وزیر اقتصاد رژیم روز پنجشنبه 3 دی 1394 اعتراف کرد: وضعیت کشور وضعیت خطیری است. بدهی‌های دولت حداقل حدود ۳۸۰ هزار میلیارد تومان است.
«وضعیت کشور وضعیت خطیری است. ما در سال 90 قریب 120 میلیارد دلار درآمد نفتی داشتیم و برای سال‌جاری چیزی حدود 20 میلیارد دلار، این در حالی است که همه این درآمد وارد بودجه دولت نمی‌شود. سهمی از آن به صندوق توسعه ملی اختصاص می‌یابد و بخشی نیز سهم شرکت ملی نفت ایران می‌شود؛ اما آن بخشی که وارد بودجه می‌شود باز همه در دسترس دولت نیست. بخشی از درآمدهای نفتی ایران در خارج و در حساب‌های مختلف بلوکه می‌شود».
وی افزود: ”بعضی از بانک‌های بزرگ ما سرمایه منفی دارند. این یک مشکل عمده‌ای است که نظام بانکی ما با آن مواجه است. یکی دیگر از مشکلات سیستم بانکی کشور، مطالبات این سیستم از دولت است؛ یعنی چیزی حدود 100 هزار میلیارد تومان از منابع قابل وام‌دهی نظام بانکی درگیر دولت است“.
«حجم بدهی‌هایی که مجموعه دولت و شرکت‌های دولتی به بانک‌ها و سایر نهادها دارند قریب به 380 هزار میلیارد تومان است. ما وارث چنین شرایطی هستیم. در عین حال باید با این درآمد اندک کشور را هم اداره کنیم و 380 هزار میلیارد تومان بدهی که در دوران وفور حاصل شده را نیز پرداخت کنیم… وقتی که دولت نمی‌تواند بدهی‌هایش را به بانک‌ها پرداخت کند، آن‌ها نیز نمی‌توانند تعهداتشان را به بقیه عمل کنند“.
از سوی دیگر، قیمت جهانی نفت به سقوط مداوم خود ادامه می‌دهد و اکنون قیمت نفت به حدود 31 دلار در هر بشکه رسیده است که پایین‌ترین سطح در 11 سال گذشته است. دولت آخوند حسن روحانی که امید بسته بود با توافق هسته‌یی و در مرحله پسا برجام از شرایط خفگی اقتصادی فاصله بگیرد، اکنون جز نظاره کردن آثار و پیامدهای وحشتناک سقوط قیمت نفت، کاری از دستش ساخته نیست.
تلویزیون رژیم (28 آذر 94) طی گزارشی گفت: «نفت مازاد بازار، آتش به قیمت زد. با گذشت 20 روز از نشست کشورهای صادر‌کننده نفت (اوپک) در وین که در آن افزایش تولید بعضی از کشورهای عضو و مازاد تولید نفت در بازار بلاتکلیف ماند، حالا هم‌چنان بهای نفت روند سقوط را طی می‌کند و قیمت نفت اوپک به بشکه‌ای 31 دلار و 50 سنت رسیده است».
جهانگیری معاون اول آخوند روحانی با اشاره به شرایط بسیار سخت اقتصادی دولت گفت: «با توجه به کاهش قیمت نفت یک شرایط غیرقابل پیش‌بینی برای کشور اتفاق افتاده است. ما فکر می‌کردیم که درآمد نفت کاهش پیدا کند و کاهش آن جدی باشد، ولی هیچ وقت فکر نمی‌کردیم که قیمت نفت از 60 دلار پایین‌تر بیاید».
نکته این‌جاست که آثار و عوارض سقوط مداوم قیمت نفت که برخی در داخل رژیم، آثار آن را زیان‌بارتر از تحریمها می‌دانند، از عرصه اقتصادی به صحنه سیاسی گسترش یافته و به تضادها و جنگ و دعوای باندها دامن زده است. مسئله نمایش انتخابات دو مجلس رژیم، یک نمونه از این تضادهاست...
آری حکومتی که با وعده بهشت بردن مردم، مخالفانش را سرکوب می کرد، جهمنی از فلاکت برای ایرانیان برقرار ساخته است.
وی افزود: ”بعضی از بانک‌های بزرگ ما سرمایه منفی دارند. این یک مشکل عمده‌ای است که نظام بانکی ما با آن مواجه است. یکی دیگر از مشکلات سیستم بانکی کشور، مطالبات این سیستم از دولت است؛ یعنی چیزی حدود 100 هزار میلیارد تومان از منابع قابل وام‌دهی نظام بانکی درگیر دولت است“.
«حجم بدهی‌هایی که مجموعه دولت و شرکت‌های دولتی به بانک‌ها و سایر نهادها دارند قریب به 380 هزار میلیارد تومان است. ما وارث چنین شرایطی هستیم. در عین حال باید با این درآمد اندک کشور را هم اداره کنیم و 380 هزار میلیارد تومان بدهی که در دوران وفور حاصل شده را نیز پرداخت کنیم… وقتی که دولت نمی‌تواند بدهی‌هایش را به بانک‌ها پرداخت کند، آن‌ها نیز نمی‌توانند تعهداتشان را به بقیه عمل کنند“.
از سوی دیگر، قیمت جهانی نفت به سقوط مداوم خود ادامه می‌دهد و اکنون قیمت نفت به حدود 31 دلار در هر بشکه رسیده است که پایین‌ترین سطح در 11 سال گذشته است. دولت آخوند حسن روحانی که امید بسته بود با توافق هسته‌یی و در مرحله پسا برجام از شرایط خفگی اقتصادی فاصله بگیرد، اکنون جز نظاره کردن آثار و پیامدهای وحشتناک سقوط قیمت نفت، کاری از دستش ساخته نیست.
تلویزیون رژیم (28 آذر 94) طی گزارشی گفت: «نفت مازاد بازار، آتش به قیمت زد. با گذشت 20 روز از نشست کشورهای صادر‌کننده نفت (اوپک) در وین که در آن افزایش تولید بعضی از کشورهای عضو و مازاد تولید نفت در بازار بلاتکلیف ماند، حالا هم‌چنان بهای نفت روند سقوط را طی می‌کند و قیمت نفت اوپک به بشکه‌ای 31 دلار و 50 سنت رسیده است».
جهانگیری معاون اول آخوند روحانی با اشاره به شرایط بسیار سخت اقتصادی دولت گفت: «با توجه به کاهش قیمت نفت یک شرایط غیرقابل پیش‌بینی برای کشور اتفاق افتاده است. ما فکر می‌کردیم که درآمد نفت کاهش پیدا کند و کاهش آن جدی باشد، ولی هیچ وقت فکر نمی‌کردیم که قیمت نفت از 60 دلار پایین‌تر بیاید».
نکته این‌جاست که آثار و عوارض سقوط مداوم قیمت نفت که برخی در داخل رژیم، آثار آن را زیان‌بارتر از تحریمها می‌دانند، از عرصه اقتصادی به صحنه سیاسی گسترش یافته و به تضادها و جنگ و دعوای باندها دامن زده است. مسئله نمایش انتخابات دو مجلس رژیم، یک نمونه از این تضادهاست...
آری حکومتی که با وعده بهشت بردن مردم، مخالفانش را سرکوب می کرد، جهمنی از فلاکت برای ایرانیان برقرار ساخته است.
