وزارتخارجه و شورای امنیت ملی شروع به تدوین یك استراتژی دیپلماتیك، اقتصادی و استراتژیك برای بیرون كشیدن از توافق، اعمال مجدد تحریم‌ها و جواب به پاسخ‌های احتمالی اروپا، چین، روسیه و ایران كرده‌اند. مقامات گفتند كه كار انجام شده برای تأثیرگذاری روی تصمیم ترامپ نیست بلكه دادن گزینه‌هایی است كه وی درخواست كرده با طراحی مسئولانه در مورد هر گزینه احتمالی. ... فرض این است كه اگر مذاكرات با اروپا موفق شود، ایران با بی‌میلی محدودیت‌های جدید را خواهد پذیرفت. این مقام گفت، “ایران محرك‌های اقتصادی عظیمی برای باقیماندن در توافق دارد و ارزیابی ما این است كه چنانچه انگلیس، فرانسه و آلمان با آمریكا بر سر یك متمم به توافق برسند، آنها در توافق باقی خواهند ماند”. ... وزارت خزانه‌داری در حال كار روی لجستیك “بازگشت سریع” تحریم‌های مختلف است. ... اطمینانی وجود ندارد كه سایر قدرتها چگونه واكنش نشان خواهند داد. “بنیاد دفاع از دمكراسی‌ها”، یك بانك فكری كه دارای نفوذی منحصر به فرد روی دولت ترامپ است اخیراً یك گروه 20 نفره از متخصصین ارشد ایران و عدم تكثیر هسته‌ای را گرد آورد تا روی سناریوهای مختلف كار كند و نتیجة آن در یك یادداشت گردآوری شد. نیمی از متخصصین طرفدار “تصحیح” توافق و نیمی طرفدار “الغای” توافق بودند. مارك دوبویتز، مدیركل بنیاد دفاع از دمكراسی‌ها بمن گفت كه او طرفدار تصحیح توافق است. ... با فرض اینكه ترامپ اعلام خروج آمریكا را خواهد كرد، یادداشت بنیاد دفاع از دمكراسی‌ها سناریوهای “بسیار محتمل” و “بدترین شق” را در سلسله‌ای از مسائل مشخص میكند. این یادداشت استدلال میكند كه ایران به اغلب احتمال در توافق باقی خواهد ماند و سایر كشورها را تشویق خواهد كرد كه به تحریم‌های آمریكا نپیوندند، بتدریج فعالیت اتمی و موشكی خود را افزایش خواهد داد، فعالیت نیروهای نیابتی منطقه‌ای خود را تشدید خواهد كرد، و آمریكا را تحت فشار قرار خواهد داد تا به توافق بازگردد. بدترین شق این است كه ایران بشدت غنی‌سازی اورانیوم خود را بالا خواهد برد و دست به تهاجم منطقه‌ای خواهد زد كه به افزایش تنش‌ها و تشدید خطر یك بحران میانجامد. این یادداشت همچنین واكنش‌های احتمالی اروپائیان و روس‌ها و چینی‌ها را مشخص میكند. محتمل است كه اروپائیان بواسطه پراگماتیسم اقتصادی با تحریم‌های جدید همراهی كنند اما ممكن است آنها تصمیم بگیرند تا به ایران بپیوندند و در مقابل تحریم‌ها مقاومت كنند و بلحاظ دیپلماتیك آمریكا را محكوم نمایند. یادادشت خواستار آمادگی منطقه‌ای با متحدان خلیج و اسرائیل میشود تا نفت ایران را جایگزین كنند و آماده سوءرفتار افزوده ایران در خاورمیانه باشند. ... ریچ گلدبرگ، مشاور ارشد “بنیاد دفاع از دمكراسی‌ها” كه یك منتقد قدیمی توافق ایران میباشد برای نگارش یادداشت با دوبویتز كار كرد. وی گفت كه آماده شدن برای روزی كه آمریكا از توافق خارج میشود بهترین راه برای ممانعت از هشدار حامیان توافق یعنی جنگ با ایران است. ... لذا، چه از توافق ایران خوشتان بیاید یا نیاد، چه بخواهید آنرا تصحیح یا لغو كنید، زمان آن است كه با این واقعیت روبرو شوید كه آمریكا ممكن است بزودی از این توافق خارج گردد. در چنین صورتی، تمامی طرفها بهتر است روی جلوگیری از بدترین شق متمركز شوند».
آیا ترامپ بسمت جنگ با ایران سكندری می‌خورد؟
واشنگتن پست ۲۹/۱۲/۹۶ : « به قلم: پل والدمن-... تصور سناریویی مشكل نیست كه ما توافق اتمی ایران را ترك می‌كنیم، طرف‌های دیگر قادر به حفظ آن نمی‌شوند، و ایران برنامه اتمی خود را از سر می‌گیرد. سپس این مسئله اقدام نظامی را توجیه میكند. اگر چنین روزی فرا برسد، اطرافیان ترامپ ممكن است وی را تشویق كنند، چرا كه تعداد كسانیكه طرفدار خویشتنداری هستند، كمتر میشوند. وزیرخارجه ركس تیلرسون با مایك پمپئو كه بسیار مهاجم‌تر است جایگزین میشود. ما از چندین گزارش شنیده‌ایم كه مشاور امنیت ملی مك‌مستر (كه كتاب ذینفوذی نوشت كه چطور فرهنگ فریب در درون دولت ما را در باتلاق ویتنام فرو برد) نیز دارد میرود و كاندید اول جانشینی او جان بولتون سفیر سابق آمریكا در ملل متحد است. اینكه بولتون را یك “باز” بخوانیم برایش خیلی كم است؛ در سال‌های اخیر وی بمباران ایران و كره‌شمالی را بهترین راه حل برای مشكلاتی كه آنها ایجاد می‌كنند پیشنهاد كرده است. اگر وی بر سر كار بیاید، از همان لحظه‌‌ای كه میرسد ترامپ را تشویق به حمله نظامی خواهد كرد
