۱۳۹۶ شهریور ۶, دوشنبه

سرکوب اهل قلم در دیکتاتوری ولی‌فقیه

اعلان جنگ به اهل قلم، نویسندگان، شاعران، روزنامه‌نگاران و همچنین اهل فرهنگ و هنر در ایران به یقین ریشه در تاریخچه ننگین و مملو از ستم رژیم خودکامه ولی‌فقیه دارد.





در این راستا است که هر روز شاهد شکستن قلم‌ها و تعرض به حرمت ناشران و نویسندگان در جای‌جای کشور هستیم. آمار بسیار بالای دستگیری این قشر فرهیخته خود بهترین دلیل بر اعلان جنگی نابرابر از سوی دستگاه‌های اطلاعاتی، بسیج ضد مردمی، سانسور دولتی و به‌ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد! است.

بحران در این زمینه به حدی است که بسیاری از ناشران و نویسندگان اکنون عطای اقامت در ایران تحت حاکمیت آخوندی را به لقای آن بخشیده و عازم کشورهای خارجی شده‌اند. همچنین آن دسته نیز که در ایران زندگی می‌کنند، یا در سیاهچالهای حکومتی بسر می‌برند و یا تحت انواع و اقسام فشار و سانسور گسترده قرار گرفته‌اند. در این رابطه باید به «صدور حکم زندان براى کارگران، سانسور کتابها، لغو امتیاز نشریات، فیلتر کردن وبگاهها، تعطیلی روزنامه‌ها» که اکنون به‌طور سیستماتیک در دیکتاتوری ولی‌فقیه اعمال می‌شوند، اشاره نمود.

یک نویسنده و مترجم که فریادش از این میزان ظلم و ستم رژیم به هوا بلند شده است در این رابطه می‌گوید: «من نمی‌دانم مسئولان شهرداری یا دیگر سازمان‌ها هم با فرهنگ و هنر ارتباط دارند یا نه. اما جایی که ما با آن سر و کار داریم وزارت ارشاد است. مهم‌ترین مطالبه ما هم این است که دست از سرمان بردارند و رهایمان کنند. شر نرسانند؛ خیر لازم نیست». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۴ شهریور ۱۳۹۶)
ترجمان وزارت ارشاد نیز همان ارگان سرکوبگر و سانسور است که اکنون تحت قیومت آخوند روحانی به مانند هیولا بر تمامی شبکه‌های سمعی و بصری، فرهنگی، هنری، مطبوعاتی، نشر وو کتاب، فیلمنامه و نمایشنامه‌ها و حتی حج و زیارت سایه انداخته است. ابعاد سرکوب ناشران و نویسندگان به حدی است که آخوند روحانی در سخنانی آشکار ضمن حمایت از آن اعلام کرد:«گر اثری امنیت ملی را به مخاطره اندازد، به ارکان خانواده صدمه برساند، و به مقدسات توهین کند، باید سانسور شود». (سخنرانی روحانی در افتتاحیه نمایشگاه کتاب ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵)

همچنین این گزارش تحت عنوان «فرهنگ و هنر پلیس نمی‌خواهد» در ادامه می‌افزاید: «ممیزی (سانسور) در تمام این سال‌ها تقریب با کمی بالا و پایین وجود داشته اما از همان اول تا آلان فرق چندانی نکرده است. در حوزه فرهنگ همیشه کسی متولی بوده که اطلاع چندانی از آن ندارد. اصل قضیه ممیزی (سانسور) همیشه بوده است؛ حالا ممکن است گاهی موسیقی بیشتر کتک بخورد، گاهی سینما. قیم بودن وزارت ارشاد به نیابت از جاهای دیگر همیشه وجود داشته و آلان هم هست».
قبلی