نزار زکا، شهروند لبنانی آمریکایی که از دسامبر ۲۰۱۵ در ایران زندانی بود، بلافاصله پس از آزادی به دیدار میشل عون، رئیس‌جمهوری لبنان رفت و از او بابت تلاش‌هایش برای آزادی خود تشکر کرد.
زکا بلافاصله پس از آزادی در گفتگوی اختصاصی با تلویزیون العربیه، از این شبکه قدردانی کرد و گفت: «از العربیه متشکرم زیرا که از اولین رسانه‌ها در جهان بود که پرونده مرا پیگیری کرد.»
برخی رسانه‌های ایران از آزادی مشروط زکا خبر داده بودند ولی او با رد این موضوع تاکید کرد: «پذیرفتن هر گونه شرطی [از سوی ایرانی‌ها] برای آزادی را رد کردم، زیرا که من یک شهروند بی‌گناه بودم و به دعوت رسمی معاون رئیس‌جمهوری ایران به این کشور رفتم و در آنجا ربوده شدم.»
زکا در طول مصاحبه بارها تاکید کرد که دولت لبنان و شخص رئیس‌جمهوری این کشور روند آزادسازی او را انجام داده‌اند. خبرگزاری فارس ادعا کرده بود که آزادی زکا، نتیجه درخواست سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان از آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران بوده است. زکا با تاکید بر اینکه « آزادی یک شهروند لبنانی، یک موضوع لبنانی و عربی مرتبط با حق و آزادی است و هیچ کس حق سوء استفاده از این موضوع برای اهداف [دیگر] ندارد»، در این باره گفت: « آزادسازی من کار دولت لبنان و ژنرال میشل عون، رئیس‌جمهوری این کشور است. اینکه رئیس‌جمهوری برای به نتیجه رساندن تلاش‌هایش برای آزادی یک شهروند لبنانی از چه کسی کمک گرفته است، من اطلاعی ندارم.»
او تاکید کرد که هیچ فرد مسئولی از سوی حزب‌الله برای تبریک با او تماس نگرفته است.
زکا در توصیف زندان اوین تهران که نزدیک به ۴ سال در آن حضور داشت، گفت: « زندان اوین یکی از مخوف‌ترین زندان‌های جهان است که به هیچ وجه نمی‌توان آن را توصیف کرد و من ۳ سال و ۸ ماه و ۲۵ روز در این زندان ماندم… ایرانی‌ها در یک سال اول زندان، همه انواع شکنجه را بر علیه من به کار بردند ولی از آن به بعد شکنجه‌ها محدود به شکنجه روحی بود… تنها یک بار در سال اجازه داشتم با سفیر لبنان در تهران دیدار کنم. ایران هیچ‌کدام از قوانین و اعراف بین‌المللی مربوط به زندانیان را رعایت نکرد.»
این شهروند لبنانی آمریکایی از وجود زندانیان خارجی بسیاری در زندان اوین خبر داده و گفت: «زندان اوین مملو از زندانیان خارجی بی‌گناهی از همه کشورها از جمله عراق، آمریکا، سوئد، انگلیس و اتریش است و ما باید همه دست به دست هم دهیم تا آنها را آزاد کنیم… در یک سال اول زندان، در جایی نگهداری می‌شدم که امکان ارتباط با کسی را نداشتم ولی پس از آن به جایی به نام «بازداشتگاه عمومی» منتقل شدم و در آنجا توانستم با دیگر زندانیان خارجی گفتگو کنم. در اتاقی که من در آنجا نگهداری می‌شدم، سه زندانی خارجی دیگر از جمله یک آمریکایی حضور داشتند.»
زکا این سه هم اتاقی را زیو وانگ تبعه آمریکا، شهاب منظوری تبعه بریتانیا و یک شهروند اتریشی معرفی کرد.
نزار زکا که به دعوت معاون رئیس‌جمهوری ایران به این کشور رفته بود، درباره دلایل بازداشتش گفت: «من مهمان دولت جمهوری اسلام ایران بودم ولی سپاه پاسداران برای اهداف داخلی، می‌کوشید ثابت کند که من جاسوس هستم. اینها موضوعات داخلی ایران بود ولی آنها مرا وارد این موضوع کردند.»
زکا همچنین گفت که تا زمانی که درون هواپیما ننشسته بوده و هواپیما به آسمان پرواز نکرده و تا زمانی که او اطمینان حاصل نکرده بوده که هیچ فرد ایرانی درون هواپیما وجود ندارد، باور نمی‌کرده که آزاد شده است.
او احتمال سفر دوباره به ایران را به طور کامل رد کرد و گفت حاضر نیست از آسمان ایران نیز بگذرد. او در این باره گفت: «مقامات ایرانی از من پرسیدند اگر بار دیگر به ایران دعوت شوم آیا به این کشور خواهم رفت؟ من در پاسخ به آنها گفتم از لحظه‌ای که از ایران خارج می‌شوم، قبل از آنکه سوار هر هواپیمایی به مقصد هر کشوری شوم، ابتدا اطمینان حاصل خواهم کرد که از آسمان ایران نگذرد. من دیگر به ایران نمی‌روم و نمی‌خواهم این کشور را [دوباره] ببینم. آنچه در ۳ سال گذشته بر سر من آمد را نمی‌توان برای هیچ انسان دیگری آرزو کرد.»
نزار زکا درباره برنامه‌هایش برای آینده گفت: «آنچه از زندگی‌ام باقی مانده را وقف اطلاع‌رسانی درباره زندانیان خارجی که در زندان‌های ایران حضور دارند، خواهم کرد…هفته آینده به آمریکا خواهم رفت و بلافاصله روند آزمایشات پزشکی و درمان را آغاز خواهم کرد زیرا در دورانی که در زندان‌های ایران حضور داشتم، ۶ بار دست به اعتصاب غذا زدم، زیرا که هیچ راهی دیگری برای فریاد دردم و اعتراض به اوضاع موجود نداشتم.»
