مثلث«حکومت اجباری ــ دین اجباری ــ حجاب اجباری»باتمام سرمایهگذاریهای نجومیِ سیاسی و تبلیغاتی و مالی، اکنون حفرهٔ سیاه نظام ملایان شده است.
این حفره دارد کل این سرمایهگذاریها را میبلعد. علت واضح است: هر ضلع این مثلث فقط با اهرم جنایت و ستون دجالیت برپا و تحمیل شد و حالا مجازات اتودینامیکٍ وجودی همهعمر تکیهداده بر این دو شده است.جدیدترین نسخهٔ سرمایهٔ اجتماعی
به ویژگیهای گردهمایی نظام و نانخورها و باورمندانش در سالمرگ خمینی ابلیس توجه کنید: حرفهای ۴۵سال تکراری خامنهای در این گردهمایی؛ ادبیات ابتر و به بنبست رسیدهٔ خامنهای و دستگاه تبلیغاتیاش؛ دوربینهایی که مجبور بودند شعاعی مشخص را حول و حوش سن پوشش دهند، چرا که نظام تمام زورش را زد و از کل ایران توانست حداکثر حدود ۳۰هزار نفر نانخور و باورمند را در تهران جمع کند.
این جدیدترین نسخهٔ سرمایهٔ اجتماعیِ دیکتاتوری ولایت فقیهی است!
این در حالی بود که در همان تهران با دو روز اختلاف، طبق آمار رسمی اعلامشده، حدود ۸۰هزار نفر برای مسابقهٔ فوتبال به استادیوم آزادی هجوم بردند.
مدار مشاعر یک دیکتاتور با ادبیات مستهجن
سطح حرفهای خامنهای در این مثلاً بزرگترین تجمع سالانهٔ حکومتی، از سطح یک امام جمعهٔ دورترین شهرستان نسبت به پایتخت بالاتر نبود. ولیفقیه فرتوت ارتجاع حتا یک عبارت متفاوت از عبارات این ۴۴سال حاکمیت آخوندی استفاده نکرد. همان رطبویابسهای معمول امامان ریایی و نانخور حکومت را بلغور کرد تا مثل همیشه با ادبیات لمپنی و مستهجن بگوید تمام قیام سراسری سال۱۴۰۱ که نظام را به عرصهٔ تعیینتکلیف کشاند و بزرگترین شقهٔ سیاسی و اجتماعی را بین نظام و جامعه ایجاد کرد، توسط «اجیرشدگان پولگرفته از خارج، فریبخوردگان احساساتی، پادوهای مزدور و اراذل و اوباش» انجام شده است!
این است سرمایههای فکری و سطح تئوریک یک دیکتاتور بهبنبسترسیده در تحلیل مبانیِ بزرگترین قیام اجتماعی در ۴۴سال گذشته!
قیامی که همسایگان دیوار به دیوار ولیفقیه که نفع نظام هم سودایشان است معترفاند «اگر دیر بجنبند، با لشکری از این جامعه طرفاند».
قیامی که تمام رسانههای حکومتی انذار میدهند آتش آن هرگز خاموش نشده و خطرناکتر از قبل زبانه خواهد کشید.
قیامی که زنستیزیِ دیرینه و عجین با ماهیت و ایدئولوژی نظام را گرفتار بزرگترین چالش عمر خود نموده و هنوز هم از پس حل آن برنیامده است و هرگز برنخواهد آمد.
قیامی که در سراسر ایران شخص خامنهای را هدف سرنگونی گرفت و هنوز هم از این شعار و مطالبهٔ ملی، یک قدم عقب ننشسته است و کوتاه نخواهد آمد.
حلاجی توشهٔ ولیفقیه توسط سوگلیهای دیروز
چنین است مختصات یک میهن تحولیافته با یک قیام؛ چنان است سرمایههای فکری یک ولیفقیه عقدهگشا، دروغگو، حضیض و تهیشده از مبانی لازم یک تحلیل واقعگرا از خود و سرنگونیخواه خود.
ببینید توشهٔ ولیفقیه نظام در حرفهایش حین مراسم سالمرگ دجال و دزد قرن، چقدر خالی شده است که سوگلی دیروز روزنامهٔ تحتامر ولیفقیه بهعنوان سردبیر پیشین کیهان، در سه عبارت کوتاه خطاب به خامنهای، چه وصفی از دجالیت و سرکوبگری خامنهای و سرمایههای اجتماعی نظام آخوندی میکند:
مهدی نصیری، دوشنبه ۱۵خرداد ۱۴۰۲: «اینکه فقط چند کشته یا شهید بسیجی برایت مهم باشد و در سخنرانی بارها از ملت ایران سخن گفته شود، ناشی از معجزهٔ سرکوب آزادی و در دست داشتن همهٔ رسانههای صوتی و تصویری و کتبی و شفاهی است... مشتهای گرهکرده و حنجرههای تأیید کنندهٔ جمعی محدود، نهایتاً ده درصد ملت نیستند».
[از این نمونههای نقد درونیها از حرفهای خامنهای بر سر قبر فرعونیِ خمینی، بسیار است. به همین نمونه که گویای سقوط شتابان موقعیت خامنهای و سرمایههای حکومتی در قلعهٔ نظام میباشد، اکتفا میشود.]
حاصل نان دین در خونکردن
حالا بنگرید حداکثر جنایت و دجالیت در این ۴۴سال، دو ستون اصلیِ سرمایههای حکومت اجباری و دین اجباری را به چه سرنوشتی گرفتار کردهاند.
بنگرید که دین را سپر کردن و با آن نان سیاسی و اقتصادی را در خون کردن و بر سفرهٔ جنایت و دجالیت چیدن، با تمام هیاهوهای مذهبی، چه بلاها بر سر بزرگترین سرمایههای حکومت آخوندی، یعنی مساجد و حوزهها آورده است.
[یادآوری میشود که بارها بر این اصل بنیادین تأکید داشتهایم که تمام ناهنجاریهای سیاسی، اجتماعی، دینی و اخلاقی در ایران کنونی، ناشی از سرکوب اصل آزادی از خمینی تا خامنهای است. بارها تأکید کردهایم که وقتی «آزادی» همواره در زیر شکنجه، درون حصار و بالای «دار»، به قربانگاه برده میشود، هیچچیزی اعم از اعتقاد، اقتصاد، سیاست، فرهنگ، اخلاق، آموزش و زندگی سر جای خودش نیست.]
به این نمونهها از موقعیت اجتماعیِ مساجد و حوزههای آخوندی بهعنوان بزرگترین سرمایههای حکومتی دقت کنید:
ــ کانال تلگرامی محمدعلی ابطحی، ۱۳خرداد ۱۴۰۲: «۵۰ هزار از ۷۵هزار مسجد کشور تعطیل شده است».
ــ علوی بروجردی فقیه و مرجع تقلید، ۱۳خرداد ۱۴۰۲: «جوانهای کنونی دنبال هر کسی میروند جز آخوندها. در مناطق بختیاری میل به زرتشتیگری پیدا شده و برخی در قم بودایی میشوند».
ــ سایت خبر آنلاین، ۱۴خرداد ۱۴۰۲: «۸۰ درصد مساجد کشور امامجماعت ندارند. ۲۴ نهاد از دفاتر نمایندگان ولیفقیه مستقیم یا غیرمستقیم در اداره مساجد دخیلند. در بودجهٔ سال۱۴۰۲، در مجموع ۹۰۵میلیارد تومان بهطور مستقیم به مساجد اختصاص یافته است. چرا شرایط مساجد کشور، علیرغم حمایتهای مستند در بودجههای هر سال، هر روز به وخامت میرود؟».
ــ روزنامه اینترنتی فرازدیلی بهنقل از خبرگزاری فارس، ۱۴خرداد ۱۴۰۲: «استخدام و فعالیت در ادارهها به الویت اول طلبهها بعد از فارغالتحصیلی تبدیل شده است».
ــ خبرگزاری فارس، روحالله حریزاوی قائم مقام سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۴خرداد ۱۴۰۲: «کسی مسئولیت امام جماعت را قبول نمیکند. در استان بوشهر تنها ۲۰درصد مساجد، امام جماعت دارند».
سرمایهٔ بنیانکن شر یک مثلث شوم
اینها بیان اندک بخشی از مردهریگ سرمایههای اجتماعیِ حاکمیت ولایت فقیهی در بهار ۱۴۰۲ هستند. بهراستی خامنهای که نخستین مغبون چنین معاملهٔ کلانیست، چه از سرمایهٔ اجتماعیِ نظام در چنته دارد که به مستمعینش عرضه کند؟
در جبههٔ مقابل، جنبشی با همهٔ افتوخیزهایش، با سرمایهٔ چهار دهه نبرد تا وصال محبوب آزادی، سر ایستادن و توقف ندارد تا شر مثلث شوم و اشغالگر «حکومت اجباری ــ دین اجباری ــ حجاب اجباری» را برای همیشه از ایرانزمین بنیانکن کند