرم شناخته و او را به حبس ابد محکوم کرد. دیگری آشکارا ایجاد یک دادگاه بینالمللی یا سازوکار تحقیقی برای پاسخگویی به همه افرادی است که مرتکب جنایات سنگین علیه مردم ایران شدهاند. من پیوسته خواستار پاسخگویی در رابطه با رویدادهای نمادین طولانی مدتی هستم که با معافیتهای مداوم مواجه شدهاند، از جمله ناپدید شدن اجباری و اعدامهای موقت و خودسرانه در سال ۱۹۸۸ و اعتراضات نوامبر ۲۰۱۹. بهعنوان یک جامعه بینالمللی، ما باید خواستار پایان آن باشیم. به فرهنگ معافیت از مجازات برای رژیم ایران، خواستار عدالت و پاسخگویی برای قربانیان. من از شما سپاسگزارم.
جفری رابرتسون حقوقدان ارشد و قاضی پیشین سازمان ملل متحد در سخنرانی خود در کنفرانس در جستجوی عدالت برای قربانیان جنایت علیه بشریت در ایران گفت: یکی از گزینههای پاسخگویی در قتلعام ۱۹۸۸، برگزاری غیابی محاکمه عاملان این جنایت، از جمله ابراهیم رئیسی خواهد بود که در سال ۱۹۸۸ عضو کمیسیون مرگ تهران بود و امروز رئیسجمهور رژیم ایران است،
جفری رابرتسون در بخش دیگری از سخنان خود گفت
من گزارشی تهیه کردم و شنیدید که نتیجه آن را در مورد آنچه واقعاً در سال ۱۹۸۸ اتفاق افتاده خواندم. این گزارش تأیید میکند که ۳۰۰۰۰ قربانی وجود داشته است. مطمئناً حدود ۷۰۰۰ زندانی در تهران وجود داشت و ۲۹ زندان در جاهای دیگر ایران وجود داشت که به نظر میرسد آن فتوای شیطانی کمو بیش در آنها اجرا شده است. اما قربانیان عمدتاً چیزی بودند که «ملیکش» نامیده میشود. آنها اغلب در سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱ زمانی که میخواستند برای ایران آزادتر علیه خمینی اعتراض کنند از دانشگاهها جمعآوری شده بودند، که البته دستور اعدام آنها را در صورت هر عمل خشنی میداد. . اما این بچهها وقتی در سال ۱۹۸۱ به زندان رفتند، عمدتاً توزیع کننده روزنامه و امثال اینها بودند. اما، البته، آنها پس از پایان دوره محکومیتشان در زندان نگه داشته شدند و در سال ۱۹۸۸ بهخاطر این فتوای شیطانی که آنها را به چوبهدار برد، آنجا بودند. و این، به نظر من، یکی از ظالمانهترین جنایات بود...
این جنایت حتی یک جنایت جنگی هم نبود. جنگ تمام شده بود. خمینی به این دلیل فتوا داد که آتشبس در تیرماه ۸۸ برای او مانند نوشیدن یک جامزهر بود. این بیانیهیی بود که او هنگام امضای آن اعلام کرد، و او در حال مرگ بر اثر سرطان بود و البته عوامل دیگری نیز در امضای این حکم کثیف دخیل بودند که هرکس از نظر دینی مخالف رژیم او بود باید بدون رحم اعدام میشد. فکر میکنم این سابقه امر بود. و ممکن است آنرا توضیح دهد. قطعاً نمیتواند این جنایت نابخشودنی را توجیه کند که البته از آنجایی که رئیسی در بسیاری از مواقع سومین عضو کمیته اعدام بود، معاون دادستان تهران بود و در حدود نیمی از زمان در تیم اعدام حضور داشت. بنابراین فکر میکنم این تنها چیزی است که باید گفته شود.
بارونس هلنا کندی عضو مجلس اعیان، دارای بالاترین رتبه حقوقی مشورتی پادشاه انگلستان و رئیس مشترک مؤسسه حقوقبشر انجمن بینالمللی وکلا سخنران دیگر این کنفرانس بود وی در سخنان خود گفت: من دوستانی داشتم که به ایده وجود دموکراسی در ایران متعهد بودند و مشتاق دموکراسی بودند. آنها افرادی بودند که اساساً به این دلیل در زندان بودند که اعلامیههایی درباره دموکراسی پخش میکردند.
آنها در نهایت در سال ۱۳۶۷ اعدام شدند.
بارونس هلنا کندی با اشاره به نقش سران و مقامات رژیم در قتلعام زندانیان سیاسی و مصونیت این جنایتکاران از جمله رئیسی که تا همین امروز ادامه پیدا کرده تأکید کرد
یک نسل کامل از جوانان مترقی که خواهان دموکراسی در ایران بودند اساساً نابود شدند. و سران و مقامات رژیم مصونیت از مجازات دارند این چیزی است که باید با آن مقابله کنیم.
بارونس هلنا کندی سپس با یادآوری نقش سپاه خامنهای در گسترش تروریسم در منطقه و سایر نقاط جهان خواستار لیستگذاری سپاه پاسداران در انگلستان شد گفت من فکر میکنم که ما باید سپاه پاسداران و هر کاری که میکنند را لیستگذاری کنیم.
بارونس کندی در ادامه به روی کار آمدن خمینی و متعاقب آن گسترش بنیادگرایی در منطقه اشاره کرد و درباره طرز تفکر ارتجاعی خمینی دجال درباره حاکمیت مذهبی گفت:
خمینی که ناگهان آمد، خواهان حکومت دینی بود. و بگذارید به شما بگویم، داشتن دولتهای مبتنی بر جدایی دین و دولت ارزش زیادی دارد. و ایده خمینی هنگامی که در سال ۱۹۷۹ با هواپیما از پاریس، جایی که در تبعید به سر میبرد، رسید، این بود که ایران را به حکومت دینی تبدیل کند و شیوه و تعریف خودش از دین را به اجرا بگذارد. او بنیادگرا بود. و بنیادگرایی از هر نوعی، بنیادگرایی در هر دینی، تقریباً همواره سعی میکند تفسیر خود از دین را بر دیگران تحمیل کند. اما آنچه اتفاق افتاده است (در ایران)، تحمیل اعتقادات مذهبی است. و هر بار که در ایران خیزشی رخ میدهد، تقریباً همیشه از طرف مردمی است که در آرزوی آزادی و دموکراسی هستند، همان چیزی که «لیام فاکس» بهعنوان حقوق ذاتی انسان نام میبرد، حقوق ذاتی که مردم باید داشته باشند و آرزو دارند اساساً آزادی و انتخاب داشته باشند نه اینکه به آنها گفته شود که چگونه باید رفتار کنند.
من این فشار را بهشدت در رابطه با زنان احساس میکنم، زیرا من خودم یک زن هستم.
شما میگویم که بخش بزرگی از زندگیم را در مورد شناخت روشهایی که زنان از حق خود برخوردار نبودهاند صرف کردهام، آن حس آزادی ذاتی که لیام فاکس درباره آن صحبت میکرد. و همین الان، تمام زنانی که من میشناسم یا در تبعید هستند یا از ایران (مخفیانه) زیرزمینی مبارزه میکنند میشنوم، اساساً احساس میکنند که شهروند درجه دو هستند. آنها احساس نمیکنند که در مسیری که جامعهشان در حال توسعه است، سهمی واقعی دارندافک
بارونس هلنا کندی سپس به تشریح راههایی که با استفاده از قوانین امکان کشاندن سران رژیم به پای عدالت برای پاسخگویی در قبال جنایتهایی که در حق مردم ایران مرتکب شدهاند پرداخت.
لرد دیوید آلتون عضو مجلس اعیان و عضو ارشد کمیته حقوقبشر پارلمان که ریاست بخش دوم این کنفرانس را بهعهده داشت در سخنان کوتاهی گفت:
تقریباً بیش از ۴۰ سال از اولین باری که یک گردهمایی را از طرف مقاومت ایران اداره کردم میگذرد و این یک امتیاز در طول این دههها بوده است، . یکی از دلایلی که من در این سالها از مقاومت ایران حمایت کردهام این است که بتوانیم صدای قربانیان را بشنویم، در تمام این سالیان صدای خانم رجوی صدایی بود که برای عدالت فرامیخواند
لرد دیوید آلتون همچنین گفت که با درخواست لیام فاکس از دولت انگلیس مبنی بر ممنوع کردن سپاه پاسداران بهعنوان یک سازمان تروریستی موافق است. وی افزود که زمان آن فرا رسیده است که دولتهای غربی به ندای رئیسجمهور منتخب مقاومت ایران، خانم مریم رجوی گوش فرا دهند.
دکتر لیام فاکس نماینده پارلمان و و وزیر پیشین دفاع و تجارت خارجی انگلستان طی در این کنفرانس گفت: سال گذشته از اشرف-۳ بازدید کردم. آنچه در آنجا مرا تحت تأثیر قرار داد، ظلم و وحشیگری بود که در حق دشمنان حکومت ایران، که از نظر من یکی از شرورترین، پیچیدهترین و خطرناکترین رژیمهای سیاره ماست، انجام شد. اما این شجاعت و وقار و صلابت مردمی بود که از چنین وحشتی عبور کرده بودند. این چیزی بود که من را بیشتر تحت تأثیر قرار داد.
دکتر فاکس با اشاره به جنگ در منطقه و نقش ویرانگر رژیم آخوندی بر ضرورت لیستگذاری سپاه پاسداران تأکید کرد و افزود:
من از رویدادهای اخیر در خاورمیانه بسیار شگفتزده شدهام، که در مورد دخالت رژیم ایران در کل این وضعیت چقدر اظهارنظر کمی شده است. رژیم ایران یا مستقیماً یا از طریق نیابتیهای خود در منطقه عمل خواهد کرد. آنها نمیخواهند صلح بین کشورهای عربی و اسراییل برقرار شود، با وجود اینکه شواهد زیادی هست در مورد نفوذ بد رژیم ایران، نه فقط بر همسایگانش، جاهطلبیخامنهای نه تنها برای رهبری شیعیان، بلکه رهبری جهان اسلام، بیثباتی مداوم آن در منطقه و فراتر از آن، تمایلش به استفاده از قتل و ترور بهعنوان ابزار سیاسی برای ادامه حکومت. من فکر میکنم ضروری است که دولت بریتانیا اقدامات بیشتری در مورد رژیم ایران انجام دهد. من معتقدم که ما باید سپاه را در لیست قرار دهیم، همانطور که قویترین متحد ما، ایالات متحده از ما خواسته است. من فکر میکنم اینکه ایرانایر میتواند به استفاده از فرودگاههای ما ادامه دهد، عصبانی کننده است، با توجه به اینکه آنها یکی از خطوط هوایی مورد استفاده ایران برای عرضه هواپیماهای بدون سرنشین برای کمک به ارتکاب جنایات جنگی علیه مردم اوکراین بودند. و این باور نکردنی است که ما سه بانک ایرانی داریم که در فاصله کوتاهی از بانک انگلستان فعالیت میکنند، بانکهایی که قبلاً در ایالات متحده غیرقانونی هستند. ما باید اقدامات قویتری در بریتانیا انجام دهیم. ما باید متوجه خطری باشیم که ایران دارد، نه فقط برای کسانی که از روی بدشانسی در آنجا زندگی میکنند و تحت اختیار مستقیم رژیم قرار میگیرند، بلکه نفوذ بدی که ایران در جاهای دیگر دارد و خواهد داشت مگر اینکه ما قدرت خودمان را به آنها نشان دهیم.
جیم شانون نماینده پارلمان از حزب اتحاد دموکراتیک برای ایرلند شمالی با اشاره به سرکوب زنان و مردم ایران توسط سپاه خامنهای گفت:
من از دولت انگلستان میخواهم اطمینان حاصل کند که سپاه پاسداران و همه کسانی که در مقامهای عالی حکومت هستند در قبال جنایات خود پاسخگو باشند. قتلعام ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی در سال ۶۷ بزرگترین کشتار زندانیان سیاسی از زمان جنگ جهانی دوم بود. ما نگران هستیم که عدم پاسخگویی مجرمان توسط جامعه بینالمللی میتواند مقامات رژیم را برای ارتکاب جنایات بیشتر علیه معترضان و زندانیان سیاسی جریتر کند.
بنابراین از جامعه بینالمللی میخواهم که مقامات رژیم ایران را در انزوا قرار دهد و در قبال جنایاتشان پاسخگو کند
بهعنوان نماینده حزب اتحادیه دموکراتیک برای استراتفورد در ایرلند شمالی، در این پارلمان، خود را متعهد میدانم که از مبارزه برای آزادی و دموکراسی واقعی در ایران حمایت کنم.
جوآنا چری Joanna Cherry، نماینده پارلمان انگلستان از حزب ملی اسکاتلند و رئیس موقت کمیسیون حقوقبشر پارلمان، خطاب به گزارشگر ویژه سازمان ملل گفت: من فقط میخواهم به شما اطمینان دهم که از حمایت من و همکارانم در حزب ملی اسکاتلند برخوردار هستید. ما باید بیشتر تلاش کنیم تا این موضوع را در مجلس عوام مطرح کنیم. من فکر میکنم فقدان پاسخگویی برای چنین جنایات وحشتناک علیه بشریت، همانطور که شما توضیح دادید، بسیار بسیار نگرانکننده است.
لورن لدرل Lauren Lederle حقوقدان بهنمایندگی از خانم چری بلر (همسر تونی بلر نخستوزیر پبشین انگلستان) در این مراسم گفت: همانطور که لرد آلتون اشاره کرده است، من امروز بهنمایندگی از خانم بلر اینجا هستم. او بسیار متأسف است که نتوانست شرکت کند، اما از من خواسته است که همبستگی خود را با سازمان دهندگان و همه کسانی که برای دادخواهی در ایران تلاش میکنند، ابراز کنم. بهویژه، او همبستگی خود را با گزارشگر ویژه ابراز میکند که همانطور که امروز شنیدیم برای مبارزه با مصونیت از مجازات تلاش خستگیناپذیری کرد. و بالاتر از همه، خانم بلر همدردی صمیمانه خود را با همه قربانیان نقض حقوقبشر در ایران و خانوادههای آنها ابراز میکند.
خانم لدرل خاطرنشان کرد که تعدادی از نهادهای حقوق بشری، از جمله گروه کاری ناپدید شدن اجباری و گزارشگر ویژه سازمان ملل، اذعان کردهاند که ناپدید شدن اجباری در ایران هر چند در سال ۱۳۶۷ انجام شده است، اما امروز نیز در حال انجام است.
لورن لدرل –حقوقدان:
یکی از ویژگیهای بارز ناپدید شدن قهری، ماهیت مستمر جرم است، به همین دلیل است که بسیاری از جنایاتی که از سال ۱۳۶۷ آغاز شده است، هنوز ادامه دارد.
در حالی که رژیم ایران مسئولیت اصلی را برعهده دارد، همانطور که امروز گفتیم، جامعه بینالمللی نمیتواند بیکار بماند. کشورها، بهویژه کشورهایی که کنوانسیون ناپدید شدن اجباری را امضا کردهاند کشورهایی که بهطور منظم بیانیهها در روز ملل متحد صادر میکنند که به یادبود ناپدید شدن اجباری مربوط میشود، همچون انگلیس، به قربانیان کشتارهای سال ۱۹۸۸ در ایران، و همچنین به قربانیان نقضهای امروز، مدیون هستند که هر گونه اقدام عدالتخواهانه را حمایت، تشویق و کمک کنند.
بدون شک، گام اساسی اول، این است که بپذیریم که قتلعام سال ۱۹۸۸ و نقضهایی که امروز اتفاق میافتند، نقض جدی حقوقبشر و جنایت علیه بشر هستند.
این به خودی خود مطمئناً قدرتمند است و کار درستی است، البته، دولتها میتوانند از نفوذ سیاسی خود در صحنه بینالمللی برای دفاع از تشکیل دادگاه بینالمللی یا مکانیزم تحقیقاتی نیز استفاده کنند. گزارشگر ویژه امروز بهطور خاص خواستار تشکیل یک هیأت حقیقتیاب مستقل شده است و بنابراین این چیزی است که باید از آن دفاع کرد. بریتانیا صدای قدرتمندی دارد و این صدایی است که باید از آن استفاده کند.
بنابراین، در نهایت، آنچه را میتوانیم ببینیم این است که جامعه بینالمللی، از جمله انگلیس، در واقع دارای ابزارهایی برای پیگیری مسئولیت در خصوص کشتارهای سال ۱۹۸۸ و نقضهایی که امروز صورت میگیرد میباشد و میتواند استفاده کند و بهعنوان یک نتیجه، مسئولیت دارد از این ابزارها استفاده کند.
متشکرم.
لیلا جزایری مسئول انجمن زنان ایرانی در انگلستان در این جلسه خطاب به پروفسور جاوید رحمان گفت: من تعداد زیادی از نمایندگان مجلس از همه احزاب و هر دو مجلس را اینجا میبینم. حضورشان نشان همبستگی با شماست پرفسور رحمان. این نشاندهنده تعهد اعضای مجلس به کاری است که شما انجام میدهید، تضمین میکند که قتلعام ۶۷ توسط سازمان ملل بهرسمیت شناخته شود و رژیم ایران برای ارتکاب جنایات، از جمله این جنایت شنیع، پاسخگو باشد.
احمد ابراهیمی یکی از شاهدان قتلعام ۶۷ در این کنفرانس گفت: من ۱۰ سال در ایران زندانی سیاسی بودم. من یکی از بازماندگان قتلعام سال ۶۷ هستم که طی آن ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی اعدام شدند. اخیراً یک دادگاه در استکهلم برگزار شد. یکی از عاملان آن کشتار به نام حمید نوری در استکهلم دستگیر شد و در آنجا جلسه دادرسی داشت. من یکی از شاکیان جلسه بودم. باید اعتراف کنم که این جلسه چشم مرا باز کرد. این یک جنایت بود، این یک جنایت فجیع بود که رژیم ایران بیش از ۳۰ سال تلاش کرد آن را پنهان کند. و بهعنوان شاهد عینی آن قتلعام، باید اعتراف کنم که هر شهادت برای من فصل جدیدی از جنایت علیه بشریت در قتلعام ۶۷ را گشود.
رضا فلاحی، یکی دیگر از بازماندگان قتلعام ۶۷ در این جلسه گفت:
جناب جاوید رحمان و کارشناسان محترم، من بهعنوان شاهد قتلعام تابستان ۶۷ و بهعنوان یکی از معدود بازماندگان این کشتار اینجا هستم تا از همه شما تشکر کنم که صدای قتلعام شدگان را بازتاب میدهید. این وظیفه ماست که صدای آن زندانیان شجاعی باشیم که دیگر در میان ما نیستند. همه ما بهدنبال عدالت برای قربانیان این جنایات علیه بشریت در ایران هستیم.
محسن زادشیر از شاهدان قتلعام زندانیان سیاسی نیز در بین شاهدان قتلعام ۶۷ در این کنفرانس حضور داشت.