سفره خالی کارگران
در روزهای اخیر در رسانه‌های رژیم گزارشاتی در مورد وضعیت معیشت اقشار فقیر خصوصاً کارگران منتشر می‌شود که از وضعیت بی‌سابقه گسترش فقر در میان این اقشار و افزایش شکاف طبقاتی شدید خبر می‌دهد.
گرانی روزافزون قیمتها باعث شده است که درآمد مردم مطلقاً کفاف معیشت آنها را نکند، و بی‌دلیل نیست که این روزها مردم فقیر به خرید نان قسطی و نان قرضی از نانوایی‌ها روی آورده‌اند. ۱۴میلیون خانوار کارگری در فقر و برای گذران زندگی خود در بن‌بست مطلق قرار دارند.
در ۹سال پیش خط فقر حدود ۵۰۰هزار تومان بود با این وجود جامعه کارگری ایران زیر خط فقر بود، اکنون پس از گذشت ۱۰سال و بیش از ۲۰برابر شدن خط فقر و رسیدن آن به رقم ۱۰میلیون تومان به‌روشنی وضعیت فاجعه‌بار معیشتی را بازتاب می‌دهد.
شبکه خبر رژیم ۷دی۹۹با استناد به برآورد کارشناسان اقتصادی حکومتی نوشت: «فقر در تهران و شهر‌های بزرگ بالای ۵۰۰هزار نفر جمعیت، بر مبنای خانوار ۳نفره، برای کارگران ماهر و معلمان و کارمندان لیسانسیه حدود ۱۰میلیون تومان است».
این در شرایطی است که گرانی و تورم افسار گسیخته و سقوط پول ملی مزید بر علت برای هر چه فقیرتر شدن کارگران شده است.
به‌نوشته کیهان خامنه‌ای۱۱ دی۹۹ و به‌نقل از یک مهره به‌اصطلاح کارگری وابسته به حاکمیت تنها از سال گذشته سبد معیشت کارگران ۲۰۰درصد گران شده است.
روزنامه اعتماد وابسته به باند روحانی ۱۱دی۹۹ از فاصله ۲۹۳درصدی سبد معیشت با جیب کارگران خبر داده است.
اما واقعیت فاصله سبد معیشت با درآمد کارگران فراتر از این است چرا که در حال حاضر حقوق کارگران به کمتر از یک پنجم خط فقر سقوط کرده است.
اما به فرض این‌که این ادعا که فاصله سبد معیشت با درآمد کارگران ۲۹۳درصد است درست باشد، همین وضعیت نیز بیانگر نهایت غارتگری و ستم نظام آخوندی بر کارگران ایران است.
در این زمینه یک مهره حکومتی ضمن اشاره به فقر گسترده در میان کارگران و استثمار کارگران توسط دولت و کارفرمایان وابسته به رژیم در روزنامه اعتماد ۱۱دی۹۹ گفت: «هر بار کارگری برای تهیه مایحتاج به فروشگاه مراجعه می‌کند با افزایش قیمت کالاهای اساسی مواجه می‌شود؛ اما این سؤال پیش می‌آید که چرا در خصوص قیمت کالاهای اساسی راستی‌آزمایی و کنترل قیمتی انجام نمی‌شود؟ و آقایان تنها در خصوص سرکوب دستمزد کارگران اقدام می‌کنند؟
قیمت‌های کنونی در مقایسه با دستمزدهای پرداختی، به افزایش فاصله طبقاتی دامن زده است. متأسفانه طی ۹ماه یعنی از بهمن‌ماه ۱۳۹۸ تا آذر ۱۳۹۹شکاف دهک اول تا دهم بیش از ۴برابر شده و مطابق محاسبات ما، نرخ تورم خوراکی‌ها هم به ۲۹۳درصد رسیده است، قیمت مسکن ۵برابر و نرخ خودرو تا ۴برابر افزایش داشته است».
در چنین شرایطی از افزایش ۲۰۰ تا ۵۰۰برابری قیمتها، حقوقی که کارگران دریافت می‌کنند تنها کفاف چند روز معیشت آنها را می‌کند.
در این رابطه روزنامه سیاست روز ۸دی۹۹ نوشت: «با رقمی که کارگران در حال حاضر دریافت می‌کنند عملاً تنها ۱۰روز از ماه را می‌توانند خرج کنند شرایط کنونی اقتصادی در کشور به شکلی است که زندگی و معیشت جامعه با مشکلات جدی روبه‌رو شده است و همین منجر به آن شده تا زندگی کارگران دچار مشکلات اساسی و بحرانی شده است».
دولت روحانی در لایحه بودجه سال۱۴۰۰پیش‌بینی کرده حقوق کارمندان ۲۵درصد افزایش پیدا کند اما در این لایحه از افزایش حقوق کارگران خبری نیست در این رابطه علی ربیعی سخنگوی دولت روحانی گفت: «آنچه در قانون بودجه تصویب شده درباره حقوق کارمندان دولت است نه حقوق کارگران. ما در قانون بودجه برای حقوق کارگران تعیین‌تکلیف نمی‌کنیم».
اما بسیار روشن است که مانند سالهای گذشته شورایعالی حکومتی کار که دستمزد کارگران را تعیین‌تکلیف می‌کند، با انبوهی رفت و برگشت، با اندکی افزایش سرو ته قضیه را هم می‌آورد.
تازه این برای کارگری است که رسمی است میلیونها کارگری که نه کار درستی دارند و نه امنیت شغلی مشخص است که در چه شرایطی اسفناکی قرار دارند.
ضمن این‌که ستم حاکمیت آخوندی بر کارگران ایران صرفاً ستم اقتصادی نیست بلکه در زمینه اجتماعی و سیاسی آنان نیز مانند سایر اقشار مردم مورد سرکوب و تبعیض قرار دارند و پاسخ فریاد اعتراض آنها با اخراج از کار و زندان و شلاق و سایر محدودیت‌های اجتماعی داده می‌شود.
به همین دلیل است که طی سالیان اخیر همواره فریاد اعتراض و خشم آنها در گوشه و کنار کشور علیه سلب حقوق اجتماعی و سیاسی‌شان بلند بوده و اکنون نیز با اعتراض و اعتصاب در مقابل تبعیضها و تحمیل‌های سرکوبگران ضدکارگری مقاومت می‌کنند
آنچه را نباید از نظر دور داشت این است که مشکلات کارگران ایران ربط مستقیم با غصب حاکمیت ملت ایران توسط نظام ولایت فقیه دارد، و مطالبات آنها نیز مانند مطالبات سایر اقشار مردم با سرنگونی آن و برقراری آزادی و دموکراسی در ایران محقق خواهد شد.
