پس از قیام دی ماه مهره‌ها یی از هر دو باند رژیم اذعان می‌کنند که مردم با شعار «اصلاح طلب، اصول‌گرا، دیگه تمومه ماجرا!» کاری به این جناح و آن جناح رژیم ندارند، آنها تمامیت حکومت آخوندی را هدف قرار داده‌اند؛ بنابراین باید برای این موضوع فکری کرد.
بهرام سرمست مدیرکل سیاسی وزارت کشور رژیم به صراحت به این موضوع اذعان می‌کند: «اتفاقات دی ماه، کلیت نظام را هدف گرفته بود. ما در برخی جریانهای دچار سوءتفاهم بودیم به‌نحوی که برخی رقبای دولت به‌دنبال این بودند که با سیاه‌نمایی، کنش‌گری سیاسی کنند ولی به فاصله چند ساعت از شروع اعتراضات دیدیم که سطح مطالبات از دولت به حاکمیت منتقل شد. باید این را به فال نیک بگیریم که همه جریانهای سیاسی به این تفاهم رسیدند که اعتراضات، حاکمیت و نظام را هدف‌گیری کرده است». (خبرگزاری حکومتی ایسنا 10اسفند96)
حسین کمالی عضو سابق مجلس ارتجاع از باند روحانی با اعتراف به این واقعیت که اصل حاکمیت و هر دو باند آن هدف قیام مردم قرار دارند از آنها می‌خواهد برای حل این مشکلات کمک کنند تا « اصل نظام باقی بماند» و «چاره‌اندیشی حزبی برای جلوگیری از تکرار اعتراضات دی‌ماه» را به کار بیاندازند زیرا: «اتفاقی که رخ داد به اصلاح‌طلب و اصول‌گرا بر نمی‌گردد و در واقع کسانی که در خیابان شعار می‌دادند، گفتند نه اصول‌گرا هستیم و نه اصلاح‌طلب و در واقع می‌گفتند که این مجموعه‌ها را قبول نداریم».(سایت حکومتی خبرآنلاین 10اسفند96)
سایت روزنو 10اسفند96 می‌نویسد:«وقایع اخیر فراتر از موضوعات جناحی داخلی بود و بحث اصول‌گرا، اصلاح‌طلب یا اعتدالگرا در میان نبود بلکه می‌توان به شکاف طبقاتی، تبعیض اقتصادی، رانت‌خواری، عدم اجرای قانون و مسائل این‌چنینی اشاره کرد. بخش اعظم مشکلات پیش آمده در حوادث دی ماه به تبعیض ناشی از عدم دادرسی عادلانه بر می‌گردد».
آذر منصوری از مهره‌های وابسته به باند موسوم به اصلاح‌طلب نیز ضمن اشاره به نفرت روزافزون مردم از حکومت آخوندی که از آن با عنوان «ناامیدی مردم» نام می‌برد؛ به هر دو باند رژیم هشدار می‌دهد: «اعتراضات را موضوعی برای متهم کردن کردن رقیب» نکنند و«صورت مساله» را پاک نکنند، زیرا صورت مسأله مردم در جریان قیام هر دو باند واصل حکومت آخوندی بوده و فقط « حاصل یک دوره شش ساله و چهار ساله نیست حاصل ناکارآمدی در حوزه عدالت است».(سایت حکومتی بهار10اسفند96)
پاسدار رسول سنایی راد معاون سیاسی سپاه پاسداران ضدخلقی نیز ضمن این که نفرت و نارضایتی مردم را زخمی ناشی از« سوءمدیریت» و« خواب غفلت مدیران و مسؤولان» می‌داند؛ ناکارآمدی آنهارا نیز باعث وضعیت فلاکت‌بار کنونی و باعث خشم مردم نسبت به حاکمیت می‌داند.(خبرگزاری حکومتی فارس 10اسفند96)
قدیری ابیانه دیپلومات سابق رژیم نیز فساد هر دو باند رژیم را زمینه‌ساز اعتراض و قیام مردم می‌داند و برای از بین بردن این زمینه توصیه می‌کند: «اگر بخواهیم زمینه اغتشاش را از بین ببریم باید واقعیت را به زبان قابل فهم برای مردم بیان کنیم و بگوییم 700هزار میلیارد تومان بدهی دولت یعنی 10سال درآمد نفتی مشابه سال گذشته. یعنی دولت به ازای هر خانواده چهار نفره، 35میلیون تومان بدهکار است. در چنین شرایطی داشتن حقوق نجومی و اختلاس جرم سنگین‌تری دارد». (خبرگزاری حکومتی ایسنا10اسفند96)
البته اذعان به این که رژیم وهر دو باند آن مورد تنفر مردم ایران هستند، اعترافهای دیرهنگام است.
مردم نه تنها شعار«اصلاح طلب اصول‌گرا ؛ تمام شد ماجرا» دادند؛ بلکه با شعار مرگ بر خامنه‌ای؛ مرگ بر روحانی نیز تمامیت نظام ولایت را اهدف خشم و کین خود قرار دادند.
خشم و کین مقدسی که در آینده نیز هیزم آتش بر پیکره فرتوت حاکمیت ولایت فقیه است؛ و این واقعیتی است که سردمداران نظام آخوندی به‌غایت از آن بیمناکند؛ اعترافات فوق نیز مبین همین هراس است.
