در رسانه‌های حکومتی دود و دم حول سفر وزیر خارجهٔ آلمان و نخست‌وزیر ژاپن در حالی است که ناله‌های وحشت و ناامیدی از بی‌حاصلی سفر وزیر خارجه آلمان، قبل از رسیدنش به ایران شروع شده بود و در تهران هم چیزی جز به‌قول ظریف مذاکرات «صریح، جدی و طولانی» دست رژیم را نگرفت. ناقوس شکست سفر نخست‌وزیر ژاپن هم با چنین آیه‌های یاسی پیش از شروع نواخته شده است.
در رسانه‌های باند روحانی از سفر شینزو آبه نخست‌وزیر ژاپن به تهران با ترس و نگرانی و ناامیدی مهره‌ها و رسانه‌های رژیم روبه‌رو شده است.
سایت حکومتی تدبیر و امید به نقل از ژاپن تایمز نوشت: «برخی دیپلمات‌های ارشد در توکیو احتمالاً برای کاهش هیجان به وجود آمده در رسانه‌ها تأکید می‌کنند که "آبه نه به‌عنوان یک میانجی و نه به‌عنوان حامل پیام به تهران سفر نمی‌کند و هیچ راه‌کار سریعی برای پایان بخشیدن به بحران هسته‌یی ندارد".
حسن بهشتی‌پور کارشناس حکومتی و رئیس سابق شبکهٔ خبری العالم رژیم در روز ۲۰خرداد با بیان این‌که نظام «ایران روزهای بسیار حساسی را در حال سپری کردن است. تهدید و تحدیدها (یا ایجاد محدودیتهای) آمریکا گویی تمامی ندارد» در پاسخ به این سؤال که می‌توان به مؤثر بودن سفر نخست‌وزیر ژاپن به تهران نگاهی خوش‌بینانه داشت؟ گفت:« مهم، نظر و تصمیم آمریکا و به‌طور مشخص دونالد ترامپ است و به همین دلیل، نمی‌توانیم دلخوش به سفر آبه باشیم». وی هشدار داد: «لازم است این سفر را با احتیاط مدیریت کنیم».
این کارگزار رژیم با اذعان به نقش ماهیت رژیم در بروز این بن‌بست افزود:« اگر هم‌چون همیشه اصرار و تأکیدمان به پررنگ نشان‌دادن نیروهای نظامی و فعالیت هسته‌یی باشد، درب به همان پاشنه‌ای می‌چرخد که تا حالا چرخیده و کشور را با انواع و اقسام مشکلات روبه‌رو کرده است».
روزنامهٔ حکومتی ابتکار هم نوشت:« ناظران معتقدند که هر چند سفر نخست‌وزیر ژاپن به ایران پس از ۴۱سال سفری نمادین و مهم محسوب می‌شود، اما فعلاً با توجه به شرایط کنونی نمی‌توان نسبت به خروجی عملی آن چندان خوشبین بود».
روزنامهٔ ایران ارگان دولت آخوند روحانی هم با اشاره به تعادل‌قوای موجود جهانی علیه رژیم نوشت: «ترامپ در سفر به ژاپن لحن خود را به‌نحو ملموسی تغییر داد و این بار پذیرفت که آقای نخست‌وزیر ژاپن میانجی ماجرا و در مقام پیام‌رسان میان طرفین عمل کند. آیا باید از چنین سفری ذوق‌زده شویم؟ و گمان کنیم که مسائل حل شده است؟ به‌طور قطع مسائل ایران و آمریکا به‌ویژه در زمانی که شخصی چون ترامپ عهده‌دار کاخ سفید است، به این سادگی‌ها حل نخواهد شد». این روزنامه در ادامه از لاعلاجی نظام در آویختن به این و آن برای شل کردن حلقهٔ تحریم‌ها پرده برداشت و نوشت: «انتظار حل مسائل دو طرف ایران و آمریکا با سفر نخست‌وزیر ژاپن و مقامات اروپایی، انتظار نامعقولی است، ولی آیا این سخن به منزله آن است که به این گفت و گوها نباید خوشبین بود؟ یا آن که آن را شکست‌خورده یا بی‌فایده دانست؟ پاسخ به این پرسش نیز منفی است».
چشم انداز شکست سفرهای میانجیگرانه در رسانه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع خیلی صریح‌تر به چشم می‌خورد. کیهان خامنه‌ای در روز ۲۰خرداد با حمله به باند روحانی نوشت: «همان مشاوران، این روزها آدرس میانجی‌گری ژاپن و آلمان و عمان و سوئیس را می‌دهند؛ هر چند بهتر از هر کس می‌دانند که این کار فرصت‌سوزی است. به‌گونه‌یی رفتار می‌کنند که انگار دولت ما مذاکره نچشیده است و انگار وزیر خارجه ما، دو سال و نیم با فرد دیگری غیر از وزیر خارجه آمریکا مذاکرات مستقیم داشته و قدم زده است. تازه می‌خواهند ژاپن و آلمان مسلوب‌الاراده را میانجی جا بزنند. ثم ماذا؟ بازگشت به خانه اول بازی مار و پله!».
اکنون باید دید که نظام با شکست پروژهٔ بازی با میانجیها چه راه برون رفتی از بن‌بستی که در آن گرفتار شده می‌یابد؟
