جلیل طباطبایی درباره جزئیات تعطیلی این کارخانه‌ها گفت: «از ۶۵ کارخانه فعال در صنعت آسفالت کمتر از ۱۰ کارخانه فعال است و بقیه کارخانه‌ها بیش از دوسال است که هیچ فعالیتی نداشتند و هرسال بطور متوسط ۷ کارخانه از چرخه تولید خارج می‌شود.»
رئیس انجمن آسفالت همچنین از تعداد افراد بیکار پس از تعطیلی کارخانه‌ها گفت: « اگر روند تعطیلی کارخانه‌ها با همین روند پیش برود سال آینده ۱۵ هزار نفر از شاغلان این صنعت قطعا کار خود را از دست خواهند داد.هم اکنون نیز بسیاری از فعالان این صنعت با چنگ و دندان تلاش دارند تا کارگران خود را حفظ کنند و بسیاری از آن‌ها با فروش تجهیزات نظیر کامیون، لودر و ماشین آلات حقوق و مزایای پرسنل و هزینه‌های جاری کارخانه را پرداخت میکنند، اما این روند نمی‌تواند بیش از این ادامه پیداکند و بالاخره صاحبان کارخانه‌ها ناچار می‌شوند به تعدیل نیرو می شوند.»
طباطبایی، مشکل اصلی کارخانه‌های آسفالت سازی را ورود شهرداری‌ها به تولید آسفالت بیان کرد و گفت: «چند سالی است شهرداری‌ها به ویژه شهرداری تهران خودش کارخانه تولیدآسفالت احداث کرده و نیازشان به آسفالت را خودشان تولیدمی کنند. این مسئله جدا از اینکه هزینه‌های تولید را برای شهرداری‌ها افزایش داده و قیمت تمام شده را چند برابر کرده، باعث شده تا بخش خصوصی نیز به حاشیه رانده شود و عملا بسیاری از کارخانه‌های تولید آسفالت بخش خصوصی را به تعطیلی کشانده است».
رئیس انجمن آسفالت همچنین به طلب کارخانه‌های آسفاات سازی از شهرداری اشاره کرد و گفت: «مطالبات کارخانه‌های آسفالت از شهرداری تهران حدود ۴۰۰ میلیارد تومان تخمین زده شده که متاسفانه شهرداری تهران مطالبات ما را یکسال است که نداده، اما برای کارخانه‌های وابسته به خودش، بصورت نقد قیر و دیگر مواد اولیه خریداری می‌کند.»
