۱۴۰۰ آبان ۲۳, یکشنبه

برجام؛ شروط سه‌گانه و بازی در بن‌بست


           آخوندها باید قدرت موشکی شان را محدود کنند

برآیند اظهارات و موضع‌گیری مقامات کشورهای غربی طرف مذاکرات برجام این است که احیای برجام ۲۰۱۵ امکانپذیر نیست، مگر این‌که حاکمیت آخوندی در زمینه برنامه موشکی امتیاز بدهد و از سیاست تجاوزکارانه‌اش در منطقه کوتاه بیاید.

اما دولت آخوند رئیسی طوری که علی باقری کنی معاون وزیر خارجه‌اش گفت برای احیای برجام مذاکره نمی‌کند بلکه برای لغو تحریم‌ها مذاکره می‌کند.!

در این رابطه روزنامه جهان صنعت ۲۲آبان ۱۴۰۰ نوشت: «شاهدیم که طرف غربی در ادامه رایزنیهای ایران هم‌چنان حرف خود را می‌زند. از طرف دیگر، بعد از رایزنیهای تلفنی حسین امیر عبداللهیان با همتایان اروپایی که هفته قبل انجام شد، علی باقری‌ کنی معاون او راهی شده و طی جلسات و مصاحبه‌هایی مواضع ایران را شرح داده است. مواضع و شروطی که به‌نظر می‌رسد به این سادگی‌ها از سوی طرف مقابل پذیرفته نشود و حتی در داخل کشور نیز با واکنش‌ها و انتقادات همراه شده است. باقری‌ کنی گفته که مذاکرات هسته‌یی نداریم و نقطه شروع مذاکرات وین هم لغو تحریم‌های آمریکا است»

ضمنا دولت آخوند رئیسی ادعا کرده که وضعیت کشور و اقتصاد آنرا به نتیجه مذاکرات و توافق احتمالی گره نمی‌زند، و با توافق و بی‌توافق می‌تواند وضعیت نابسامان اقتصادی را رو به راه کند.

البته آخوند رئیسی و وزارت‌خارجه‌اش این تناقض را در نظر نمی‌گیرند و به روی نامبارک نمی‌آورند، که اگر رژیم چنین توانی داشته باشد که بدون لغو تحریم‌ها بتوانند اوضاع نابسامان کنونی را سامان بدهد، پس این همه دریوزگی برای این‌که تمامی تحریم‌ها لغو شود و دولت آمریکا تضمین بدهد دولت بعدی توافق احتمالی را لغو نکند برای چیست؟ و اساساً چه ضرورتی برای حضور در مذاکرات در روز ۸آذر ۱۴۰۰ است؟

ضمن این‌که به‌قول نویسنده مقاله روزنامه ستاره صبح ۲۲آبان ۱۴۰۰ «کدام کشور تاکنون توانسته از طریق فروش نفت به‌صورت قاچاق به رشد اقتصادی دست یابد».

در زمینه عدم موافقت آمریکا به دو شرط اصلی وزارت‌خارجه آخوندها یعنی برداشتن تمامی تحریم‌ها و تضمین برای لغو نشدن توافق احتمالی روزنامه سیاست روز وابسته به باند خامنه‌ای نوشت: «هر چند برای ایالات متحده بازگشت کار دشواری نیست، باید تحریم‌ها را لغو کند، تحریم‌های بانکی را بردارد، پول‌های بلوکه شده ایران را آزاد کند، البته که آمریکا هیچ‌یک از این بندها را اجرا نخواهد کرد، از هم‌اکنون نیز صداهایی از ایالات متحده از میان نمایندگان مجلس این کشور به گوش می‌رسد که هیچ تضمینی داده نخواهد شد» (سیاست روز ۲۲مهر ۱۴۰۰).

بنابراین حاکمیت آخوندی در مذاکرات وین قدرت چانه‌زنی و امتیاز گرفتن از آمریکا در زمینه عدم نقض توافق احتمالی در آینده را ندارد، ضمن این‌که سازوکارهای حقوقی و توافقات بین الملی در مقابل تعادل‌قوای دولتهای برتر چندان کارساز نیست.

هم‌چنانکه در زمینه برجام نیز مشاهده شد به‌رغم مخالفت ۴قدرت بزرگ شورای امنیت و آلمان با خروج آمریکا از این توافق، این کشور به‌طور یکجانبه از آن خارج شد و اضافه بر تحریم‌های قبلی تحریم‌های گسترده دیگری را اعمال کرد.

ضمن این‌که بسیاری از تحریم‌ها را کنگره تصویب کرده که امکان لغو آن توسط بایدن نیست و بسیاری از تحریم‌ها هم در رابطه با حقوق‌بشر و... . است و ربطی به قرا داد برجام ندارد.

در رابطه با نافرجام بودن شروط رژیم روزنامه حکومتی آرمان ۲۲ آبان۱۴۰۰ نوشت: «اظهارات باقری معاون وزارت امور خارجه و شروط سخنگوی وزارتخانه مطبوع پیرامون چارچوب مذاکرات چشم‌اندازها را در مورد امکان توافق پرابهام کرد.

بدون تردید و به‌رغم اعلام مسئولان، مبنی بر این‌که وضعیت کشور را به خروجیِ مذاکرات گره نمی‌زنند، اما در عمل تمامی بازارها و فعالان آن و حتی افواه عمومی در برزخی از بی‌تصمیمی چشم به آغاز و فرجام این مذاکرات دارند».

این در شرایطی است که کشورهای غربی طرف مذاکرات به‌طور مداوم نظام را تهدید می‌کنند، که از فرصت مذاکره استفاده کند و به‌نوشته نویسنده مقاله روزنامه حکومتی جهان صنعت «حرف‌های باقری‌ کنی که در واقع پافشاری بر مواضع قبلی است، در حالی بیان می‌شود که طرف غربی هم همان‌قدر سفت و سخت روی مواضع خود ایستاده است» (جهان صنعت ۲۲آبان ۱۴۰۰).

بنابراین چنان‌چه حکومت آخوندها در جریان عمل هم به لفاظی‌های کنونی پایبند باشد و نخواهد شرایط کشورهای غربی طرف مذاکره را بپذیرد، مذاکرات برجام در حالت بن‌بست کنونی باقی می‌ماند، آن‌چنان‌که فؤاد ایزدی یکی از مهره‌های اطلاعاتی و امنیتی رژیم در گفتگو با روزنامه حکومتی رسالت گفت: «اکنون بیش از ۵سال از به توافق رسیدن ایران با غربی‌ها می‌گذرد و حال شاهد هستیم که هیچ نتیجه‌یی نداشته است.

هر چند نمی‌توان گفت که دیدار معاون سیاسی وزیر امور خارجه با سران کشورهای اروپایی عضو در برجام بی‌تأثیر است، بی‌تأثیر نیست اما اتفاق خاصی نخواهد افتاد» (رسالت ۲۲آبان ۱۴۰۰