سایت رادیو فردا ۲۷/۱۲/۹۶ : « از روابط ایران و عربستان در دوره محمد خاتمی که دو کشور حتی قرارداد همکاری امنیتی امضا کردند تا دوران کنونی که محمد بن سلمان گفته توپ را به زمین ایران می اندازیم، سال به سال ساختمانی که معمار روابط، روابط تهران-ریاض ( نامی که اکبر هاشمی رفسنجانی بر خود نهاده بود) بنا نهاده بود، بیشتر فرو ریخته است.
در حمله اعضای داعش به مجلس شورای اسلامی و مقبره آیت الله خمینی در خرداد ۱۳۹۶، سپاه پاسداران مشخصاً انگشت اتهام را به سوی عربستان گرفت. در حوادث دی ماه سال جاری که اعترضات خیابانی بیش از هشتاد شهر ایران را در نوردید، آیت الله خامنه ای این بار افزون بر شیطان بزرگ و انگلیس خبیث انگشت اتهام را به سوی یک دولت خر پول گرفت. دو بال اسلام (توصیفی که یکی از سفیران ایران در دوران گرمی روابط دو کشور استفاده کرده بود) چند سالی است که سینه در سینه در برابر هم صف آرایی کرده اند. اینک کمتر جایی را در منطقه می توان یافت که این دو کشور پنجه در پنجه هم نیافکنده باشند. در هر یک از کشورهای یمن، بحرین، قطر، سوریه و لبنان دو کشور در برابر هم ایستاده اند. در سازمان همکاری اسلامی مطلقا ریاض موجبات انزوای جمهوری اسلامی را فراهم آورده است. ... وزارت خارجه جمهوری اسلامی به این مواضع تند محمد بن سلمان واکنش سختی نشان نداد، بلکه در کمتر از یک هفته ظریف از در مسالمت جویی وارد شده و گفته که امنیت عربستان امنیت ایران است. این سخنان دوستانه در حالی ست که عربستان امنیت خود را در اعدام شیخ نمر می دانست و ولیعهد این کشور در حمله لفظی بسیار تندی به رهبر جمهوری اسلامی با مقایسه او با هیتلر گفته بود: درسی که از اروپا آموختیم این است که مماشات نتیجه نمی دهد. ما نمی خواهیم که هیتلر جدید در ایران آنچه را در اروپا رخ داد در خاورمیانه تکرار کند. رهبر جمهوری اسلامی نیز در حمله لفظی به عربستان کم نگذاشته بود. او عربستان را رژیمی مرتجع نامیده بود که قطعاً دچار و زوال و سقوط خواهد شد. او همچنین آل سعود را بدتر از کفار قریش توصیف کرده است. برای درک این همه تفاوت میان لحن مسالمت جویانه ظریف و لحن پرخاشگرانه علی خامنه ای، تنها یک پاسخ وجود دارد و آن اینکه در تحولی تازه پاکستان به عنوان کشوری دوست که حد وسط ایران و عربستان ایستاده، اخیراً پیشنهاد میانجیگری میان تهران-ریاض را داده است. ... چنین رویکردی نه تنها فرصت دادن به میانجیگری پاکستان است بلکه اساساً در راستای شعار سیاست تعامل سازنده به عنوان الگوی سیاست خارجی حسن روحانی است. بر اساس این الگو، او توافق هسته ای را با غرب و تنش زدایی با کشورهای عرب را در سر می پروراند. ... در سایه این تنش جمعی در روابط ایران با بیشتر کشورهای عرب، روابط بیشتر این کشورها با اسرائیل چنان به گرمی نهاده که نتانیاهو گفته: سطح و حجم کنونی این روابط کاملا بی سابقه است به گونه ای که تهران اینک دشمن مشترک کشورهای عربی و اسرائیل به شمار می رود. ناگزیر چاره ای باید اندیشه شود و آن لحن مسالمت جویانه وزیری است که هر اندازه او بر طبل تعامل می نوازد، خامنه ای بر طبل تقابل نواخته است. افزون بر اینکه معلوم نیست این همه موضوعات ملتهب میان تهران-ریاض (اعدام شیخ نمر، اختلاف در بحرین، سوریه، لبنان و.) قرار است به سرپنجه کدامین میانجیگر گشوده شود».
