۱۳۹۶ اسفند ۱۴, دوشنبه

طرح اعادهٴ اموال نامشروع، «خام، بی‌خاصیت و پر از حفره»


طرح اعادهٴ اموال نامشروع، «خام، بی‌خاصیت و پر از حفره»

 بحث بر سر طرح رسیدگی به اموال مقامات رژیم و بازگرداندن بخش نامشروع و دزدی آن به بیت‌المال که در وحشت از قیام مردم ایران مطرح شد، هم‌چنان داغ است و مهره‌ها و رسانه‌های حکومت راجع به آن مرتباً می‌گویند و می‌نویسند و می‌خواهند به مردمی که جانشان از فقر و بیکاری و بیچارگی به لب رسیده و طغیان کرده‌اند، بقبولانند که این بار دیگر قضیه و مبارزه با فساد جدی است.
اما در میان این ادعاها و تبلیغات، به‌وفور اعترافها و علائمی حاکی از این‌که این دفعه هم مثل دفعات قبل این هیاهو بر سر هیچ است و این‌که این بار هم چاقو دسته خودش را نمی‌برد. چون در نظامی که از رأس فاسد است، پیدا کنید آن کسی را که سالم باشد و بخواهد و بتواند با فساد مبارزه کند.

سایت حکومتی پاسدار محسن رضایی (تابناک) ۱۲اسفند 96 اعتراف کرد: «جنجال عجیب بر سر طرحی که رسیدگی به مفاسد مقامات را به قیامت موکول می‌کند!

اعتراضات دیماه در دهها شهر کشور که با بازداشت حدود 5هزار تن و کشته شدن بیش از 20تن همراه شد، سرانجام عده‌یی از نمایندگان مجلس را به این باور رساند که مبارزه با فساد مقامات، نه یک انتخاب، بلکه یک اجبار قطعی است. این نمایندگان، اکنون پیش‌نویس طرحی را با نام «اعاده اموال نامشروع» تهیه کرده و به‌شدت در حال تبلیغ آن در رسانه‌های هم‌سو با خود هستند، ولی از هم‌اکنون، شکست این طرح خام، بی‌خاصیت و پر از حفره قطعی به نظر می‌رسد».

احمد توکلی از مهره‌های باند خامنه‌ای ـ ۱۲اسفند 96 با تأکید بر فساد سیستماتیک آب پاکی را روی دست این طرح می‌ریزد: «طرح اعاده اموال نامشروع مسئولان در راستای مطالبه جدی مردم است. دوستانی که می‌گویند برای مبارزه با فساد باید به اصلاح ساختارها بپردازیم، پاسخ دهند که وقتی فساد سیستماتیک است و دستگاههای مبارزه با فساد، اعم از قوه‌ قضاییه، مجلس، دیوان محاسبات، بازرسی کل کشور و سازمان حسابرسی، خودشان دچار فساد می‌شوند، در نتیجه فاسدها به مجموعه تصمیم‌گیری نفوذ کرده‌اند، اجازه نمی‌دهند که شما بسترها را درست کنید، کما این‌که اکنون نیز قوانینی برای شفاف‌سازی وجود دارد، اما اجرا نمی‌شود، چرا؟».

خجسته عضو مجلس ارتجاع ۱۲اسفند 96 هم با تأکید بر این‌که به‌رغم مشخص بودن نام مفسدین ولی قضاییه رژیم اقدامی نکرده است، طرح مزبور را زیر علامت سؤال برد: «31مفسد اقتصادی عامل تمام بدبختی و غارت اموال مردم هستند. اسامی 31مفسد اقتصادی را به روسای قوا ارائه کردم و به‌طور ویژه دستگاه نظارتی و قضایی باید ورود و اقدام عملی کنند و اگر اقدام عملی نشود مجبور هستیم اسامی این افراد که بانکها را غارت کردند منتشر کنم. اموال نامشروع مسئولان از ابتدای انقلاب باید اعاده شود. مسئولان اموالی که انباشته شده و میلیاردی است را از کجا آورده‌اند؟».

بهرام پارسایی عضو مجلس ارتجاع هم روز ۱۲اسفند با صراحت به موقتی بودن رو آوردن به این طرحها در رژیم این‌طور اعتراف کرد: «متأسفانه فساد اقتصادی در کشور ما سیستمی است و باید مبارزه اساسی با فساد اقتصادی شود والا این‌که مسئولی چه ماشینی سوار می‌شود تنها چند روز برای انحراف افکار مردم مطرح می‌شود و سپس از خاطر می‌رود اما باید با ریشه و اصل این موضوع برخورد شود».

از آنجا که روشن است که فساد در این رژیم نهادینه و تنیده با حاکمیت است، لذا مهره‌ها و رسانه‌های رژیم هم می‌دانند که فاسد که خود نمی‌تواند با فساد مبارزه کند، بنابراین جابه‌جا به بی‌حاصل بودن این طرح و این‌که دود و دمی بیش نیست و نه جدی است و نه به نتیجه می‌رسد، اعتراف می‌کنند.