مريم رجوي: حقوق بشر حراج شده، واي بر جنايتكاران واي بر مماشاتگران
از سخنان خانم رجوي در كنفرانسي در پاريس به مناسبت روزجهاني عليه اعدام
در روزي كه از طرف ملل متحد روز جهاني عليه اعدام نام گرفته، به 120 هزار شهيد راه آزادي و به خصوص به سی هزار زنداني سياسي قتل عامشده در سال ۶۷، درود ميفرستم.
در اين روز من آمدهام جهان را براي توقف اعدامهاي روزانه در ميهنم، به ياري بطلبم. شكنجه و اعدام بايد متوقف شود. اين خواست همة مردم ايران است.
حقوق بشر حراج شده
حقوق بشر هموطنان مظلوم من، در داخل كشور، سنگسار و در سطح بينالمللي حراج شده است؛ حراج حقوق بشر در برابر معاملة اتمي، حراج حقوق بشر در برابر شرارت و تروريسم رژيم در منطقه و حراج حقوق بشر ايران به خاطر ضعف و جبوني برخي سياستهاي بينالمللي.
آيا حقوق بشر فقط در كاغذ قطعنامهها و ميثاقهاي بينالمللي بايد مورد احترام باشد؟ چرا براي كسي كه به جرم هدايت ترور و جنايت در سه دهة اخير، بايد تحت محاكمه قرار گيرد، فرش قرمز پهن ميكنند؟ لااقل مذاكره با او را به توقف اعدام در ايران مشروط كنيد.
اشاره من به آخوند روحاني رئيس جمهور رژيم است. دو سال پيش كه او سر كار آمد، تأكيد كردم كه بدون آزادی بیان و حقوق بشر، بدون آزادي زندانیان سیاسی و آزادي
احزاب، و تا وقتي كه برنامة اتمي و سیاست تجاوزکارانه رژیم در منطقه ادامه دارد، هیچ چیز عوض نمیشود.
حالا ببينيد ميانگين سالانة اعدامها در دورة او نسبت به دورة رئيس جمهور قبلي اين رژيم، سه برابر شده، فعاليت رژيم براي ساخت سلاح به اذعان روحاني پنج برابر شده. و بودجة امور امنيتي و نظامي و صدور بنيادگرايي به ميزان چشمگيري افزايش يافته است.
جهش نقض حقوق بشر در دوره روحاني
نقض حقوق بشر در همة زمينهها جهش كرده و تمام مردم ايران را هدف قرار داده است؛ از مدافعان حقوق بشر
تا زنان و جوانان و معلمان كه همين دو روز پيش باز هم دست به اعتراض زدند و از مسيحيان، بهاييها و اهل تسنن، تا هموطنان عرب و بلوچ و کرد. همچنين بايد به كارگران به جانآمده اشاره كنم. همين ماه پيش بود كه كارگر مبارز شاهرخ زماني در زندان گوهردشت جان خود را از دست داد.
راستي چرا زندانيان سياسي در ايران، زجركش يا حلقآويز ميشوند و جهان خاموش است؟ چرا نوجوانان در ايران اعدام ميشوند و جهان نسبت به آن ساكت است؟ و چرا اين استبداد وحشي تحت فشار قرار نميگيرد كه دست كم اسامي اعدامشدگان را به طور كامل منتشر كند؟
امروز در در زندانهاي سراسر كشور، تعداد زيادي از هموطنان بيدفاع ما مخفيانه اعدام ميشوند. و چند هزار نفر زير حكم اعدام قرار دارند. به مادران و پدرانشان فكر كنيم و به همسران و بچههايشان كه روز و شب در چه اضطرابي زندگي ميكنند. به زناني فكر كنيم كه براي پرداخت ديه و نجات همسرانشان از اعدام، كليههاي خود را ميفروشند.
واي بر جنايتكاران و واي بر مماشاتگران!
كساني كه بر اين همه نقض حقوق بشر در ايران چشم ميپوشند، شرم كنند. كساني كه ميخواهند دست رئيس جمهور اين رژيم را از اين جنايتها بشويند، بايد بدانند كه راه جنايت و آدمكشي را در منطقه و سراسر جهان باز ميكنند.
روحاني صريحاً گفته است كه این اعدامها «یا بر اساس قانون خداست یا قانونی است که مجلس تصویب کرده … و ما مجری هستیم». آخوندهاي حاكم هر اختلافي كه با هم داشته باشند، دربارة اعدام و سركوب اشتراك نظر دارند. آنها براي حفظ رژيمشان از اعدامها سود ميبرند.
اما جنايتكاران بدانند كه از اين خونها كه هر روز از پيكر ملت ايران ميريزد، سرانجام سيلابي برخواهد خاست و به كار رژيم آخوندها پايان خواهد داد
اما جنايتكاران بدانند كه از اين خونها كه هر روز از پيكر ملت ايران ميريزد، سرانجام سيلابي برخواهد خاست و به كار رژيم آخوندها پايان خواهد داد