۱۳۹۷ اسفند ۱۳, دوشنبه

جلاد ۶۷ و بن‌بست سرکوب




روز ۱۲اسفند۹۷ آخوند اژه‌ای، سخنگوی قوه قضاییه، به‌طور غیررسمی از انتصاب جلاد ۶۷ به‌ریاست آن قوه خبر داد.
خبری که ظاهراً آخرین مراحل خود را طی‌می‌کند.

زمزمهٔ جایگزینی لاریجانی با آخوند رئیسی، جلاد بدنام قتل‌عام ۶۷ از اوایل زمستان ۹۷ آغاز شد.

ابتدا آخوند جعفر منتظری روز اول دیماه گذشته اشاره‌ای به این انتصاب کرد.

کمی‌ بعد تابناک پاسدار رضایی روز ۲۴بهمن نوشت: «تا هفته آینده ابراهیم رئیسی به‌عنوان هفتمین قاضی‌القضات نظام کار خود را آغاز می‌کند».

همزمان با اژه‌ای، آخوند نوروزی نیز روز شنبه ۱۱اسفند ۹۷ در مجلس ارتجاع گفت: «...رئیسی قرار است به جای... آملی لاریجانی سکان‌دار قوه قضاییه شود».

کمالی‌پور نیز در همان جلسه مجلس گفت:‌ «طبق شنیده‌ها، ۱۷اسفندماه رئیسی، جایگزین آملی‌لاریجانی می‌شود».

روز ۱۲اسفند، رئیسی خود در واکنش به این خبرها گفت: «از همانهایی که این خبر را منتشر کرده‌اند، بپرسید»!

با توجه به منفوریت شدید اجتماعی رئیسی، خامنه‌ای با وارد کردن قطره‌چکانی وی تلاش می‌ کند زهر تنفر اجتماعی نسبت به وی را کم‌اثر کند.

انتصاب جلاد ۶۷ در رأس قضاییه آخوندی در ارتباط مستقیم با بن‌بست رژیم در امر سرکوب است. وضعیت انفجاری جامعه و استمرار قیام مردم ایران باعث شده اولا: سرکوب رژیم دیگر قدرت بازدارندگی سابق خود را نداشته باشد و ثانیاً: رژیم نیز در وحشت از شعله‌ور شدن آتش قیام توان افزایش سرکوب را ندارد.

دخیل بستن خامنه‌ای به عبای خونین جلاد بدنام ۶۷، نشان می‌دهد که خامنه‌ای می‌خواهد بن‌بست سرکوب را با رعب‌آفرینی از طریق گماردن جلاد بدنامی به نام رئیسی در رأس ماشین اعدام خود جبران کند. خیال باطلی که نشان شکست وی از مردم، مقاومت و کانون‌های شورشی است.