دکتر والریوس سیوکا قاضی پیشین دادگاه اتحادیهٔ اروپا، سناتور کوری بوکر عضو سنای آمریکا، ماریانا استیلمن نماینده پارلمان آرژانتین تا ۲۰۲۳، مگنوس اسکارشون نماینده پارلمان سوئد، طاهر بومدرا مدیر بنیاد عدالت برای قربانیان قتل‌عام۶۷ و امینه قرایی
قسمت اول
سخنرانی های
دکتر والریوس سیوکا قاضی پیشین دادگاه اتحادیهٔ اروپا
سناتور کوری بوکر عضو سنای آمریکا
ماریانا استیلمن نماینده پارلمان آرژانتین تا ۲۰۲۳
وکیل در پرونده آمیا تا ۲۰۱۷
مگنوس اسکارشون نماینده پارلمان سوئد
طاهر بومدرا مدیر بنیاد عدالت برای قربانیان قتل‌عام۶۷
و امینه قرایی
آزاده ضابطی- رئیس کمیته وکلای ایرانی در انگلستان
خانم‌ها و آقایان، سخنران بعدی امروز یک فرد فوق‌العاده به نام دکتر والریوس سیوکا است. آقای سیوکا قاضی پیشین دادگاه عمومی اتحادیه اروپا از کشور زیبای رومانی است
دکتر والریوس سیوکا قاضی پیشین دادگاه اتحادیهٔ اروپا
ما امروز اینجا هستیم تا صدای کسانی باشیم که به سکوت وادار شده‌اند
و طنین فریاد عدالتخواهی و آزادیخواهی
که از خیابانهای ایران برخاسته است باشیم
دکتر والریوس سیوکا - قاضی پیشین دادگاه اتحادیهٔ اروپا
دوستان عزیز و اعضای عزیز خانوادههای داغدار، سال گذشته وقتی برای اولین بار توسط شما دعوت شدم، به شما گفتم، قبل از هر چیز، نترسید، شما تنها نیستید. این پیام مرکزی را تکرار می‌کنم، این بسیار مهم است. هم‌چنین، سال گذشته من از مسأله‌ای حمایت کردم که بهترین راه برای برخوردی در سطح جهانی با مسأله جنایات بزرگی که تقریباً هر روز در ایران رخ می‌دهند، و آن راه‌حل ایجاد یک دادگاه ویژه برای جنایات رژیم ایران است. طبق مدل‌های یوگسلاوی سابق، مدل‌های رواندا، ایده دادگاه کیفری بیش از یک قرن پیش به‌عنوان یک تئوری مطرح شد، یک تئوری بود و نه در واقعیت. این ایده یک حقوقدان بزرگ رومانیایی، وسپاسیان وپلا بود و او بنیانگذار این است. او فقط یک طبیعت‌گرا نبود، او یک حقوقدان شناخته شده در سطح جهانی بود و بر اساس الگویی که او ارائه داد بود که حتی دادگاه بین‌المللی نورنبرگ نیز ایجاد شد. و به همین دلیل است که ما، حقوقدانان رومانیایی، متعهد به انسان‌گرایی حقوقی و به منافع قربانیان، از چنین الگویی حمایت می‌کنیم. پیام گردهمایی امشب من در دو جمله خلاصه می‌شود: آزادی زیربنای یک دولت دموکراتیک است، همان‌طور که ارسطو گفت؛ هم‌چنین تواضع و نرمش در اخلاق همیشه یک فضیلت است، اما نرمش در اصول همیشه یک رذیلت است این سخن توماس پین است. افتخار بزرگی است که امروز در میان مدافعان برجسته حقوق‌بشر، آزادی و دموکراسی باشم. ما در پاریس گردهم آمده‌ایم، شهری که مدتها چراغ آزادی بوده است، تا همبستگی خود را با مردم شجاع ایران که با شجاعت این حقوق و آزادی‌های بنیادی را طلب می‌کنند، اعلام کنیم. وضعیت فعلی در ایران بسیار، بسیار، بسیار وخیم است. در طول سی روز گذشته، رژیم ایران حداقل صد و سه زندانی را اعدام کرده است، که گواهی بر نقض مداوم حقوق‌بشر و بی‌اعتنایی آشکار رژیم به ارزش زندگی انسان هاست. این اعدامها تنها آمار نیستند. آنها شاخص زندگی افراد هستند؛ پسران، دختران، مادران و پدران، هر یک با آرزوها و امیدهایی برای آینده‌ای بهتر. مرگ آنها یادآوری فوری از نیاز به دخالت و همبستگی عمیق بین‌المللی است. ما امروز اینجا هستیم تا صدای کسانی باشیم که به سکوت وادار شده‌اند و تا طنین فریاد عدالت خواهی و آزادیخواهی که از خیابانهای ایران برخاسته است باشیم. مردم ایران در مبارزه خود تنها نیستند. ما در کنار آنها ایستاده‌ایم و به حمایت از مبارزه‌شان برای دموکراسی، حقوق‌بشر و حاکمیت قانون متعهدیم. شجاعت مردم ایران الهام‌بخش است. به‌رغم سرکوب شدید، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه و حتی اعدام، آنها به اعتراض و درخواست تغییر ادامه می‌دهند. آنها نمایانگر روحیه‌ٔ تسلیم‌ناپذیر انسانی هستند که به آزادی می‌اندیشد. مسئولیت ما به‌عنوان اعضای جامعه جهانی حمایت از تلاش‌های آنها و حسابرسی از رژیم ایران برای اقداماتش است.
برای دستیابی به این هدف، پنج راه‌حل پیشنهادی را منظم کرده‌ام که از منظر یک حقوقدان منطقی و قابل‌قبول هستند. بنابراین، عدالت بین‌المللی، همان‌طور که در سخنرانی‌های قبلی‌ام نیز گفته‌ام، امروز هم معتقدم که بهترین راه برای اجرای عدالت برای زندانیان ایرانی برگزاری یک دادگاه بین‌المللی در لاهه برای رسیدگی به جرایم سیاسی رژیم علیه مخالفان و کسانی است که در دوره طولانی از سال ۱۹۸۸ تاکنون اعتراض کرده‌اند. ما باید به روشنگری و افشای جنایات رژیم ایران ادامه دهیم. از طریق رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی و گفتگوی عمومی، می‌توانیم مطمئن شویم که جهان چشم خود را بر رنج‌های مردم ایران نمی‌بندد. دولتها و سازمانهای بین‌المللی باید موضعی قوی علیه نقض حقوق‌بشر توسط رژیم ایران اتخاذ کنند. این شامل اعمال تحریم‌های هدفمند ناقضان حقوق و فشار برای آزادی زندانیان سیاسی باشد. باید از مدافعان حقوق‌بشر، روزنامه‌نگاران و فعالان ایرانی که جان خود را برای افشای بی‌عدالتی به خطر می‌اندازند، حمایت کنیم. این شامل حمایت مالی، پناهندگی برای کسانی که در خطر فوری هستند و ایجاد پلتفرم‌هایی برای تقویت صدای آنها است. در نهایت، ترویج ارزش‌های دموکراتیک. از طریق آموزش و تبادلات فرهنگی، می‌توانیم به درک عمیق‌تر اصول دموکراتیک و حقوق‌بشر در ایران کمک کنیم.
امروز یادی می‌کنم از سخنان دکتر مارتین لوترکینگ او گفته بود که «بی‌عدالتی در هر کجا تهدیدی برای عدالت در هر جا است» وضعیت مردم ایران تنها یک مشکل برای ایرانیان نیست، همان‌طور که وضعیت مردم اوکراین یک مشکل برای اوکراینی نیست، این یک مسأله جهانی است و بسیار جدی است. تا زمانی که بخشی از دنیای ما تحت ظلم رنج می‌برد، هیچ‌یک از ما نمی‌توانیم واقعاً آزاد باشیم. با شوق و عزمی نو خودمان را به این مسیر متعهد کنیم. اطمینان حاصل کنیم که فدای کسانی که جان خود را در راه آزادی از دست داده‌اند، بی‌ثمر نیست. با هم می‌توانیم به گشایش راهی برای آینده‌ای کمک کنیم که در آن مردم ایران بتوانند در صلح، با کرامت و آزادی زندگی کنند. بسیار متشکرم.
سناتور کوری بوکر عضو سنای آمریکا از حزب دموکرات
من افتخار می‌کنم که در سنای ایالات متحده
یکی از رهبران حمایت از آزادی و دموکراسی مردم ایران باشم
سناتور کوری بوکر - عضو کمیته‌های خارجی و قضایی سنای آمریکا
سلام به همگی، من کوری بوکر هستم. متأسفم که امروز نمی‌توانم در کنار شما باشم. اما اگر چه حضور فیزیکی ندارم، روح، قلب و تعهدم با شماست. بگذارید به صراحت بگویم که مردم ایالات متحده آمریکا در کنار مردم ایران و جامعه ایرانیان مهاجر که به‌دنبال جامعه‌یی عادلانه دموکراتیک و صلح‌آمیز هستند، ایستاده‌اند. این‌ها ارزش‌های مشترکی هستند، و این ارزش‌ها تنها مختص آمریکا یا هر کشور دیگری که آرزوی آزادی دارد، نیست. مردم ایران آرزوی آزادی مطبوعات، آزادی تجمع، آزادی درخواست از دولت، بیان عقیده و گفتن حقیقت بدون ترس از سرکوب را دارند. شجاعت بسیاری از مردم ایران که با وجود مجازات‌های سخت، ایستاده‌اند و صحبت می‌کنند، قابل تحسین است و من می‌خواهم بدانند که تنها نیستند. همه افرادی که امروز جمع شده‌اند و به‌طور قطع به عدالت و دموکراسی اعتقاد دارند، باور خود را از دست ندهید، بدانید که شما در سمت درست تاریخ ایستاده‌اید. همان‌طور که یک رهبر بزرگ آمریکا گفت: "قوس اخلاقی جهان بلند است اما به سمت عدالت خم می‌شود." اما نمی‌توانیم فقط بنشینیم و منتظر بمانیم، این امر اجتناب‌ناپذیر نیست، ما باید آن را محقق کنیم. یکی از دلایلی که در مجلس سنای ایالات متحده افتخار می‌کنم که یکی از رهبران حمایت از آزادی و دموکراسی مردم ایران باشم. من افتخار می‌کنم که یکی از حامیان قطعنامه اخیری که از پناهندگان ایرانی و امنیت آنها حمایت می‌کند، باشم. روزهای سختی پیش رو داریم. اما من مردم ایران و مردم آمریکا را می‌شناسم. ما سخت‌کوش هستیم. ما استقامت داریم ما اراده داریم. ما تا رسیدن به آزادی، صلح، امنیت متوقف نمی‌شویم، اجازه نخواهیم داد که گسترش تسلیحات هسته‌یی در آن منطقه ثبات و آینده ایرانیان و کل منطقه را به خطر بیندازد. من به قدرت مردم زمانی که با هم متحد شوند، با هم کار کنند و با هم بمانند، ایمان دارم. بنابراین، اگر چه امروز با شما نیستم، اما به شما می‌گویم که در این آرمان با شما هستم، من در آرمان دموکراسی با شما هستم.
آزاده ضابطی- رئیس کمیته وکلای ایرانی در انگلستان
خانم‌ها و آقایان، اکنون افتخار داریم که از نمایندهٔ خانوادههای ایرانی بشنویم که توسط رژیم وحشی و بی‌رحم حاکم بر ایران اعدام، زندانی یا شکنجه شده‌اند. خانم‌ها و آقایان امینه قرایی داستان شخصی خود را با شما به اشتراک می‌گذارد.
.امینه قرایی
سلام عرض می‌کنم خدمت شما حضار محترم، مهمانان گرامی، یاران مقاومت، سلام عرض می‌کنم خدمت خواهر مریم عزیزم و سلامی دارم به مجاهدین سرافراز در اشرف۳ و تمامی کانون‌های شورشی قهرمان در سراسر ایران.
شانزده ساله هستم، در گورستانی به وسعت زندگی ایستاده‌ام، چه جانهای شیرینی، چه سروهای بلندی، بی‌نام و نشان در این گور دسته‌جمعی آرمیده‌اند. خاطرات تلخ روزگار قتل‌عام ۶۷ از برابرم می‌گذرد. ضجه‌های مادران ناله‌های پدران هنوز در گوشم است. بیاد می‌آورم کودکی‌ام را. یکساله هستم. پدرم دستگیر می‌شود. به جرم هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران. چند ماه بعد من بهمراه مادرم دستگیر می‌شوم. در میان زندانیان شکنجه شده قدم می‌زنم. صدای شکنجه‌شدگان را ۲۴ ساعت از اتاق شکنجه می‌شنوم. دوستان مادرم، دختران نوجوان ۱۳ – ۱۴ ساله. زنان جوان را از همان مکان برای اعدام می‌برند. دو تن از دوستان مادرم در زمان اعدام باردار هستند. ۵ ساله هستم پدر و مادرم از زندان آزاد می شوند و برای اولین بار طعم بودن در کنار هر دوی آنها را تجربه می‌کنم.
۶ ساله هستم پدرم به جرم یک تماس تلفنی ساده با یکی از هواداران سازمان مجاهدین خلق دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم می‌شود. روزها و هفته‌ها را می‌شمارم منتظر گذشت این ۵ سال هستم. دو سال می‌گذرد. تابستان ۶۷ است در برابر زندان ایستاده‌ام. پدرم و دوستانش ممنوع‌الملاقات شده‌اند همان دوستان مهربان اش که لبخند گرمشان از پشت شیشه‌های زندان برایم دلگرمی بود. سه ماه متوالی در برابر زندان حضور پیدا می‌کنیم بی‌هیچ پاسخی. آبان ۶۷ با پدر بزرگم تماس می‌گیرند و خبر اعدام پدرم را می‌دهند بی‌هیچ نشانی از پیکرش، مزارش و حتی یک تکه از لباس هایش. چه کردید با ما، چه کردید با ما، چه کردید با عزیزان ما،
مگر چه می‌خواستند مگر چه می‌خواستند جز آزادی، برابری، رفاه، آسایش برای همه مردم. و امروز ایستاده‌ام در اینجا در کنار سازمان پرافتخار مجاهدین خلق. همان مقاومتی که نام سرخش بالاترین خط قرمز رژیم است همان مقاومتی که به‌رغم تمام کشتارها، شکنجه‌ها، کشتارها، موشک‌بارانها، تهمت ها و توطئه‌های تروریستی سرفراز و سربلند در برابر خلق و تاریخ ایستاده است. پا برجا و متعهد به سرنگونی تمامیت رژیم آخوندی همان مقاومتی که اهل سازش و تسلیم با هیچ دیکتاتوری چه شاه و شیخ نبوده و نیست
همان مقاومتی که کانون‌های شورشی قهرمانش نخواهند گذاشت که شعله‌های قیام و آزادیخواهی مردم ایران خاموش شود و از نفس بیفتد ایستاده‌ام در جهان غرب جهانی که با سیاست کثیف مماشات با قاتلان مردم ایران دست دوستی می‌دهد و بهای مماشات ننگینش را بهترین فرزندان سرزمینم با خون پاکشان پرداخت می‌کنند همانها که با زد و بندهای ننگین قاتلان مردم ایران و محکومین به جنایت علیه بشریت را آزاد می‌کنند و حتی ذره‌ای به آنچه خود حقوق‌بشر می‌نامند احترام نمی‌گذارند نفرین نفرین به هر کس که لحظه‌ای لحظه‌ای به عمر ننگین این حکومت اضافه کند ما نه می‌بخشیم نه فراموش می‌کنیم هم دستان قاتلان مردم ایران را
و امروز ایستاده‌ام در برابر شما مجاهدین خلق و شما خواهر مریم عزیزم و سوگند یاد می‌کنم که بالاترین، که بالاترین افتخار زندگی‌ام شناخت مجاهدین و بودن در کنار مجاهدین است شمایی که پرچمدار جنبش دادخواهی شدید و شمایی که آنرا به یک خواست ملی تبدیل کردید شمایی که نخواهید گذاشت قطره‌ای، قطره‌ای از خون جوانان شهید و پرپر شده در راه آزادی در همدستی کثیف استعمار و ارتجاع به یغما برود و پرچمی از شهدای خلق بر زمین باقی بماند
همان‌طور که برادر مسعود عزیز در سخنرانی‌شان در امجدیه گفتند یقین کنید که هر دستی که از مجاهدین بشکنید ده دست به آنها اضافه می شه و هر چشمی که از حدقه
و هر چشمی که از حدقه مجاهدین بیرون بیاد صد چشم بینای دیگه به آنها اضافه می‌شه و هر قلبی که از مجاهد پاره کنید و سری که بشکنید هزار قلب و سر دیگه پر برکت بجاش خواهد نشست.
برادر مسعود عزیزم، برادر مسعود عزیزم این حرف شما هم مثل همه حرف‌هاتون به اثبات رسید و ما ادامه دهندگان نسل بی‌شما ران تا روز آزادی و تا همیشه در کنار شما و با شما خواهیم ماند.
خلق جهان بداند مسعود رهبر ماست، خلق جهان بداند مسعود رهبر ماست
