ایرانیان قدیم به مناسبت هر ماه، جشنی داشته اند. هجوم و استیلای بیگانگان بر ایران بعد از استقرار نه تنها نتوانستند سنت های ایرانی را از میان بردارند بلکه خود رنگ و بوی ایرانی هم گرفتند.
کوتاه سخن اینکه ملایان دین دکان بودند که یا به اتکای قدرت حاکم و یا قدرت نمایی های خودشان، در مقام مقابله با ایرانیگری برآمدند. وقتی می گوییم ملایان، البته منظور همگان نیستند. دقیقا ملایانی از جنس همین جماعت حاکم مدنظر است. اسلام، دین زرتشت را به رسمیت می شناسد اما ملایان سیطره جوی برملت با سفسطه و مغلطه؛ زرتشتی را آتش پرست معرفی می کنند. زرتشت و زرتشتیان برای آتش حرمت ویژه یی قایل هستند که با مفهوم پرستش متفاوت است.
کشف آتش در حیات بشری موجب عظیم ترین تحول شد و شکل دشوار زندگی را آسان تر کرد. این بخش از ملایان مورد نظر هر چه را که با قوانین دین دکانشان همخوانی نداشت به اسم اسلام خراب و لوث کردند. چنین است که امروزه در خارج کشور عده یی عملکرد ملایان حاکم را ملاک داوری خود قرارداده اند. غافل از آنکه چه در مکاتب دینی و چه فلسفی و سیاسی، دیندار و صاحب مکتب مطرح است و نه چند و چون بنیادی که متناسب با سیر زمان و الزامات آن تغییر پذیر است. ملایان به هر جمعیت و فرقه و دین و آئین، پیرایه ها می بستند تا مبادا رونق دکان را از دست بدهند. هدف آنان تسلط بر اذهان جامعه و تحت نفوذ خود قرار دادن بوده است. مزدکیان، مانویان را زنادقه می خواندند. زندیق معرب زندیک است. زند ترجمه و شرح و تفسیر اوستا به زبان ساسانی ست. توجه کنید تبحر اینگونه شیاطین تا به کجا بوده است؟ دیگر هر نافرمانی را متهم به زندیق یعنی کافر بودن می کردند.
تاریخ معاصر ایران شاهد برخورد خشن اینگونه ملایان با اقلیت های مذهبی و قومی فراوان بوده است. در شیراز که ما شاهد بودیم، بارها و بارها به تحریک و دستور ملایان، اراذل و اوباشان به یهودیان، بهاییان و حتا زرتشتیان و خانقاه های درویشان حمله ور می شدند. چهل سال است که این جنس جَلَب به قدرت رسیده است و دیدیم و می بینیم که چه ها کرده و می کنند. اگر از حیث فرهنگ و اخلاق و مناسبات اجتماعی، ایران به قهقرا نرفته است به سبب مقاومت مردم ایران به ویژه و در صف مقدم مقاومت زنان و جوانان بوده است. چهارشنبه سوری از جمله مراسم ملی ست که ایرانیان در عهد این جانوران فاسد بی رحم بیش از پیش آن را احیا و گرامی می دارند زیرا نیک آگاهند که هر بوته آتش، آتش به جان و ارکان ملایان حاکم است. پیش از پیدایش مراسم چهارشنبه سوری، ایرانیان قدیم مراسمی داشتند بنام «سده». در شاهنامه فردوسی آمده است که در زمان هوشنگ دومین پادشاه پیشدادیان این مراسم متداول شده بوده است. هوشنگ به تصادف از جرقه اصطکاک دو سنگ، آتش را می شناسد و از آن به بعد ایرانیان در دهم بهمن ماه هر سال آتش انبوهی بر می افروختند و گرد آن به شادی می پرداختند.
چند روز دیگر چهارشنبه سوری هست. ایرانیان آزادیخواه و عاصی از رژیم ملایان حاکم، مصمم اند که این جشن ملی را به قیام ملی دیگری مبدل کنند هرچند قیام دیماه به اشکال مختلف اعتراضی تا به امروز تداوم داشته است اما چهارشنبه سوری همچون روشنای آتش، درخشندگی ویژه خود را خواهد داشت که جلز و ولز ملایان حاکم را در خواهد آورد. بگذار تا سوداگران استعماری دست از کسب و کار خود برندارند. در نهایت این ملت ایران است، این کارگران و زحمتکشانند، این زنان و دختران و جوانان دلیر پیشتاز هستند که تجلی کانون های شورشی؛ سرانجام ایران را آزاد خواهند کرد.
پیش بسوی چهارشنبه سوری، قیام ملاسوز دیگری!
