دعوای پژمانفر با علی لاریجانی
تشدید انزوای جهانی رژیم و شکست سفر آخوند روحانی به نیویورک و بازگشتش با دست خالی و چند محکومیت و اجماع جهانی به‌صورت موجی از بحران به درون رژیم بازگشت. این بحران را در اظهارات مقامات و مهره‌های رژیم از روزنامه‌ها و سایتهای حکومتی تا مجلس ارتجاع می‌شد دید.
اولین بازتاب برگشت موج شکست و انزوای روحانی به درون رژیم در واکنش پاسدار لاریجانی به آخوند پژمانفر دیده شده. پاسدار لاریجانی که معمولاً با فیگور آرامش و تسلط بر صحنه از تثبیت نظام دم می‌زند در واکنش به آخوند پژمانفر که به او گفت دیکتاتور، این‌گونه اندرون متلاطم نظام را بیرون ریخت:
علی لاریجانی: «عادت کردید با فریاد کارهایتان را جلو ببرید بنشینید مثل بقیه بفرمایید اه! توهین نکنید دیکتاتور است دیکتاتوری یک چیزی یاد گرفتید دیکتاتوری شماها هستید توی کشور این بساط را راه انداختید بفرمایید آقای انصاری.
تریبون یک طرفه شما هستید که همه تریبون‌ها دست‌تان است هر چی خواستید به همه می‌گویید کسی هم بهتان هیچی نمیگه تو این مملکت اینجوری شده ۴نفر اینجوری حرف می‌زنند بقیه باید تسلیم‌شان باشند حالا ما چیزی بهتان نمی‌گیم به همه هر چی دلتان خواست گفتید».(مجلس ارتجاع ۳مهر)
سایر بحرانهای دیگر هم در مجلس ارتجاع سر باز کرد. بیان این بحرانها طبق معمول برای دربردن باند خود و انداختن تقصیر به گردن باند دیگر است.
محمود صادقی، عضو مجلس ارتجاع: «ما اکنون همه روزه شاهد اعتراضات کارگران کارگران نیشکر هفته‌تپه، هپکوی اراک و سایر واحدهایی هستیم که از طریق خصوصی‌سازی واگذار شده‌اند... اکنون معضلات ناشی از این سیاست‌های غلط کشور را با مشکل مواجه کرده و چوب آن را کارگران جان به‌لب آمده نیشکر هفت‌تپه و هپکوی اراک می‌خورند که به‌خاطر رساندن صدایشان حتی وادار به انجام کارهایی از قبیل بستن ریل راه‌آهن شده‌اند».(مجلس ارتجاع ۳مهر)
اذعان به تشدید انزوای رژیم در سوز و گدازهای سعید باستانی، عضو دیگر مجلس ارتجاع، بیرون زد. وی از جمله گفت: «بیانیه ۳کشور اروپایی در رابطه با "آرامکو" چهره واقعی آنها را نشان داد و این نکته که رهبر انقلاب فرمودند "اروپایی‌ها هم دست‌کمی از آمریکایی‌ها ندارند" را بیش از پیش روشن ساخت. انتظار است ریاست‌جمهوری در نیویورک از کیان استقلال و عزت و منافع ایران اسلامی در مذاکرات پیرامونی خود دفاع کند؛ چرا که آمریکا... اکنون جنگ اقتصادی را در مورد مردم ایران به‌کار گرفته‌اند و این رویه هم‌چنان ادامه دارد».(مجلس ارتجاع ۳مهر)
میرزایی نیکو، عضو دیگر مجلس، به سررسیدن دوران شکنجه و استبداد اذعان کرد و به رژیم هشدار داد: «قهر و خشونت و استبداد هم شیشهٔ عمری دارد». وی از پیآمد تشدید بحرانهای اقتصادی در اعتراضات مردمی ابراز نگرانی کرد و هشدار داد: «فشار حداکثری، پدیده‌ٔ ترامپیسم و عملاً وضعیت سخت اقتصادی، هست! اما مردمان ما عصبانی‌اند! مردم از آشفته‌بازار دزدی، لبریز شده‌اند! بی‌عدالتی و فساد استخوان را پوسانده است! برخورد با فساد هم زدن دم اژدهایی است که همیشه ترمیم می‌شود، اما سر اژدها نفس می‌کشد»!
این عضو مجلس ارتجاع در مورد دوراهی در پیش پای رژیم برای حل بحرانهای اقتصادی اجتماعی گفت: «در این شرایط ۲راه در پیش داریم، یک - مردم را ندیده، دموکراسی را کمرنگ! جوانان منتقد و دانشجویان و نخبگان، اهل رسانه، هنرمندان، کارگران و همه را به جرم اعتراض، ساکت و مهندسی کنیم. دو - یا آن‌که با حقیقت آشتی کنیم».(مجلس ارتجاع ۳مهر)
مهرداد لاهوتی، عضو دیگر مجلس ارتجاع، با سوزوگداز از کشورهای اروپایی خواست به تکالیف برجامی خود عمل کنند. وی در ادامه به بحران یارانه‌ها اشاره کرد و گفت: «یارانه فقیر فقرا را رفتند قطع کردند». و در وحشت از تداوم چپاولگری باندهای مافیایی رژیم گفت: «ما از هر دری این را وارد می‌کنیم مثل این مافیا از در دیگه وارد می‌شوند تعرفه واردات چای خارجی را از ۲۰درصد در این شرایط حساس آمدند از ۲۰درصد کردند ۵درصد یعنی چه؟ یعنی که چای را با تعرفه صفر وارد کشور بکنید بابا والله بالله تالله ما برای خودمان نمی‌گیم».(مجلس ارتجاع ۳مهر)
کارشناسان حکومتی با اشاره به بحرانهای گریبانگیر نظام، تنها راه برون‌رفت از بحران را در تسلیم و تمکین به خواسته جامعه جهانی دانسته‌اند.
قاسم محبعلی، مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت‌خارجه رژیم، برای برون‌رفت از بحرانها به نظام توصیه می‌کند: «هر گونه اقدام دیپلماتیک که در مسیر تنش‌زدایی در منطقه باشد و امکان تعامل با همسایگان را ایجاد کند و زمینه‌ساز صلح یا جلوگیری از جنگ باشد، باید در دستورکار سیاست خارجی کشورمان قرار بگیرد».
وی در ادامه به رژیم در مورد لگدپراکنی‌های منطقه‌ای و خروج از برجام هشدار داده و گفت: «کاهش تعهدات برجامی ایران و ناامنی بیشتر در منطقه خاورمیانه به عاملی برای ترغیب راهبرد سخت‌گیرانه در برابر ایران منجر شد. از سوی دیگر، باید توجه داشت که اروپایی‌ها طرف مقابل مستقیم ایران نیستند و بیشتر نقش واسطه میان تهران و واشنگتن را دارند. اروپایی‌ها از حفظ برجام، کاهش تنشها و درگیریها حمایت می‌کنند و به همین دلیل در مسیر تنش‌زدایی حرکت و تلاش دارند امکان گفتگو میان ایران و آمریکا را مهیا کنند... واقعیت این است که هراندازه ناامنی در خاورمیانه افزایش پیدا کند، گرایش اروپایی‌ها به سمت واشنگتن بیشتر خواهد شد».(سایت حکومتی انتخاب)
