۱۳۹۶ مهر ۱۸, سه‌شنبه

یادداشت‌های مصور (۱)


در نوشتن، ایده‌ها را واژه‌ها شکل و قواره و سر و سامان می‌دهند. این ساماندهی را توصیف‌ها و پرداخت‌های متنی بالغ می‌کنند. در پشت هر توصیفی، تصویری نهفته که از مشابهت و استعاره به‌وجود آمده است. خواننده متن، درک تصویرها را با فهم استعاره‌ها برای خودش آسان می‌کند. و این‌گونه، یک متن، پلی بین معناها و خواننده است.

اما با قدری تأمل و رفت و برگشتهای ذهنی، می‌توان با دو میل بافتنیِ واژه و تخیل، تندیسی ساخت. آنگاه از آن فاصله گرفت، دیگر واژه‌یی ندید و فقط تصویری را مشاهده نمود. و این‌گونه است که ایده‌ها به دنیا می‌آیند.
خلقت ایده‌ها را واقعیت‌های شاد و غمگین جوامع انسانی تضمین کرده‌اند. با اولین شماره از «یادداشت‌های مصور» به اجتماع تحت حاکمیت دیکتاتورها می‌رویم؛ به جوامع وفور ایده‌ها. این هم چند تداعی‌ از واقعیت‌های دیکتاتوری ولایت فقیه...
  
  یادداشت‌های مصور ـ مثلث جهان سوم
    یادداشت‌های مصور ـ آرزو برای ایران
 یادداشت‌های مصور ـ اعدام قلم و اندیشه در ایران
   یادداشت‌های مصور ـ یک با یک برابر نیست 
یادداشت‌های مصور ـ چرا من و این همه رنج؟ غمگینم از رؤیاهای بر باد رفته‌ام
  یادداشت‌های مصور ـ آینده من کو؟
یادداشت‌های مصور ـ دیدن سرنوشت ایران در خشت خام ولایت فقیه
یادداشت‌های مصور ـ نقض حقوق‌بشر در ایران.