جنبش دادخواهی زندانیان سیاسی قتل عام شده در سال ۱۳۶۷ به حکم «خمینی»، به سرعت به راه خود ادامه می دهد.
این تلاش وسیع و بی سابقه بهمت مبتکران با کفایت و دست اندرکاران سخت کوشش، تا اینجا، چند مانع اساسی را از سر راه خود برداشته است. موانعی که در سی سال گذشته عامل اصلی و در عین حال ناموفق تحمیل «فراموشی»، و توهم «گذشت و بخشش» قاتلان، از خونهای بناحق ریخته شده کسانی بود که جان را گرامی و جهان را انسانی می خواستند و در طلب آن بر قلب شب تاختند.
