از مقاومت نروژ تا مقاومت ایران...
در نخستین ساعت ۹آوریل ۱۹۴۰ با ورود سربازان ارتش نازی هیتلر به نروژ، برگی سرنوشتساز در تاریخ نروژ ورق خورد. فاشیستها خواهان تسلیم نروژیها بودند اما نروژیها گفتند، نه تنها تسلیم نمیشویم بلکه از این ساعت، مقاومت خواهیم کرد. مقاومت مسلحانه جوانان نروژ در برابر نازیها تا پیروزی نهایی و شکست ارتش هیتلر ادامه یافت.
جنبش مقاومت نروژ، در شکل جنگ چریکی و عملیات ویژه و درخشانی که در طی پنج سال ادامه یافت توانست در پیروزی متفقین سهم مهمی داشته باشد. این مبارزه در نخستین روزهای خود در ابعاد کوچک و محدودی شکل گرفت اما رفتهرفته نیروی نظامی بزرگی تشکیل گردیدکه در ابتدا قابل تصور نبود. جالب آن که مقاومت نروژ در حین نبرد با دشمن با قایقهای کوچک ماهیگیری توانست بخشی از مردم را مخفیانه به خارج کشور منتقل کند. با اینکه در همان حال کشتیهای جنگی آلمان را غرق میکردند. اگر چه پس از هر عملیات مسلحانه بر علیه نازیها، دشمن اشغالگر زنان و کودکان نروژی را اعدام میکرد؛ بهای سنگینی که عموم مبارزات آزادیبخش ناچار به دادن آن بوده و هستند.
اما شاهکار شگفتانگیز مقاومت نروژ، نابود کردن تأسیسات آب سنگین نورسک هیدرو بود که موجب شکست برنامه اتمی هیتلر گردید. این عملیات خارقالعاده توسط قهرمان ملی نروژ «گونار سونستبی» انجام شد. همان رزمنده انقلابی و یکی از محبوبترین شخصیتهای نروژی که در سال۱۳۸۸ میزبان خانم مریم رجوی در محل کارش در موزه مقاومت ضدفاشیستی نروژ بود.
او در این دیدار با یادآوری حماسههای مقاومت مردم نروژ در برابر اشغال فاشیسم هیتلری گفت: «صحنههایی که امروز به صفحاتی از تاریخ ما تبدیل شده است، وقایع زندهیی هستند که امروز در کشور شما جریان دارد. برای دستیابی به دموکراسی و آزادی باید همواره جنگید، همواره جنگید و همواره جنگید. من میدانم وقتی کسی برای آزادی میجنگد به او مارک تروریستی میزنند همانطور که فاشیستهای آلمانی به من و دوستانم تروریست میگفتند و خواستار دستگیری و اعدام ما بودند»
کنفرانس در پارلمان نروژ: قیام برای آزادی و دموکراسی
مقاومت ایران نیز همچون نروژیها و البته چندین و چند برابر آنها با فاشیسم و آن هم از بیرحمترین و دجالترین نوع آن مشغول نبرد و پیکار است. از قضا در بحبوبه قیام شکوهمند مردم ایران بر علیه نظام ولایت فقیه، در ۲۱ بهمن۱۴۰۱ کنفرانس دوستان ایران آزاد در محل پارلمان نروژ و با حضور و سخنرانی معاون اول رئیس پارلمان و شماری از نمایندگان برگزار شد. در این جلسه آقای هیملر هارده نخستوزیر سابق ایسلند، آقای کیمو ساسی وزیر پیشین حمل و نقل فنلاند و آقای سولنس وزیر سابق محیطزیست ایسلند شرکت و سخنرانی کردند.
من یک آرزو دارم
خانم مریم رجوی در پیامی به این کنفرانس گفته بود: «مایلم ابتدا از حمایت نمایندگان پارلمان نروژ از مقاومت مردم ایران در این سالیان، تشکر کنم... جنبش ما طی ۴۴سال علیه استبداد مذهبی حاکم بر میهنمان جنگیده است. در این مسیر ۱۲۰هزار نفر جان خود را برای آزادی ایران فدا کردهاند و صدها هزار نفر زن و مرد دیگر در زندان تحت شدیدترین شکنجهها قرار گرفتهاند... در آبان ۱۳۸۵در پارلمان نروژ گفتم و تکرار میکنم:
من یک آرزو دارم:• برای یک ایران بدون اعدام و شکنجه
• برای کشوری که در آن هر کس آزاد باشد تا عقایدش را بیان کند و حق رأی آزاد برای تعیین سرنوشت خود داشته باشد.
کشوری که در آن زنان در همه امور از جمله رهبری سیاسی از حقوق برابر با مردان برخوردار باشند.
• برای کشوری که در آن انسانها با عقاید و مذاهب مختلف در کنار هم در دوستی زندگی کنند.
• برای کشوری که در آن کسی بهخاطر باورها و افکارش تحت پیگرد قرار نگیرد.
• و برای کشوری پایبند به همزیستی مسالمتآمیز و حسن همجواری.آنچه که آن روز گفتم یک آرزوی فردی نبود بلکه خواست مردم ایران بود. امروز جهان این خواستهها را در شعارهای مردم ایران میشنود.
بر کشورهای اروپایی است که صدای مردم ایران را بشنود. سپاه پاسداران را در لیست تروریستی قرار دهد، سفارتهای رژیم ایران را ببندد و مقاومت مردم ایران و حق آنها را برای دفاع از خود بهرسمیت بشناسد.
حمایت اکثریت نمایندگان پارلمان نروژ از قیام مردم ایران و طرح ده مادهیی خانم مریم رجوی
در پاسخ به همان فراخوان بود که اکثریت پارلمان نروژ (استورتینگت) در ۲۴خرداد۱۴۰۲ به کارزار جهانی حمایت از قیام مردم ایران برای جمهوری دموکراتیک و جدایی دین و دولت و حمایت از طرح ده مادهیی خانم مریم رجوی پرزیدنت شورای ملی مقاومت ایران پیوستند.
اکثریت پارلمان با محکوم کردن دخالتهای تروریستی رژیم در خاورمیانه و اروپا از جامعه بینالمللی خواستند سپاه پاسداران را لیستگذاری کند و سردمداران رژیم را بهخاطر جنایات علیه بشریت مورد حسابرسی قرار دهد.
در بیانیه اکثریت پارلمان نروژ خاطرنشان شده است مردم ایران حول ارزشهای دموکراتیک متحد هستند آنها با شعارهای خود روشن کردهاند که همه اشکال دیکتاتوری چه شاه مخلوع و چه رژیم مذهبی کنونی و هر گونه ارتباط با هر یک از این دو دیکتاتوری را رد میکنند.
مقاومت به هر قیمت ادامه خواهد یافت
مقاومت نروژ این شانس و امکان را داشت تا از حمایت و پشتیبانی قدرتهای بزرگ جهان برخوردار بود و ظرف پنج سال پیکار دلیرانه توانست اشغالگر را از خاک خود بیرون کند. اما مقاومت ایران در حین مبارزه با آخوندهای دینفروش و دجال و پاسداران جنایتکار میبایست نقش مجرمانهٔ مماشتگران استعمارگر را در پشتیبانی از نظام ولایت فقیه خنثی کند. به همین خاطر مقاومت چهل ساله مسیر طولانیتری را طی میکند. با این حال هر رزمنده راه آزادی مردم ایران عهد بسته است حتی با چنگ و ناخن و دندان هم که شده بجنگد و در صحنه بینالمللی حمایت نمایندگان واقعی مردم و شخصیتهای باوجدان و دیگر فعالان حقوقبشر را جلب نماید.
مردم ایران قطعاً پیروز خواهند شد. این سنت تاریخ و حاصل تجربه دیگر ملتهاست.