تحریم انتخابات
«آن یکی در وقت استنجا بگفت که مرا با بوی جنت دار جفت!
گفت شخصی: خوب ورد آورده‌ای لیک سوراخ دعا گم کرده‌ای»
(مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بخش ۸۵) [استنجا: رهایی جستن، نجات خواستن]
موعدی که خامنه‌ای آمدنش را از دو سال پیش روزشماری کرد، وعده‌ها داد، تمهیدات چید و در آغاز سال هم شرط و معیارش را برای انتخاب رئیس‌جمهورش تعیین کرد، سررسید. خامنه‌ای برای باز کردن گره‌های کور نظام، «استنجا» از دولت حزب‌اللهی را معیار راه آینده رژیم معرفی نمود. اکنون اما در آستانهٔ خطیرترین گزینهٔ پیش روی نظام، واقعیت‌های آشکار از همه سو گواهی می‌دهند که خامنه‌ای «در وقت استنجا»، «سوراخ دعا را گم کرده» است.
اکنون که ثبت نام کاندیداها به پایان رسیده و شورای نگهبان ارتجاع هم با انواع خط و نشان‌کشیدنها دنبال علم کردن نمایش یک قطبی برای انتخابات پیش رو است، از همه سو کاشف به‌عمل می‌آید که «ورد» خامنه‌ای نه تنها افاقه نکرده، که تمامیت نظام «سوراخ دعا را گم کرده» است. همهٔ نشانه‌ها گواهی می‌دهند که علاوه بر تحریم سراسری از بیرون رژیم، مشکل فعلی در انشقاق‌های همین روزها در درون نظام و تحریم و کش و واکش‌ها از جانب خودی‌ها هم هست.
این یادآوری ضروری است که چنین وضعیتی در ساختار نظام ولایت فقیه، محصول مشترک یک عمر زیستن در مرداب و لجن‌زار جنایت، چپاول، مردم‌فریبی و حرمت‌شکنی‌های افسارگسیخته نسبت به حقوق فردی، اجتماعی و سیاسی مردم ایران می‌باشد. در بیان این خودکرده‌های بلاگشته در گریبان نظام آخوندی باید دو تمثیل پندآموز را یادآوری نمود که مصداق و تعبیر دقیق‌شان، سرگذشت و سرنوشت دیکتاتورها است: «جیک‌جیک مستونت که بود، فکر زمستونت نبود» / «آن که باد می‌کارد، توفان درو می‌کند»!
اکنون با بررسی یکی از نظرسنجی‌های حکومتیان پیرامون حد و اندازه و جایگاه کاندیداها در درون حاکمیت، به گوشه‌یی از آثار «گم کردن سوراخ دعا» و گذران این روزها در خانهٔ دیکتاتوری ولایت فقیه می‌پردازیم.
روز ۲۷اردیبهشت یک کانال تلگرامیِ حکومتی به‌نام «خبر فوری» اقدام به نظرسنجی درباره ۸تن از کاندیداهای نظام کرد. این نظرسنجی در بازهٔ زمانی شروع آن تا ساعت ۲ بامداد به وقت تهران، توسط ۹۲۷۰ کاربر پاسخ داده شد. تردیدی هم نیست که اساس این نفرات هم خودی‌های نظام هستند. از این تعداد ۴۸۴۴ کاربر رأی داده و بقیه اقدام به یادداشت و اظهارنظر پیرامون نمایش انتخاباتی پایان خرداد نمودند. اگر رأی ۴۸۴۴ کاربر را معیار نسبی برای سنجش قرار دهیم، نتایج زیر گویای گذران این روزها در خانهٔ دیکتاتوری ولایت فقیهی و نیز بیان حد و اندازه و جایگاه کاندیداها در درون نظام است. نتایج حاصل از این نظرسنجی چنین است؛ از ۴۸۴۴ نظر و رأی:
رأی نمی‌دهیم ۳۸۲۹نفر
سعید محمد ۵۱۹نفر
ابراهیم رئیسی ۳۹۷نفر
سعید جلیلی ۴۴نفر
اسحاق جهانگیری ۲۲نفر
علی لاریجانی ۱۱نفر
عزت‌الله ضرغامی ۱۱نفر
خسرو نصیری‌زاده ۱۱نفر
محسن رضایی صفر
نتیجه‌گیری:
۱ ـ در یک نظرسنجی حکومتی پیرامون خلص‌ترین کاندیداهای قسم خورده به ولی‌فقیه، ۷۹درصد اصلاً رأی نمی‌دهند و تحریم نموده‌اند. مجموع کاندیداهای حکومتی ۲۱درصد آراء را کسب کرده‌اند. این تازه قبل از فیلترگذاری شورای نگهبان ارتجاع است که بی‌شک از این ۲۱درصد هم میزانی ریزش خواهد کرد.
۲ ـ با تحریم حداکثری نمایش حکومتی، نظام ولایت فقیه هیچ مشروعیت سیاسی ندارد.
۳ ـ در درون رژیم هم نسبت به جلاد قرن ابراهیم رئیسی تردید و ابهام وجود دارد. برگ اصلی خامنه‌ای بر لبهٔ پرتگاه و سقوط واقع شده است.
۴ ـ بی‌شک در یک نظرسنجی فراگیر و غیرحکومتی، همین درصد هم به جانب رأی ندادن بسا بیشتر نیل خواهد نمود. دامنهٔ تحریم و طرد نمایش حکومتی گویای منفور بودن تمام کاندیداها از هر باند نظام می‌باشد.
۵ ـ در خانهٔ دیکتاتوری ولایت فقیهی چالشی بزرگ و انشقاقی ناگزیر در جریان است. همین نظرسنجی چند هزار نفره در یک ماه مانده به برگزاری نمایش، این نظر مردم ایران را حکم می‌کند که «این هنوز از نتایج سحر است»!
