روز پنجشنبه ۱۴مارس/۲۲اسفند۹۷، در آستانه نوروز، یک جلسه تحت عنوان حقوق‌بشر و دموکراسی در ایران در سالن مشهور جان کندی در سنای آمریکا برگزار شد. در این جلسه که با حضور سناتورهای ارشد از هر دو حزب و شخصیتهای برجسته سیاسی و مقامات پیشین ایالات متحده برگزار گردید، استمرار قیام، چشم‌انداز تغییر در ایران، ضرورت حمایت دو حزبی از آلترناتیو شورای ملی مقاومت و طرح ده ماده‌ای خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران مورد بحث قرار گرفت و ترفندها و اقدامات رژیم آخوندی در توطئه‌های تروریستی و شیطان‌سازی علیه مقاومت ایران محکوم گردید.
ژنـرال جیمز جونز در سخنان خود با بررسی جنگ‌افروزی رژیم در منطقه برای گسترش بنیادگرایی در خاورمیانه، توطئه‌های تروریستی رژیم علیه مقاومت ایران را آن‌سوی سرکوب در داخل و جنگ‌افروزی آخوندها در خارج ایران توصیف کرد. وی با بررسی قیام مردم ایران برای آزادی و خلاصی از حاکمیت رژیم آخوندی، افزود:
چند روز پیش، در جدیدترین تقابل با حقوق‌بشر و حاکمیت قانون، خامنه‌ای یکی از اعضای "کمیسیون مرگ، که ۳۰هزار زندانی سیاسی را در سال ۱۹۸۸ به مرگ محکوم کرد، به‌عنوان رئیس جدید قوه قضاییه کشور منصوب کرد. ابراهیم رئیسی در اولین اعلامیه‌های خود اعلام کرد که امنیت قبل از همه چیز قرار دارد و قول داد که با هر شکلی از نارضایتی به‌طور قاطعانه برخورد کند. امنیتی که رئیسی به آن اشاره می‌کند، البته امنیت ایران نیست، بلکه امنیت رژیم است.
وی افزود، ما می‌دانیم که سرکوب و فساد، هر چقدر هم شدید باشد، شجاعت و آرزوهای مردم ایران که خواستار حق آزادی و حکومتی هستند که ارزش امید و رویاهایشان را دارد را متوقف نمی‌کند. و به همین دلیل است که اعتراضات به روش بسیار سازمان‌یافته و با یک هدف شفاف برای آزاد کردن ایران ادامه داشته است. وی خواستار حمایت از مبارزه مردم ایران برای آزادی شد و حمایت خود را از طرح ده ماده‌ای مریم رجوی برای ایران آینده ابراز کرد.
متن سخنرانی ژنـرال جیمز جونز:
با تشکر از شما به‌خاطر دعوت محبت آمیزتان از من که امروز با شما باشم.
در طول سالیان، من از داشتن این امتیاز برخوردارم که با اعضای جامعه ایرانی آمریکایی صحبت کنم که دوستی آنها را محترم می‌شمرم و به اهدافشان احترام می‌گذارم و کاملا از آن حمایت می‌کنم.
امروز، مثل سال ۲۰۱۰ وقتی که سمت خود را به‌عنوان مشاور امنیت ملی ترک کردم، رژیم ایران، به‌نظر من، خطرناکترین تهدید نوع بشر برای صلح و ثبات است.
همه شما به‌خوبی این نامگذاری نحس را می‌دانید.
این رژیمی است که پشت سر هم حقوق‌بشر، قطعنامه‌های شورای امنیت، و قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند.
این رژیمی است که تعهدات خود را با ایجاد اصطکاک بین‌المللی برای سخت‌تر گرفتن به مردم ایران زیر پا می‌گذارد و بی‌قانونی را در سرتاسر جهان تا آنجا که امکان دارد، ترغیب می‌کند.
و رژیم ایران دشمن اصلی دموکراسی و آزادسازی در سراسر خاورمیانه باقی مانده که در آن آینده‌ای بهتر برای میلیون ها نفر در حال ظهور است.
ما شاهد جاه‌طلبیهای رژیم در مورد هژمونی منطقه‌ای در سوریه و یمن هستیم.
رژیم در یمن امیدوار است که جامعه خلیج‌فارس را در درگیریهای شیعه و سنی و در سوریه برای حفظ دولت وابسته به خود به‌عنوان پایگاه دائمی برای مشکلات منطقه‌ای و تروریسم بین‌المللی نگه دارد.
در میان مهمترین اهداف رژیم ایران، ایجاد یک پل زمینی از تهران به بیروت از طریق عراق و سوریه به‌عنوان سکویی برای گسترش ایدئولوژی افراطی با زور و ارعاب، از جمله حمایت نظامی و مالی از حزب‌الله و سایر سازمانهای تروریستی است.
دیدار روحانی از عراق در اوایل ماه جاری در تلاش مداوم رژیم ایران برای اعمال بیشتر خودش در سیاست و حکومت عراق را ببینید.
ایالات متحده، هماهنگ با دوستان و متحدانمان در منطقه،، قاطعانه باید، همه کارهای لازم را انجام دهد تا مانع تحقق این جاه‌طلبیهای ارضی شود.
من به‌عنوان یک مدافع قدیمی برای حفاظت و استقرار بشردوستانه مخالفان البته، خوشحالم که پناهندگان در نهایت به جایی دور از آسیب رژیم منتقل شدند.
با این حال، ما نباید خودمان را گول بزنیم. چالشی که آنها با آن مواجه هستند، به گذشته بر نمی‌گردد. استقرار آنها در آلبانی و سایر نقاط، موانع جدیدی را به همراه آورده است.
بگذارید روشن باشم. جامعه بین‌المللی از آلبانی عمیقاً برای گشودن دستهایش برای استقرار آنها بسیار سپاسگزار است، اما رژیم ایران حضور خود را در آلبانی برای آسیب رساندن به این مخالفان که مایل به دیدن ایران آزاد هستند، افزایش داده است.
تقریباً یک سال پیش، مقامات آلبانی، یک توطئه برای منفجر کردن یک خودروی بمب‌گذاری شده در بیرون گردهمایی سال نو مخالفان ایرانی در نزدیکی تیرانا را خنثی کردند. مقامات آلبانی دو مظنون را دستگیر کردند. در دسامبر ۲۰۱۸، آلبانی سفیر رژیم ایران در این کشور و یک به‌اصطلاح «دیپلمات» دیگر را به‌خاطر دخالت آنها در طرح های تروریستی در آلبانی، اخراج کرد.
و البته، رژیم تلاش خود را برای خاموش کردن ناراضیان ادامه می‌دهد، نه فقط در آلبانی، بلکه در سراسر جهان.
در ماه ژوئن گذشته، مقامات فرانسوی پرونده یک توطئه تروریستی علیه گردهمایی سالیانه اپوزیسیون ایران در پاریس را خنثی کردند. چند ماه بعد، مقامات مجری قانون ایالات متحده دو جاسوس رژیم ایران را بازداشت کردند که روی اعضای اپوزیسیون طرفدار دموکراسی در این کشور جاسوسی و اطلاعات جمع‌آوری می‌کردند.
علاوه بر این، دیپلمات ها و عوامل رژیم در توطئه‌های تروریستی علیه مخالفان ایرانی در فرانسه، هلند و بلژیک دخالت داشته‌اند. بنابراین، اینها فقط برخی از اقدامات رژیمی است که می‌داند که با مدرنیته ناسازگار است و از کسانی که چشم‌انداز و برنامه‌ای برای آینده بهتر دارند ترس دارد.
همان‌طور که می‌دانید، من افتخار می‌کنم که به‌عنوان بخشی از گروه بزرگی از رهبران غیرنظامی و نظامی ارشد ایالات متحده آمریکا بوده‌ام که از حقوق و رفاه آنها حمایت می‌کنند، و ما هم‌چنان طرفداران آن هستیم.
و این شامل مشاور امنیت ملی رئیس جمهور، جان بولتون، است که در حمایت از اهداف ما ثابت قدم بوده است.
مردم ایران، که جانشان به لب رسیده، در آنچه وزیر امور خارجه پمپیو به‌عنوان "تظاهرات پایدار و محکم از سال ۱۹۷۹" نام برد، به خیابان‌ها آمدند. رژیم هزاران نفر را زندانی کرد. چندین ده نفر جان باختند.
چند روز پیش، در جدیدترین تقابل با حقوق‌بشر و حاکمیت قانون، خامنه‌ای یکی از اعضای "کمیسیون مرگ"، که ۳۰هزار زندانی سیاسی را در سال ۱۹۸۸به مرگ محکوم کرد، به‌عنوان رئیس جدید قوه قضاییه کشور منصوب کرد. ابراهیم رئیسی در اولین اعلامیه‌های خود اعلام کرد که امنیت مقدم بر همه چیز قرار دارد و قول داد که با هر شکلی از نارضایتی به‌طور قاطعانه برخورد کند. امنیتی که رئیسی به آن اشاره می‌کند، البته امنیت ایران نیست، بلکه امنیت رژیم است.
و ما می‌دانیم که سرکوب و فساد، هر چقدر هم شدید باشد، شجاعت و آرزوهای مردم ایران که خواستار حق آزادی و حکومتی هستند که ارزش امید و رویاهایشان را دارد متوقف نمی‌کند. و به همین دلیل است که اعتراضات به روش بسیار سازمان‌یافته و با یک هدف شفاف برای آزاد کردن ایران ادامه داشته است.
ما همچنین می‌دانیم که ایران رنج عمیق اقتصادی را متحمل می‌شود. ریال سقوط کرده است. تورم ۷۰درصد افزایش یافته است.
من فکر می‌کنم منصفانه است که بگوییم که حسن نیت و حس امیدوارانه کاتالیزور معامله هسته‌یی با رژیم ایران در آغاز آن بود. تصمیم دولت ترامپ برای بیرون کشیدن ایالات متحده از توافق، در داخل و یا خارج از کشور، بحث برانگیز بود. اما من باید بپرسم: "آیا ممکن است که تهران واقعاً شگفت‌زده شده باشد، با توجه به بی‌اعتمادی که با سرکوب بی‌رحمانه رژیم و یا تاریخچه عدم پیرویش یا حمایت مرگبارش از فعالیت‌های تروریستی در سراسر جهان صورت گرفته است؟"
فقط به رفتار رژیم در همان زمان که اعتبار و اعتماد واقعی خود را اعلام می‌کند، نگاه کنید. همان‌طور که در میسوری می‌گوییم، "به من نشان بده". آنها نمی‌توانند به من نشان دهند. چه چیزی به ما نشان داده شده است؟ پیگیری شدید توانایی موشکی بالستیک بین قاره‌ای و میان برد، ادامه تحریک در تنگه هرمز و طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های بدخواهانه در فضای مجازی.
وزیر امور خارجه پمپئو در قبال سیاست‌های ایالات متحده، از جمله تحریم‌ها، اقداماتی را که من اضافه می‌کنم کار می‌کند،
ساده‌تر از این و عمیق‌تر نمی‌توانست باشد. البته، دستیابی به این دیدگاه عمیقاً در دیدگاه و آرزوهای خانم مریم رجوی ریشه دارد. این در کانون برنامه ده ماده‌ای او برای آینده ایران است. آنها واقعاً اصول جفرسونی هستند که هر عضو آزادیخواه نوع بشر می‌تواند در آغوش بگیرد و هر نوع استبداد از آن بترسد.
بنابراین، فقط برای یادآوری، این برنامه خواستار چه چیزی است و چرا رژیم از آن می‌ترسد؟ من فقط به‌طور خلاصه آنها را فهرست می‌کنم، زیرا آنها ارزش فکر کردن دارند.
یک انتخابات آزاد و صادقانه.
دو، کثرت‌گرایی.
سه، لغو مجازات اعدام.
چهار، جدایی دین و دولت
پنج، برابری زن و مرد
شش، حاکمیت قانون.
هفت، حفاظت از حقوق بشر.
هشت، بازار آزاد
نه همزیستی صلح‌آمیز
و ده، یک کشور بدون سلاح هسته ای.
بنابراین، دوستان من، این چیزی است که رژیم از آن می‌ترسد. ما در انتظار روز بزرگی هستیم که این ترس‌ها کاملا و به‌طور کامل عملی شوند.
ایالات متحده و متحدانش نقش مهمی در کمک به شکل دادن به آینده‌ای آزاد و دموکراتیک دارند که برنامه ده ماده‌ای خانم رجوی وعده داده است. به این منظور، به اعتقاد من باید روی شش الزام راهبردی تمرکز کنیم.
یک، نگه‌داشتن یک دید دقیق روی فعالیت‌های رژیم در حوزه هسته‌یی و موشکی.
دو، متمرکز باقی ماندن روی یک نتیجه عادلانه در سوریه - تراژدی انسانی که متأسفانه از اخبار بیرون رفته است. هیچ چیزی نمی‌تواند تهران را بیشتر از نگه‌داشتن سوریه به‌عنوان یک حامی تقویت کند تا نفوذ خود در عراق را تقویت کند.
سه، حمایت از جامعه خلیج‌فارس در آرمانهای خود برای ایجاد یک اتحاد دفاعی برای بررسی قدرت رژیم و مقابله با گروه‌های افراطی مسلح اسلامی که از آنها پشتیبانی می‌کند.
چهار، تجدید روند صلح خاورمیانه.
پنج، اگر چه نه حداقل، حمایت از مردم ایران که تشنه دموکراسی و دولتی شایسته امید و آرزوهای خود هستند.
و شش، آماده‌سازی برای طرحی برای روز بعد از این‌که رژیم سقوط خواهد کرد. و این چیزی است که من فکر می‌کنم بسیار مثبت خواهد بود، نه تنها برای مردم ایران، که به‌طور کامل درک کنند که چه اتفاقی خواهد افتاد. وقتی آن روز می‌آید، برنامه چیست؟ چه چیزهایی در روز پس از سقوط رژیم صورت خواهد گرفت؟ مردم چه انتظاری می‌توانند داشته باشند؟ و همچنین پیام خوبی برای پایتختهای دموکراتیک و دوستان این جنبش در سراسر جهان تحت رهبری خانم رجوی و شورای ملی مقاومت ایران است.
در نهایت، همان‌طور که رژیم سعی می‌کند آن را از بین ببرد، تحقق چنین آینده‌ای محتوم است. این آینده‌ای است که به آخوندها می‌گوید: «روزهای شما به شمارش افتاده است» و نه فقط به‌خاطر محکومیت و عزم ایالات متحده و شرکای جامعه بین‌المللی در تأکید روی پیروی رژیم ایران از قوانین بین‌المللی. بلکه روزهای آنها به شمارش افتاده است، زیرا مردم شما از اصرار بر حکومتی که نشان‌دهنده امید آنها است دست بر نمی‌دارند.
این آینده‌ای است که (تحقق آن) به یک اپوزیسیون متحد، اصولی، شجاع و سازمان‌یافته بستگی دارد، که می‌تواند قلب و ذهن مردم را لمس کند، و می‌تواند شور و شوق و اعتقادشان را به ثمر بنشاند که بهار به ایران بازمی گردد - بهاری که به فصل پایدار صلح و رفاه شکوفا می‌شود.
آن روز زود خواهد آمد، روزی که همه ایرانیان آزادی را در می‌یابند، زمانی که همه کسانی که مجبور شدند کشور خود را ترک کنند که از آزار و اذیت رها شوند، با هموطنان زن و مرد خود در تهران رژه می‌روند و بازگشت پیروزمندانه یک ملت بزرگ به جایگاه بر حقش در خانواده ملل را جشن می‌گیرند.
این آینده‌ای است که ارزش ایجاد کردن را دارد.
از شما به‌خاطر حضورتان امروز در اینجا و به‌خاطر تعهد رساندن صدا و احساساتتان به این آرمان تشکر می‌کنم. متشکرم.
