جنبش بیشماران، آتشفشان قیام
۲۹ـ دستاورد چهل سال حاکمیت استبداد مذهبی برای اکثریت قاطع مردم ایران چیزی جز فقر و فلاکت نبوده است. رژیم ولایت‌فقیه به‌طور روزانه به سطح زندگی و معیشت شهروندان یورش برده است. بحران ساختاری اقتصادی، هزینه‌های سرسام‌آور نظامی و امنیتی، چپاول و غارت اموال مردم و سرمایه‌های کشور، بحران بی‌آبی و تخریب طبیعت و محیط‌زیست، فساد به شدّت نهادینه شده، گسترش رانت، صعود نرخ تورّم، افزایش قاچاق، بیکاری، زندگی‌اشرافی صاحبان قدرت و ثروت که در برجهای «لاکچری» و مناطق مولتی میلیاردها زندگی می‌کنند و تشدید شکاف طبقاتی... سیاهچاله‌یی از فقر، بی‌خانمانی، تنگدستی و فلاکت برای مردم ایران و به‌ویژه برای نیروهای گوناگون کار ایجاد کرده که به‌طور روزمرّه فرودستان را قربانی می‌کند. بر اساس آمارهای منتشر شده توسط مرکز آمار، شاخص فلاکت (مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورّم) در زمستان سال ۹۷به ۳۹درصد رسیده است که نسبت به مدت مشابه در سال ۹۶حدود ۱۰درصد افزایش نشان می‌دهد.
حداقل دستمزد که دست‌کم یک چهارم خط فقر است، سفرۀ مردم را روزبه‌روز لاغرتر کرده و بسیاری از موارد اولیه ضروری برای یک زندگی بسیار ساده از سفره مردم حذف شده است. علاوه بر این، مسألۀ حقوقهای معوّقه، عدم پرداخت حق بیمه از طرف کارفرما، خودمانی سازی یا "خصولتی کردن" به نام خصوصی‌سازی، چپاول شرکتهای پیمانی و از همه مهمتر فقدان شرایط آزاد و به‌رسمیت نشناختن تشکّلهای مستقل است که نیروهای کار را با سدّ دیکتاتوری روبه‌رو کرده است.
دیکتاتورها در گام اول دموکراسی را نابود می‌کنند تا بتوانند بدون مانع به چپاول اموال مردم و انهدام اقتصاد بپردازند. این راهی است که رژیم ایران از روز بنیانگذاری طی کرده است.
اکنون یک نماینده مجلس رژیم اعتراف می‌کند: «مردم از تبعیض و بی‌عدالتی بیش از کمبودها و تحریم‌ها عصبانی هستند و از دروغ گفتن بیشتر. چگونه انتظار دارید معلمان آموزش و پرورش با دستمزد حقوق روزی پنجاه تا هفتاد هزار تومان فرزندان ما را خوب آموزش دهند... آیا می‌دانید بیشتر بازنشستگان در بنگاههای اقتصادی کار خدماتی انجام می‌دهند و با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنن؟ آیا می‌دانید زندگی کارگران شبیه دوران بردگی است؟» (رضایی، در مجلس رژیم، ۲۷فروردین ۱۳۹۸).
۳۰- ولایت خامنه‌ای برای مهار جنبش فرودستان و زحمتکشان به حربۀ همیشگی یعنی تهدید، زندان، شکنجه و صدور احکام ظالمانه متوسّل می‌شود. دستگیری فعّالآن کارگری، معلمان، دانشجویان، جوانان معترض و... راه‌کار حکومت برای مهار جنبش‌های اعتراضی بوده و خواهد بود.
در واکنش به وضعیت فاجعه‌بار زندگی، اقشار گوناگون مردم راهی جز مبارزه و پایداری برای زندگی انسانی و شرافتمندانه ندارند.
پاسدار حسین رحیمی، از سرکردگان نیروی انتظامی تهران بزرگ، اعتراف می‌کند که در ۹ماه اول سال ۱۳۹۷تعداد ۹۳۲تجمّع در تهران بزرگ وجود داشته است (ایلنا، ۱۰دی ۱۳۹۷).
سرکرده نیروی انتظامی استان خوزستان نیز به ۶۵۰حرکت اعتراضی کارگری طی همین مدت اعتراف می‌کند (ایرنا، ۳دی ۱۳۹۷).
دبیرخانه و کمیسیونهای شورای ملی مقاومت ایران و همچنین شبکه اطلاع‌رسانی سازمان مجاهدین خلق ایران به حرکتهای اعتراضی سال پیش مثل تجمّع و اعتصاب روزمرّه کارورزان، اعتصاب و تظاهرات شکوهمند کارگران نیشکر هفت‌تپه و کارگران گروه ملی فولاد اهواز، اعتصاب سراسری در شبکه راه‌آهن، اعتراض گسترده کامیونداران، جنبش اعتصابی کشاورزان شرق و غرب اصفهان، اعتصاب و تحصّن گستردۀ معلمان، تجمّعهای مداوم بازنشستگان، حرکتهای اعتراضی دانشجویان و پرستاران، حرکتهای پُرشمار سپرده‌گذاران غارت شده، اعتراضهای مداوم کارورزان شهرداریها علیه شرکتهای پیمانی و.... پوشش خبری دادند.
در مبارزات سال گذشته زنان ایران نقش برجسته‌یی به عهده گرفتند.
۳۱- سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران ترازنامه حرکتهای اعتراضی در سال ۱۳۹۷را منتشر کرده است. بر اساس این ترازنامه در این سال ۹۴۷۳حرکت اعتراضی از جانب کارگران، کشاورزان، معلمان، بازنشستگان، غارت‌شدگان، کامیونداران، پرستاران، طرفداران حفاظت از محیط‌زیست و بازاریان صورت گرفته که بیش از نیمی از آن به جنبش سازمان‌یافته کامیونداران مربوط است. در این بیلان بسیاری از حرکتهای اعتراضی که در رسانه‌ها پوشش خبری نداشته نیامده است. همچنین از ۱۶آذر ۱۳۹۶تا ۱۶آذر ۱۳۹۷تعداد ۲۴۳حرکت اعتراضی دانشجویان صورت گرفته است.
از آغاز سال جدید تا پایان خرداد ۱۳۹۸با وجود تعطیلات نوروزی، مذهبی و حکومتی بیش از ۳۶۰حرکت اعتراضی صورت گرفت.
بر اساس آمار ثبت شده به وسیله سازمان مجاهدین خلق ایران، در ماه گذشته (تیر۹۸) حرکتهای اعتراضی یک افزایش نسبی نسبت به سه ماه اول سال را نشان می‌دهد. طی این ماه دست کم تعداد ۲۶۷حرکت اعتراضی در ۷۸شهر، روستا و منطقه صنعتی ـ تجاری شکل گرفته است.
بر طبق این آمار، به‌طور متوسط روزانه ۹حرکت اعتراضی توسط کارگران، فرهنگیان، غارت‌شدگان، بازنشستگان، کشاورزان، سیل‌زدگان و سایر اقشار صورت گرفته که از جمله عبارتند از: ۱۳۰حرکت اعتراضی توسط کارگران در ۴۱شهر، منطقۀ تجاری و شهرک صنعتی به‌خاطر عدم دریافت چندین ماه حقوق معوّقه، عدم استخدام رسمی، عدم دریافت بیمه، بلاتکلیفی شغلی، خصوصی‌سازی شرکت، اخراج از کار، قطع فوق‌العاده کاری و پایین بودن دستمزد.
مهمترین اعتراضات کارگری به قرار زیر است:
- تجمّع چند روزۀ کارگران پالایشگاه نفت در شهرهای مختلف؛
- تجمّع چند روزه کارگران قند فسا؛
- تجمّع چند روزه کارگران کارخانه آب معدنی داماش؛
- تجمع چند روزه کارگران راه‌آهن نیشابور، بندرعباس، نورآباد شازند، احمدآباد، سیرجان، دورود، تبریز، خرم‌آباد، اندیمشک؛
- تجمع چند روزه کارگران شهرداری در شهرهای لالی، اهواز، رشت، آبژدان، لوشان، منجیل، اردل، بروجرد، جیرفت، شاهین شهر، سرفاریاب در استان کهگیلویه و بویراحمد، آغاجاری.
در همین ماه غارت‌شدگان ۱۳حرکت اعتراضی، فرهنگیان ۹حرکت اعتراضی، بازنشستگان ۷حرکت اعتراضی و کشاورزان ۳حرکت اعتراضی داشتند.
۸۱حرکت اعتراضی دیگر نیز توسط اقشار مختلف شکل گرفت.
طی همین ماه ۲۴مورد اعتصاب غذا توسط زندانیان سیاسی صورت گرفته است.
۳۲- جهت‌گیری حرکتهای اعتراضی، بهرغم تفاوت خاستگاه اجتماعی نیروهای شرکت‌کننده در این حرکتها، علیه حاکمیت در کلیت آن بود و کانون‌های شورشی در آن مداخله مؤثّر داشتند.
شعارهای معترضان نشان داد که کارگران، مزدبگیران و تهیدستان شهر و روستا با رژیم حاکم مقابله می‌کنند. شعارهایی چون: «کارگر زندانی آزاد باید گردد/ معلم زندانی آزاد باید گردد/ دانشجوی زندانی آزاد باید گردد/ نان، کار، آزادی ـ حق مسلّم ماست/ دستمزد عادلانه، حق مسلّم ماست/ دولت خیانت می‌کند ـ مجلس حمایت می‌کند/ تورّم، گرانی، پاسخ بده روحانی/ رو به میهن، پشت به دشمن/ سوریه را رها کن، فکری به‌حال ما کن/ دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست/ می‌ایستیم، می‌جنگیم، حقمونو می‌گیریم/ مرگ با عزّت بهتر از زندگی با ذلّت»/ و نظایر آن، که بارها توسط گروه‌های گوناگون اجتماعی در حرکتهای اعتراضی فریاد زده شد، همین حقیقت را برجسته می‌کند.
خامنه‌ای در ۲۲مرداد ۱۳۹۷در مورد جنبش‌های مرداد ۱۳۹۷در شهرهای متعدد نیز گفت: «برخی مقامات آمریکا گفتند ۶ماه دیگر خبرهایی از ایران خواهید شنید، منظور آنها همین حوادث مرداد بود که با وجود هزینه‌های فراوان مالی و سیاسی دشمنان، چند جا و چند نفر جایی جمع شدند و شعاری دادند».
خامنه‌ای می‌داند که دشمن اصلی او و نظام حاکم، مردم ایران و مقاومت سازمانیافتۀ آنان و کانون‌های شورشی هستند و برای پنهان کردن همین واقعیت، نیروی خارجی را عنوان می‌کند.
۳۳- حرکتهای اعتراضی در چنین ابعادی ادّعاهای پوچ تحلیل‌گران سطحی‌نگر و حامیان سیاست مماشات را، که ولایت‌فقیه را نظامی تثبیت شده فرض می‌کردند و تحریم رژیم را باعث فروکش اعتراضهای مردم ارزیابی می‌کردند، برملا کرد. آنها این حقیقت را از دید مردم پنهان می‌کردند که این نظام تنها با ابزار سرکوبهای خونین و امتیازهای ویژۀ استمالت‌جویان غربی است که به شکل تصنّعی به حیات خود ادامه می‌دهد.
رژیم ولایت‌فقیه فاقد مؤلّفه های واقعی قدرت بر بنیاد جامعه است و اگر سرنیزه از آن گرفته شود با سه سوت فرومی ریزد.
شعارهای «رو به میهن، پشت به دشمن/ سوریه را رها کن، فکری به‌حال ما کن/ دشمن ما همین جاست، دروغ میگن آمریکاست...» شکنندگی، سستی و عدم مشروعیت نظام ولایت فقیه را برملا کرد.
مضمون و پیام جنبش‌های اعتراضی، خواست قاطبه ایرانیان را مشخص می‌کند: بسته شدن کارخانه تولیدِ فساد، سرکوب و تروریسم نظام ولایت‌فقیه و پایان کار جناحهای درونی این حکومت.
۳۴- از مهمترین حرکتهای اعتراضی در سال گذشته جنبش سازمان‌یافته کامیونداران و رانندگان ماشینهای سنگین است. این گروه اجتماعی از بحران اقتصادی و سیاست‌های ضدمردمی رژیم خُسرانهای زیادی دیده‌اند. خودروهای سنگینِ مخصوص حمل و نقل کالا نقش مهمی در حیات اقتصادی ایران دارند. بیش از ۹۰درصد حمل و نقل کالاهای کشور از طریق حمل و نقل جاده‌یی جا به جا می‌شود.
دستمزد پایین، افزایش بی‌سابقه هزینه‌های تعمیر و نگهداری کامیونها، عدم پرداخت حق بیمه سهم دولت، عوارض باربری و جاده یی، افزایش قیمت لاستیک و قطعات یدکی و درصد بالای حق کمیسیون شرکتهای باربری، زندگی رانندگان زحمتکش کامیون را، که روز و شب را در جاده‌ها و به دور از خانواده می گذرانند به تباهی کشانده است.
در سال گذشته کامیونداران و رانندگان خودروهای سنگین با فراخوان قبلی و با شعار «حق دادنی نیست، بلکه گرفتنی است» طی ۵دوره دست به اعتصاب زدند. اعتصاب قدرتمند رانندگان کامیون و ماشینهای سنگین، کارگزاران حکومت را به‌شدت هراسان کرد.
روز ۲۳مرداد ۱۳۹۷، دور دوم اعتصاب سراسری رانندگان کامیون و خودروهای سنگین میان جاده‌یی پس از ۲۳روز متوالی و گسترش آن در ۲۰۰شهر از ۳۱استان کشور، پس از تحقق برخی از خواسته‌های آنان به‌طور موقت پایان یافت
۳۵ـ روز ۳۱شهریور ۱۳۹۷، دور سوم اعتصاب سراسری کامیونداران و رانندگان ماشینهای سنگین در مشهد، اهواز و اصفهان با فراخوان قبلی آغاز شد و به تدریج به شهرهای گرگان، مهران، تهران، سمنان، سرپل‌ذهاب، زنجان، ساوه، زرین، اراک، ساوه، گمرک سرخس، مهدی شهر، ساری، آمل، قائمشهر، نیشابور، اسلامشهر (واقع در استان تهران)، بیرجند و سایر نقاط گسترش یافت.
اعتصاب کامیونداران و رانندگان ناوگان حمل و نقل جاده یی ۲۱روز ادامه پیدا کرد و طی این مدت به ۳۸۱نقطه در شهرها، شهرستانها و جاده‌ها در ۳۱استان کشور گسترش یافت.
در جریان این جنبش پرتوان دستِ کم ۲۷۰راننده در ۲۰استان از سوی نیروهای سرکوبگر امنیتی در استانهای قزوین، البرز، تهران، اردبیل، اصفهان، خوزستان، فارس، آذربایجان شرقی، چهارمحال و بختیاری، کرمان، گلستان، کردستان، سمنان، کرمانشاه، زنجان، بوشهر، همدان، خراسان شمالی و خراسان رضوی بازداشت شدند.
دور چهارم اعتصاب کامیونداران و رانندگان خودروهای سنگین در ۲۰آبان ۱۳۹۷شروع شد و ۱۱روز در ۶۵شهر در ۲۴استان ادامه داشت.
دور پنجم اعتصاب کامیونداران و رانندگان خودروهای سنگین در اول دی ۱۳۹۷در شهرهای مختلف آغاز شد و در ۱۰دی پایان یافت. این اعتصاب در ۶۰شهر در ۲۵استان جریان داشت.
۳۶- تجمّع بازنشستگان کشوری در ۲۸خرداد ۱۳۹۸در مقابل مجلس رژیم با شعارهای ضدحکومتی عمق و وسعت شکاف بین توده‌های مردم و حاکمیت را نشان داد. بازنشستگان در این گردهمآیی شعارهایی هم‌چون «جنگ‌افروزی را رها کن ـ فکری به‌حال ما کن/ دولت خیانت می‌کند ـ مجلس حمایت می‌کند/ دانشجو، معلم کارگر، اتحاد، اتحاد/ فریاد، فریاد، از این همه بیداد/ گرانی تورّم، بلای جان مردم/ معلم زندانی آزاد باید گردد/ بازنشسته می‌میرد ـ ذلّت نمی‌پذیرد/ دشمن ما همین جاست ـ دروغ میگن آمریکاست» سردادند.
شعار «جنگ‌افروزی را رها کن ـ فکری به‌حال ما کن»، دو پیام مشخص داشت: اول آن که، مردم به سیاست‌های ضدمردمی و میهن بر باد ده ولایت خامنه‌ای آگاهی دارند و دوم این که، افشاگریهای مقاومت ایران طی چندین دهۀ گذشته پیرامون سیاست جنگ‌طلبانه رژیم به‌منظور صدور ارتجاع و بنیادگرایی تحت نام اسلام تأثیرات خاص خود را بر جای گذاشته است.
۳۷- حرکتهای سراسری معلمان که با فراخوان قبلی صورت می‌گیرد، هم وضعیت وخامت‌بار نیروی آموزش دهنده فرزندان ایران‌زمین را نشان می‌دهد و هم نشان از آن دارد که فرهنگیان آگاهند و از استبداد و دیکتاتوری و تبعیض بیزارند. معلمان ایران در سال گذشته دست به چند رشته حرکت سراسری زدند. برای مثال:
ـ روز ۲۲مهر ۱۳۹۷، معلمان در شهرهای مختلف از جمله تهران، سقّز، رشت، لاهیجان، یزد، تبریز، بابل، کرمانشاه، بهبهان، سرپل‌ذهاب، شیراز، سنندج، آمل، مریوان، دیواندرّه، گرمه، مشهد، خرّم آباد، البرز، فیروزکوه، مبارکه، تربت جام، روانسر، شیروان، بابل، اسلام‌آباد غرب، اصفهان، سبزوار، زرّین شهر، بجنورد، جوانرود، ساری، کرج، ایوان غرب، همدان، یاسوج، بهارستان، پاوه، اسلام شهر، پلدختر، سروآباد، امیدیه، کازرون، سمیرم، روستای کمار جلفا، شاهین دژ، قزوین، فیروزآباد، مهاباد، ایوان غرب، شاهین شهر، خمینی شهر (اصفهان)، رومشکان (لرستان)، ایلام، گناباد، تربت حیدریه، لامرد فارس، سروآباد کردستان، باینگان پاوه، تاکستان، زیویه کردستان، پل دختر، ارومیه، آستانه اشرفیه، لنگرود و... کلاسهای درس را تعطیل کرده و دست به اعتصاب زدند.
۳۸- در سال گذشته، کشاورزان تشنۀ آب در شرق و غرب اصفهان حرکتهای اعتراضی پُرشماری انجام دادند. در خیزش پرتوان کشاورزان شعارهایی برای اولین بار مطرح و به سرعت به بخشهای دیگر جنبش منتقل می‌شد. شعار «دشمن ما همین جاست»، شعار «پشت به دشمن» از آن جمله است.
ـ روز ۳۰مهر ۱۳۹۷، کشاورزان شرق اصفهان برای سی و یکمین روز متوالی با تجمیع تراکتورهای خود در معابر شرق اصفهان دست به تجمّع زدند. همچنین در تمامی روزهای آبان ۱۳۹۷، کشاورزان شرق و غرب اصفهان در ادامۀ اعتراض گستردۀ خود، که از آغاز مهر سال جاری آغاز شده، دست به تحصّن و اعتصاب زدند. کشاورزان اصفهان در ماه آبان در مجموع حدود ۷۰حرکت اعتراضی در نقاط مختلف شرق و غرب اصفهان انجام دادند. کشاورزان خوراسگان در تمام آذر ماه ۱۳۹۷، در میدان تره بار خوراسگان تجمّع و تحصّن کردند.
در سال جاری نیز مسألۀ آب و بستن آب بر روی زاینده رود هم‌چنان مسأله مهمی برای کشاورزان اصفهان است.
۳۹- در سال گذشته، خیزش کارگران نیشکر هفت‌تپه و فولاد اهواز، تأثیرات زیادی در تغییر تعادل‌قوا بین رژیم و جنبش توده‌یی بر جای گذاشت.
ـ روز ۱۴آبان ۱۳۹۷، کارگران رسمی و روزمزدی شاغل بخش صنعت و کشاورزی مجتمع نیشکر هفت‌تپه با فراخوان قبلی و صدور دو بیانیه، مقابل ساختمان اداری شرکت تجمّع کردند. در هفدهمین روز خیزش کارگران نیشکر هفت‌تپه و پس از فاش شدن خبر کذب آزادی ۴تن از نمایندگان کارگران نیشکر هفت‌تپه، کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه در تماسهای خود اعلام کردند که دقایقی پیش نیروهای یکان ویژۀ استان لرستان جهت سرکوب کارگران نیشکر هفت‌تپه وارد شهر شوش شدند و در ستاد فرماندهی نیروی انتظامی این شهر مستقر شدند
ـ روز اول آذر، کارگران نیشکر هفت‌تپه هجدهمین روز اعتصاب خود را با تجمّع مقابل فرمانداری شوش آغاز کردند. اعتصاب و تجمع در مجموع به مدت بیست و هشت روز تا ۱۱آذر ادامه داشت. طی این مدت رژیم انواع ترفندها و توطئه‌ها را علیه کارگران به کار بست.
در همین ایام کارگران گروه ملی صنعتی فولاد در اهواز در حال اعتصاب و تجمع و تظاهرات چشمگیر خیابانی بودند. اعتصاب و تجمع آنها از ۱۹آبان آغاز شده بود و در آذر ماه ادامه پیدا کرد. در روز ۳۰آبان ۱۳۹۷، کارگران در مقابل استانداری خوزستان در اهواز تجمع کردند. روز ۳آذر، کارگران و تعداد زیادی از مردم اهواز، به تجمع و اعتراض در مقابل استانداری برخاستند و در سطح شهر به راهپیمایی پرداختند. خیزش کارگران گروه ملی فولاد ایران تا روز ۲۸آذر ادامه یافت.
