بحران دارو
هر چه از کلان کشتار خامنه‌ای در دوران کرونا می‌گذرد، ابعاد دیگری از آن جنایت هولناک که باعث فوت بیش از نیم میلیون نفر از هموطنان شد، آشکار می‌شود. خامنه‌ای بر آن بود با کرونا مردم ایران را زمین‌گیر کرده و در برابر قیام سد ببندد؛ بنابراین در ابتدا منکر ورود کرونا به ایران شد و ماه‌ها، انتخابات و مناسبت‌های حکومتی را ادامه داد؛ بعد هم که کرونا گسترش یافت آن را موضوع کوچکی خواند که نباید زیاد بزرگش کرد. زمانی هم که واکسن کرونا کشف شد با فتوای دجالانه‌ٔ تحریم از ورود آن به ایران جلوگیری کرد. همان زمان، مقاومت ایران افشا کرد که خامنه‌ای علاوه بر کلان کشتار، با حجم انبوهی از واکسنهای قلابی تولید داخلی پولهای نجومی به جیب می‌زند.
اینک نشریات حکومتی به جنبه‌های دیگری از همین واقعیت اعتراف می‌کنند و می‌نویسند که «گروه دارویی برکت» که از «زیرمجموعه‌های ستاد اجرایی فرمان خمینی» دجال است: «در سال۱۴۰۰ بیشترین رشد سودآوری کل حیات خود را داشت. این شرکت که در سال‌های قبل در نهایت تا ۴۱تومان سود می‌ساخت، در این سال به واسطه واکسن کرونا و انحصاری که در این حوزه ایجاد کرده بود سوددهی حدود ۲۰۰تومانی ساخت و رشدی پنج برابری را در سودآوری تجربه کرد» (هم‌میهن، ۳تیر).
درباره تعداد قربانیان نیز یک انستیتوی پژوهشی در خارج از کشور چندی قبل فاش کرد که رژیم «نسبت به بسیاری از کشورها با درآمد متوسط به بالا و متوسط به پایین دیگر با در صدهای مشابه افراد واکسینه شده عملکرد بسیار ضعیف‌تری داشته» و در صورتی که به موقع از واکسن کرونا استفاده می‌کرد «می‌توانست در مجموع از مرگ ۷۵هزار و ۳۰۰نفر جلوگیری کند» (تجارت نیوز، ۱۶خرداد ۱۴۰۲)
به این ترتیب هر چه می‌گذرد صحت افشاگریهای مقاومت ایران درباره عملکرد خائنانه خامنه‌ای در بلای کرونا بیشتر اثبات می‌شود. در جریان قیام سال۱۴۰۱ هم، جهان به عینه دید که خامنه‌ای برای بقای نظام و حفظ قدرتش از هیچ جنایتی کوتاهی نمی‌کند و در صورت نیاز حتی به نوباوگان میهن رحم نکرده و با گاز شیمیایی به مدارس حمله می‌کند. عمل شنیعی که ابعاد آن، مثل کرونا هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است.
سودآوری از انحصار بازار دارو
حیات ضحاک‌وار و ارتزاق از جان انسان‌ها برای چند روز زندگی بیشتر در این رژیم نمونه‌های زیادی دارد. این روزها دوباره موضوع کمبود و گرانی دارو از معضلات مردم و جامعه ایران شده است. این وضعیت، محدود به یکی دو مورد از داروها نیست و «هم‌اکنون حدود ۲۰۰قلم دارو با کمبود مواجه است که بر روند درمان بیماران تأثیر مستقیم دارد» هم‌چنین هیچ چشم‌اندازی از بهبود این وضعیت وجود ندارد و کارشناسان حیطه بهداشت و درمان برای ماه‌های آینده نیز اوضاع بدتری را پیش‌بینی می‌کنند؛ کما این‌که در بودجه نظامی امنیتی رژیم که فقط برای مقابله با قیام و پروار کردن هر چه بیشتر دستگاههای سرکوبگر و نهادهای تبلیغاتی مسئول پروپاگاندا تنظیم شده است دارو اولویتی ندارد و «بر اساس قانون بودجه امسال میزان حقوق ورودی دارو، مواد اولیه و تجهیزات مصرفی پزشکی، مواد اولیه و خطوط شیمیایی تولید از ۴ به یک کاهش پیدا کرده... از ۷۳هزار میلیارد تومان مصوب سال گذشته تنها ۱۳هزار و ۴۰۰میلیون تومان پرداخت شده است. از ۶۹هزار میلیارد تومان مصوب امسال نیز حدود ۵هزار میلیارد تومان آن پرداخت شده، در حالی‌که باید ۱۷هزار میلیارد تومان داده می‌شد» (هم‌میهن، ۳تیر)
با این وضع، که اگر تاکنون همه جهان به واقعیت آدمکشی و ضدبشری این نظام پی برده بود و بارها دیده بود که این نظام «مرگ‌زا» برای بقا دست به هر کاری می‌زند:
با راه‌انداختن جنگ با کشور همسایه زمینه‌ساز قتل و جرح و آوارگی میلیونها نفر می‌شود،
در کشورهای دیگر دخالت کرده و مرگ و بحران و تروریسم را صادر می‌کند،
در کشتار دهها هزار زندانی دست و پا بسته تردید نمی‌کند،
به‌خاطر یک تظاهرات و اعتراض ساده، مردم را به گلوله می‌بندد،
این روزها می‌بیند که این هیولای آدمخوار «مرگ‌زی» نیز هست و اساساً با مرگ و بحران، زندگی و ارتزاق می‌کند. از عذاب و شکنجه و محرومیت دیگران جان می‌گیرد. از تحریم کشور، «کاسبان تحریم» و مزدوران خود در سپاه را هر چه پروارتر می‌کند. عواملش از له شدن مردم زیر بار تورم، تجارت می‌کنند و «روی تورم سوار می‌شوند و سود می‌گیرند، صدایشان خیلی بلندتر است نسبت به جمعیت انبوهی که زیر تورم له می‌شوند» (سایت اقتصاد۲۴، ۱۷خرداد) از پرپر شدن گلهای وطن «مافیای کودکان کار» تشکیل می‌دهد، از بالاترین آمار کشتار جاده‌یی در ایران، به «مافیای خودرو» رونق می‌دهد، از بلای همه‌گیری مثل کرونا، کسب و کار و «سودآوری کرونایی» راه می‌اندازد، از بحران «کمبود دارو»، با هلدینگ عظیم «برکت» در رأس دهها شرکت دارویی، حداقل «۲۰درصد از بازار دارو» را انحصاری می‌کند و کاری به حیات و سلامت مردم ندارد.
با توجه به همین حقایق است که مردم ایران دهه‌هاست از این سیستم جهنمی عبور کرده‌اند و به چیزی کمتر از سرنگونی‌اش راضی نیستند. آنها برای خلاصی از این نظام «مرگ‌زا» و «مرگ‌زی» قیام‌ها را تداوم می‌بخشند و تا رسیدن به روز پیروزی حاضرند بالاترین قیمتها و فداکاریها را انجام دهند. بی‌تردید آینده از آن مردم ایران است
