25 برنده جایزه نوبل طی نامهای به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل بر «ضرورت تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق سازمان ملل متحد برای رسیدگی بجنایت بزرگ کشتار تابستان 67» تأکید کردند.
برندگان جایزه نوبل در این نامه رهبران کنونی ایران از جمله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی و ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری ایران را داشتن نقش مستقیم در کشتار 1988 متهم کردند.
در این نامه، برندگان جایزه نوبل هشدار دادند که در صورت عدم رسیدگی جامعه بینالمللی، جنایتهای نسل کشی و جنایتهای علیه بشریت در ایران ادامه خواهد یافت.
در متن این نامه ارسالی به دبیرکل سازمان ملل آمده است:«ما برندگان نوبل که این نامه را امضا کردیم در سی و سومین سالگرد کشتار زندانیان سیاسی در ایران، همبستگی و همدردی خود را با بستگان و دوستان اعدام شدگان و همچنین مردم ایران ابراز میکنیم. ما بر ضرورت تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق توسط سازمان ملل متحد برای رسیدگی به این جنایت فجیع تاکید میکنیم. 33 سال پیش، خمینی، بنیانگذار دیکتاتوری مذهبی در ایران، فتوایی به خط خود صادر کرد که در آن گفته بود:«همه زندانیان وفادار به مجاهدین خلق (جنبش عمده مخالفان) محارب محسوب می شوند و صرف نظر از مرحله زندان، باید اعدام شوند».
آنها در نامه خود افزودند: «بر اساس این فتوا 30 هزار زندانی سیاسی طی چند هفته پس از بازجویی دو یا سه دقیقهای توسط «کمیته مرگ» اعدام شدند. کسانی که حاضر نشدند مجاهدین خلق را محکوم کنند بلافاصله به سالن اعدام فرستاده شدند. بیش از 90 درصد اعدام شدگان عضو و حامی مجاهدین خلق بودند. اعضای آن کمیتهها که عاملان اصلی کشتار بودند برخی از عالیترین مقامات رژیم ایران هستند که به دلیل «مصونیت» از مجازات دور ماندهاند. تأکید بر ضرورت تشکیل کمیسیون بینالمللی تحقیق مبتنی بر این واقعیت است که ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور جدید ایران یکی از عاملان اصلی این کشتار بود. به گفته مقامات مختلف حقوق بشری از جمله عفو بینالملل، کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر و کارشناسان برجسته بینالمللی حقوق بشر و بر اساس نوار صوتی متعلق به آیتالله منتظری، جانشین سابق تعیین شده خمینی، ابراهیم رئیسی، معاون دادستان وقت تهران، یکی از اعضای کمیته مرگ چهار نفره در تهران بود. این کمیته هزاران زندانی را که از اعضای مجاهدین خلق بودند به همراه چند صد زندانی وابسته به گروههای دیگر در زندانهای اوین و گوهردشت اعدام کرد.»
رهبران کنونی ایران از جمله علی خامنهای و رئیسی مستقیماً در کشتار 88 شرکت داشتند و در صورت عدم پاسخگویی و رسیدگی بینالمللی به این جنایتها، نسل کشی و جنایت علیه بشریت در ایران ادامه خواهد یافت. از جمله این موارد میتوان به اعدامهای سیاسی و قتل دست کم 1500 معترض جوان در نوامبر 2019 اشاره کرد. تلاشهای رژیم برای مخفی نگه داشتن سرنوشت قربانیان از خانوادههای آنها، کم نشاندادن تعداد اعدامها و پنهان کردن وابستگی قربانیان به سازمان مجاهدین خلق، تنها به سابقه کیفری آخوندها اضافه میافزاید.
از جمله امضا کنندگان نامه به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد:«پروفسور هاروی آلتر Harvey Alter برنده جایزه نوبل پزشکی 2020 از آمريكا، پروفسور بری بریش Barry Barish برنده جایزه نوبل فیزیک 2017 از آمريكا، پروفسور یوآخیم فرانک Joachim Frank برنده جایزه نوبل شیمی 2017 از آمريكا، پروفسور الیور هارت Oliver Hart برنده جایزه نوبل اقتصاد 2016 از آمریکا، پروفسور پل مودریچ Paul Modrich برنده جایزه نوبل شیمی 2015 از آمریکا، پروفسور دنی شختمن Danny Shechtman برنده جایزه نوبل شیمی 2011 از آمریکا- اسرائیل، پروفسور فین کیدلند Finn Kydland برنده جایزه نوبل اقتصاد 2004 از نروژ، خوزه راموس-هورتا Jose Ramos-Horta جایزه نوبل صلح 1996، رئیس جمهور تیمور شرقی 2007-2012 ، پروفسور ووله سوینکا Wole Soyinka برنده جایزه نوبل ادبیات 1986 از نیجریه و پروفسور رابرت هیوبر Robert Huber برنده جایزه نوبل شیمی 1988 از آلمان را میتوان نام برد.