. سخن روز
بامداد دوشنبه ۱۵خرداد ۱۴۰۲ یک کولبر جوان به نام هوشیار حسن‌زاده با شلیک نیروهای هنگ مرزی به خاک افتاد. هوشیار ۲۰ساله در حالی از ناحیهٔ سر و سینه هدف پاسداران مرزی قرار گرفت که هیچ در کوله‌اش نداشت.روز بعد (۱۶ خرداد) خبرگزاری حکومتی مهر نوشت: «کارشناس مبارزه با مفاسد اقتصادی، با اشاره به‌عملکرد ضعیف ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز عنوان کرد: برآوردها نشان می‌دهد گردش مالی قاچاق در ایران به یک‌هزار هزار میلیارد تومان رسیده است» وی با اشاره به این‌که «هم‌چنان آمارهای سالیانه این پدیده مخرب (قاچاق کالا) بین ۱۵ تا ۲۱میلیارد دلار است»، افزود «با ادامه رویه فعلی، می‌توان گفت به‌زودی بازار کشور تحت سیطره قاچاقچیان قرار خواهد گرفت».
«رویه فعلی» که کارشناس مبارزه با مفاسد اقتصادی از آن صحبت می‌کند، چندان «فعلی» نیست و سابقهٔ طولانی دارد. ۱۲سال پیش در ۱۴تیر۱۳۹۰ خبرگزاری ایسنا در مطلبی با عنوان «اسکله‌های دردسرساز» به لیست بلند بالایی از اسکله‌های «خارج از نظارت گمرک» اشاره کرده و نوشته بود: «از مجموع ۲۰۱ اسکله در کشور ۲۰درصد دارای مرز گمرکی و ۸۰درصد دیگر دارای مرز مجاز گمرکی نیستند. این آمار به منزله قانونی بودن تنها ۴۰ اسکله است»
دو سال پیش هم خبرگزاری حکومتی فارس اذعان کرده بود: «انواع قاچاق کالا از راههای زمین، آسمان و دریا و از طریق مبادی رسمی وارد کشور می‌شوند و این امر ضربه سنگینی به اشتغال و تولید داخلی وارد ساخته است» (۱۹تیر ۹۸).
کمترین توجهی به مطالب فوق‌الذکر نشان می‌دهد که ابراز نگرانی کارشناس از این‌که «به‌زودی بازار کشور تحت سیطره قاچاقچیان قرار خواهد گرفت»، یک تعارف مضحک و بی‌ربط است. زیرا «برادران قاچاقچی» که به اعتراف کارشناس حکومتی «یک‌ششم مجموع نقدینگی کشور» را در اختیار دارند، دیرگاهی است بر بازار کشور سیطره دارند.
مهدی نصیری مسئول اسبق کیهان، فروردین ۱۴۰۲ در جریان جنگ باندی، با اشاره به «برادران قاچاقچی» گفت: «... شماها که خسارت نمی‌بینید زندگی‌هایتان خسارت نمی‌بیند فرزند دلیر شورای عالی امنیت ملی‌تان که توی این قصه‌ها نقش اول را دارد صادر‌کننده اول نفت ایران هست ۴۰درصد نفت ایران را صادر می‌کند روزی یک میلیون دلار سود می‌برد پسر آقای شمخانی برای شما چه مشکلی دارد این سیاست خارجی سرشار از نعمت بوده برای شما و برای آقازاده‌هایتان. ». .
هم‌چنین یک مهرهٔ حکومتی از باند غالب، در گفتگو با شبکهٔ افلاک رژیم با اشاره به سودهای کلان باندهای رسمی قاچاق ارز گفت: «یک شرکتهایی هستند که صاحبان ارز هستند یک شرکت فقط سود خالصش در یک سال۱۰۸هزار میلیارد تومان بوده ۱۰۸هزار میلیارد تومان یعنی یارانه ۴۵هزار تومانی دو سال کل ملت ایران» (جبرئیلی رئیس مرکز نظارت راهبردی اجرای سیاست‌های نظام ـ ۱۸خرداد ۱۴۰۲)
یک بار خامنه‌ای اعتراف کرد که سهم قاچاق، بالغ بر ۲۵میلیارد دلار است اما این‌که اکنون گفته می‌شود حجم قاچاق کالا معادل ۲۰میلیارد دلار است، به‌معنی کاهش سهم قاچاق در اقتصاد کشور نیست؛ چرا که طی ۵سال گذشته «حجم اقتصاد ایران حدود ۵۰۰میلیارد دلار بوده و امرو زیر ۲۰۰میلیارد دلار است» (سایت حکومتی اقتصاد نیوز ـ ۹فروردین ۱۴۰۲). به این ترتیب حجم قاچاق نسبت به حجم اقتصاد حدود دو برابر شده است.
به این ترتیب در حالی که هر روز اقتصاد کشور کوچک و سفره‌های مردم مچاله و کوچک‌تر می‌شود، حجم سود و فساد و سرمایه‌های بادآورده در بنیادهای غارتگر حاکم افزایش می‌یابد.
به عبارت دیگر، از آنجا که فساد بخشی از سرشت و ساختار اصلی رژیم، در آن نهادینه است و کشور تحت سیطرهٔ باندهای مافیایی حاکم قرار دارد، وضعیت از هر سو که بچرخد نتیجهٔ آن هر چه فربه‌تر شدن سردمداران رژیم و آقازاده‌ها و تشدید فقر و فلاکت انبوه مردم گرسنه است. از این روی معضل اقتصادی در دیکتاتوری فاسد اقتصادی راه‌حل اقتصادی ندارد بلکه راه‌حل آن سیاسی یعنی سرنگونی حاکمیت سراپا فساد آخوندهاست.
