سایت رادیو آلمان ۲۷/۱۲/۹۶ : « سال ۱۳۹۶ برای کارگران ایران سال پرحادثه‌ای بود. اعتراضهای کارگری از دوم فروردین شروع شد و در دی‌ماه به اوج خود رسید. این اعتراض‌ها علیرغم تهدید و سرکوب شکل تازهای به خود گرفت و به چالشی جدی برای حکومت تبدیل شد. ... کارگران کارخانه سیمان باقران دوم فروردین سال ۹۶ هنگام بازدید روحانی از این کارخانه دست به اعتراض زدند. به گزارش منابع محلی، صدها تن از آنها ۱۲ ماه حقوق نگرفته بودند.
حرکت اعتراضی آنها در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۶، فصلی که دولتمردان به دلیل قدرت تأثیرگذاری جمعیت کارگری کشور بر نتیجه برآمده از صندوق‌‌های رأی رسیدگی به مطالبات و حقوق کارگران را محور وعده‌های انتخاباتی خود قرار می‌دهند، آغازگر فصل تازهای از اعتراضهای کارگری در چند دهه گذشته بود. اعتراضهای کارگری در سال ۱۳۹۶ ابعاد تازهای به خود گرفتند. ... اعتراضهای کارگری به دلیل فراگیر شدن شبکه‌های اجتماعی، بازتاب وسیعی در فضای مجازی داشتند و توجه رسانه‌ها و افکار عمومی را به وضعیت کارگران جلب کردند. ... دی‌ماه سال ۹۶ و تصمیم دولت برای افزایش قیمت بنزین و حذف گروه دیگری از دریافت‌کنندگان یارانه، اعتراضهای کارگری را به خیزشی ناگهانی و چالشی جدی برای حکومت تبدیل کرد. حسن روحانی و تیم اقتصادی او که وعده داده بودند پس از برجام و رفع تحریم‌ها، اقتصاد کشور شکوفا خواهد شد تا پایان سال، پاسخ روشنی به این پرسش ندادند که سهم جمعیت کارگری در ایران از رشد اقتصادی کشور چیست؟. ... اخراج جمعی کارگران، تهدید و ارعاب تشکل‌های کارگری و سرکوب اعتراض‌ها به یک دور باطل در سال ۱۳۹۶ تبدیل شد که در اسفند ماه با بازداشت شبانه کارگران "گروه ملی صنعتی فولاد اهواز" ابعاد تازهای به خود گرفت. بازداشت کارگران معترض شرکت نیشکر هفت تپه و آزادی آنها به شرط تعهد، یا تعلیق ۱۶ کارگر "ایران خودرو" به دلیل راه‌اندازی "کانال تلگرامی فعالین شورا" تنها نمونه‌هایی از شیوه سرکوب کارگرانی بود که تنها حق خود را می‌خواستند. ... جوانمیر مردای، عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران، معتقد است که دلیل ضعف بزرگ جامعه کارگری سرکوب تشکل‌های کوچک کارگری است که امکان تشکیل یک تشکل فراگیر را در نطفه خفه می‌کند و چانه‌زنی بر سر میز مذاکره با کارفرما نیازمند یک تشکل مستقل است که دست‌یابی به آن برای کارگران هزینه بالایی دارد. او به دویچه‌وله می‌گوید: کارگران با جسارتی که به خرج دادند، توازن قوا را به نفع خودشان تغییر دادند، صدای آنها شنیده شود. اعتراضهای کارگری که سال ۱۳۹۶ شاهد آن بودیم آغازگر راهی است که می‌تواند به همبستگی سراسری و حرکات منسجمی در تمام کشور تبدیل شود که در نهایت دولت و کارفرما را مجبور به تن دادن به خواسته‌ها و مطالبات آنها کند».
