سخن روز
صبح روز سهشنبه سوم بهمن، خامنهای ضحاک در وحشت از شعلهور شدن آتش قیام، دو فرزند شورشگر و قیامآفرین ایران زمین، محمد قبادلو و فرهاد سلیمی، را اعدام کرد.
پاسداران خلیفه ارتجاع زندانی قیام، محمد قبادلو ۲۳ ساله را بهخاطر به هلاکت رساندن یک مأمور سرکوبگر، در زندان قزلحصار بهدار آویختند و همزمان فرهاد سلیمی زندانی سیاسی اهل سنت را که از ۱۴سال پیش در زندان به سر میبرد در حالی که در اعتصاب غذا بود، در همین زندان بهجرم مجازات امام جماعت خامنهای در مهاباد اعدام کردند.
در همین روز، میزان، خبرگزاری قضاییه جلادان نوشت: حکم محمد قبادلو در پرونده کشته شدن «یک مأمور نیروی انتظامی و مجروح کردن ۵ مأمور دیگر در جریان ناآرامیهای سال گذشته، پس از تأیید در دیوان عالی کشور، اجرا شد».
پیش از این یک روزنامهٔ حکومتی نوشته بود: «وی [محمد قبادلو] صراحتاً اعلام میکند اگر ۱۰ مأمور دیگر هم همین الآن بیایند آنها را زیر خواهد کرد. محمد قبادلو در مسیر انتقال به محل وقوع جنایت برای بازسازی صحنه جرم نیز در ماشین اعلام میکند که اصلاً پشیمان نیستم و اگر باز هم برگردم این کار را تکرار میکنم» (سایت حکومتی انتخاب، ۱۲آبان ۱۴۰۱).
درپی اعدام وحشیانهٔ محمد قبادلو، قهرمانان کانونهای شورشی با انفجار در قضاییهٔ جلادان (مجتمع قضایی قدوسی) در یزد، به رژیم خونخوار پاسخی آتشین دادند و برای ادامهٔ راه این قهرمان شورشگر قیام۱۴۰۱ و کیفر جلادان و مزدوران عهد بستند.
قهرمان و شهید دیگر قیام آفرین، فرهاد سلیمی است که همراه با شش زندانی اهل سنت دیگر در اسفندماه ۹۴ توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی جنایتکار محمد مقیسهای (ناصریان) به اعدام محکوم شد. سه همپرونده فرهاد سلیمی بهنامهای داوود عبداللهی، ایوب کریمی و قاسم آبسته در ۱۲ دی، ۸ آذر و ۱۴ آبان ۱۴۰۲ در قزلحصار اعدام شدند و سه همپرونده دیگر او زیر حکم اعدام هستند.
اتهام فرهاد و یارانش کیفردادن امام جماعت خامنهای در مسجد خلفای راشدین در مهاباد در اثنای قیام در روز دانشجو در ۱۶ آذر ۱۳۸۸ بود. بهنوشته سایت حکومتی رکنا در شهریور ۱۴۰۱ و گزارش المانیتور ۲۳ آبان ۱۴۰۲ آخوند به هلاکت رسیده، یک آخوند خودفروختهٔ سنی به نام عبدالرحیم تینا بوده است.
در پاسخ به اعدام فرهاد سلیمی نیز قهرمانان کانونهای شورشی با انفجار قضاییهٔ جلادان در شهرستان زهک (سیستان و بلوچستان) درس دیگری به خامنهای و گماشتگانش در سیستان و بلوچستان و کردستان و سایر نقاط ایران دادند.
کانونهای قهرمان شورشی پیش از این نیز در پاسخ به اعدامهای جنایتکارانه، شعبههای قضاییه خونآشام خامنهای و مراکز صدور و اجرای اعدامها در شهرهای مختلف میهن اسیر را به آتش کشیدند. از جمله، تهاجم و انفجار در قضاییه جلادان، مجتمع دادگاههای انقلاب و کیفری در قزوین، روز ۹آذر ۱۴۰۲ در پاسخ به اعدام ایوب کریمی زندانی سیاسی اهل سنت از مهاباد که پس از ۱۴سال حبس در قزلحصار صورت گرفت.
ساعتی پس از انتشار خبر اعدام قهرمانان شورشگر بسیاری از رسانهها و ارگانهای حقوق بشری، ضمن محکوم کردن جنایت سبعانهٔ ضحاک خون آشام، «رژیم آخوندی را رکورددار اعدام در جهان بهنسبت جمعیت» معرفی کردند.
آسوشیتدپرس (۳بهمن) نوشت: «بر اساس گزارش تلویزیون حکومتی، محمد قبادلو پس از آنکه بهاتهام کشتن یک پلیس و مجروح کردن پنج تن دیگر با زیر گرفتن آنها با خودروی خود در شهر پرند محکوم شده بود، اعدام شد... در ماه نوامبر نیز (رژیم) ایران میلاد زهرهوند ۲۱ ساله را در همدان بهدلیل تیراندازی و کشتن یکی از اعضای سپاه پاسداران در جریان اعتراضات بهدار آویخت» و خبرگزاری فرانسه با اشاره به اعدام زندانیان قیام۴۰۱ مینویسد: «رژیم ایران مردی را (بهاتهام) قتل یک پلیس در اعتراضات سال۲۰۲۲ اعدام کرد... اعدام قبادلو تعداد کسانی را که بهاتهام قتل یا سایر خشونتها علیه پرسنل نیروهای امنیتی در جریان اعتراضات اعدام شدهاند به ۸نفر میرساند».
خانم مریم رجوی تأکید کرد، این خونریزیهای بیحساب نشاندهندهٔ وحشت خامنهای از انفجار خشم خلق و تلاش بیهوده برای مقابله با قیام است اما شهادت جوانان رشید این میهن، آتش قیام و مقاومت را شعلهورتر میکند.