هویت ایرانی
هویت ملی، هویت متکثر، فراگیر و گسترده است که از مجموع هویتهای متنوع فرهنگی و اجتماعی اتباع یک کشور شکل می‌گیرد. هویت ملی عبارت از وابستگی و تعلق یک فرد و یا یک جامعه به‌صورت رسمی و قانونی به یک کشور و دولت و ملت است.
جغرافیای مشترک، نظام سیاسی مشترک، ساختار اقتصادی مشترک، تاریخ و فرهنگ و منافع و زبان مشترک برای شهروندان و ساکنان یک کشور یک روح مشترک ملی به‌وجود می‌آورد که روابط آنان به‌رغم ناهمگونیهای اجتماعی و فرهنگی شکل می‌گیرند.
هویت ملی هویتی شهروندی است و از هویتهای سنتی، بومی، قبیله‌ای و حتی دین و مذهب عبور کرده است.
روابط شهروندان در یک کشور با دولت نه بر مبنای تعلقات تباری، مذهبی و نژادی و زبانی، بلکه بر مبنای حقوق و تکالیف متقابل برقرار می‌شود. حقوق و تکالیفی که توسط قانون و با نقش شهروندان تدوین و تصویب شده است.
هویت ملی با اندیشه سیاسی باورمند به هویت شهروندی در یک کشور شکل می‌گیرد، نه با یکدست‌سازی یا ادغام تمام هویت تباری و فرهنگی.
تقلیل هویت ملی به هر هویت دیگری اعم از قومی، قبیله‌ای، دینی، مذهبی باعث بی‌ثباتی سیاسی و بحران اجتماعی می‌شود به عبارت دیگر هر گونه ایدئولوژی که جامعه را به گروه‌های دیگر تجزیه کند ارتجاعی ـ فاشیستی و مصداق بارز و شقاوت‌بار اندیشه ضدبشری آخوندسالاری است.
به این ترتیب یک گروه در عرصه قدرت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی برتر و برحق می‌نشیند و گروه‌های دیگر (ادیان و مذاهب دیگر و زنان و دگراندیشان) ملزم به اطاعت و خدمت رسانی می‌شوند. همان ایدئولوژی که به فاشیسم، راسیسم (نژاد پرستی) و آپارتاید ختم شد که هیچگونه بنیاد علمی و انسانی نداشت و به جنگهای بسیار خونینی مانند جنگ دوم جهانی منجر شد.
چنان‌چه هویت ملی در بین شهروندان یک کشور مثبت باشد مسئولیت و علایق و احساسات مثبت ملی و میهن دوستی با غرور ملی به کشور ایجاد می‌کند در غیراین صورت هویت ملی تعهد، علاقه و احساس وطن دوستی و مسئولیت‌پذیری را کاهش می‌دهد و در حالت افراطی‌گری به شوونیسم و برتری کشور ختم می‌شود.
در حقیقت هویت ملی، حلقه وصل همه گروه‌های مختلف قومی، فرهنگی در یک کشور کثیرالاقوام است.
نمادهای ملی
پرچم
شیرو خورشید به‌مثابه نماد ملی ایرانیان است که بر پرچم و سکه‌ها نقش می‌بست. نقش شیر و خورشید در پرچم سه رنگ ایران با تغییر رژیم شاهنشاهی به جمهوری اسلامی در سال۱۳۵۷ به علائم و نشانه‌هایی بدون اصالت ملی و فرهنگی سپرده شد.
پرچم ایران شامل سه رنگ سبز و سفید و سرخ با طرح شیر و خورشید است، شیری که شمشیر به دست گرفته خورشید را بر پشت می‌کشد.
در سال۱۳۷۲ به پیشنهاد مسئول شورای ملی مقاومت شیر و خورشید، نشان باستانی ایرانیان به‌عنوان آرم رسمی شورا مورد تصویب قرار گرفت و پرچم سه رنگ ایران به آن مزین شد.
فرهنگ و زبان
مهر پرستی، نوروز، یلدا، چهارشنبه سوری، جشن سده، روز کوروش بزرگ، مهرگان و سیزده بدر از نمادهای فرهنگی ایرانیان است. مثلا نوروز با عنوان رسمی «روز بین‌المللی نوروز» از کهن‌ترین روزهای به جا مانده از دوران ایران باستان است. این روز توسط یونسکو به‌عنوان میراث فرهنگی و معنوی بشر به ثبت جهانی رسیده است.
فارسی یا پارسی از خانواده زبانهای هندواروپایی است که در کشورهای ایران، افغانستان، تاجیکستان و بخشی از کشورهای دیگر مانند، ازبکستان، پاکستان، عراق، ترکمنستان و آذربایجان به آن تکلم می‌کنند.
سرود
سرود ملی و رسمی هر کشوری یکی از نمادهای ملی آن کشور است که در مراسم رسمی، یادبودهای ملی، مسابقات ورزش و دیگر مناسبتهای ملی اجرا یا پخش می‌شود.
به نظر می‌رسد خواندن سرود ملی «ای ایران» همراه با شعار مرگ بر خامنه‌ای در صفوف جوانان در کف خیابانهای ایران بی‌ربط به تاریخچه آن نباشد.
ساختن این سرود به دوران اشغال ایران توسط قوای انگلیس و روس و آمریکا برمی گردد و جنگ بین‌الملل دوم هنوز دوام داشت.
آهنگ و شعر این سرود احساسات ملی را به‌خصوص در اجرای نخستین بار آن در مقابل خارجیان برانگیخت و اولین ضربه‌ای بود که به‌طور غیرمستقیم بر پیکر ارتش خارجی که ناخوانده مهمان ایرانیان بودند زده شد.
سرود «ای ایران» که در گردهماییها و برنامه‌های شورای ملی مقاومت اجرا می‌شود یکی از مشهورترین و محبوب ترین سرودهای میهن‌پرستانه و ملی‌گرایانه ایران است که توسط روح‌الله خالقی ساخته و توسط حسین گل گلاب در سال۱۳۲۳اجرا شده است.
شعارهای جوانان و مردم ایران در آینه برنامه‌های شورای ملی مقاومت ایران
با کمی تعمق می‌توان مشاهده کرد که چطور شعارها و خواستهای مردم در خیابانهای ایران (از جمله آزادی خواهی، کثرت‌گرایی، سکولاریسم، حقوق بشر...) در آینه‌ای از برنامه‌های شورای ملی مقاومت ایران از سالها پیش تنظیم شده است،
۱ـ جمهوری مبتنی بر آرای مردم
در شعارهای «جمهوری اسلامی نمی‌خوایم نمی‌خوایم» و شعار «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» جوهرهٔ جمهوری دمکراتیک با نفی سلطه ستمگران دیده می‌شود.
۲ـ کثرت‌گرایی و آزادی‌های فردی
در شعارهایی مانند «از کردستان تا تهران جانم فدای ایران» و «سنندج، زاهدان، چشم و چراغ ایران» تجلی و هویت ملی در همدلی و همنوعی با تفاوتهای قومی جلوه می‌کند.
۳ـ جدایی دین از دولت
حضور گستردهٔ جوانان با افکار و اعتقادات مختلف، دین، آیین و مرام‌های مختلف با شعاری واحد علیه نظام زن‌ستیز بیانگر تمایل میلیونها ایرانی بر جدایی دین از دولت است.
۴ـ برابری زن و مرد
پس از شهادت مهسا زنان و مردان جوان با شعار «آزادی آزادی آزادی» هر گونه نابری، تبعیض اسارت در نظام استبدادی را به چالش کشدیند. زیرا که بدون آزادی همه انسانها، بشر در دور مدار جنسیت زن بودن می‌چرخد.
آری! تنها نسلهای دهه هفتاد و هشتاد نیستند همه مردم ایران در سنین و اقشار مختلف با استفاده از ارتباطات و رسانه‌های دیجیتال چشم به جهانی باز کرده‌اند که رژیم جهل و جنایت آخوندها را متعلق به دوران قرون وسطی می‌دانند و اراده کرده‌اند با پرداخت گزاف جان شیرین «به مادرم بگویید دیگر دختر یا پسر ندارد»، این ریشه را از ته بسوزانند.
شورای ملی مقاومت در ۳۰ تیر۱۳۶۰ در سالروز قیام مردم ایران در حمایت از دکتر محمد مصدق، و یک ماه پس از اعلام جنگ مسلحانه علیه رژیم ولایت فقیه، توسط آقای مسعود رجوی در تهران برای ائتلاف همه نیروهای دمکراتیک مخالف رژیم ولایت فقیه به‌منظور سرنگونی این رژیم و استقرار دمکراسی در ایران اعلام شد. این شورا از جمله تصویب کرده است که دولت موقت ۶ماه پس از سرنگونی رژیم انتخابات برای تشکیل مجلس مؤسسان و قانونگذاری ملی را برگزار کند.
وظیفه و موجودیت این شورا با تشکیل مجلس خاتمه می‌یابد و دولت موقت نیز استعفای خود را به مجلس مؤسسان تقدیم می‌دارد.
الف. اسکویی
مسئولیت محتوای مطالب وارده برعهده نویسنده است
