در آستانۀ انتصابات ریاست جمهوری حکومت ولی فقیه در ایران، ورشکستگی رژیم آخوندها بیش از هر زمان دیگر به نمایش گذاشته شده است.
این اولین انتخابات بدون آن مرد بساز و بفروش و اهل بخیه است که آخرش هم معلوم نشد سکته کرد یا سکته اش دادند. رهبر نظام هر چند از شرّ یک رقیب سمج که سهم بیشتری از حکومت می خواست، خلاص شده است اما حتما اینرا هم می داند که بدونِ «اکبر» عامل تعادل و توازن در حکومتش را از دست داده است و اختلافها بین باندهای متخاصم می تواند ریش و ریشه ها را بسوزاند و خاکسترش را هم به باد فنا بسپارد. با اینهمه شرایط شکننده و خطیرِ موجود، ریسک دخالت در انتخابات را با عَلم کردن یک آخوند جانی به او تحمیل کرده است.
