همه ساله بسیاری از رهبران و نمایندگان کشورهای مختلف در یک همایش سیاسی و امنیتی در مونیخ آلمان شرکت می‌کنند. همین ویژگی فراگیر کنفرانس و سطح مقامات شرکت کننده در آن است که از سال ۱۹۶۳به این سو، اهمیت و جایگاه کنفرانس امنیتی مونیخ را ویژه کرده است.
روز جمعه 28بهمن، پنجاه و چهارمین کنفرانس امنیتی مونیخ در هتل "بایریشر هوف" در آلمان افتتاح شد. کنفرانسی سه روزه با مهمترین موضوع‌هایی که جهان و امنیت آن را به چالش کشیده است.
رژیم آخوندی هم که یکی از ناقضین امنیت جهانی است همیشه یکی از سوژه‌های این کنفرانس بوده است. تلویزیون رژیم روز 29بهمن96 گفت:« سخنرانیهای ضدایرانی ازجمله محورهای سخنرانی برخی مقامات آمریکایی و اروپایی بود». یک روزنامه همسو با باند خامنه‌ای نوشت: «گرد‌همایی اخیر مسئولان کشورهای مختلف جهان در مونیخ بیش از آن که به نشستی برای بررسی چالشهای امنیتی جهان تبدیل شود، هم‌چون سایر نشست‌های مشابه به محلی برای نمایش رفتار‌های ضدایرانی جریانهای غربی- عبری و عربی تبدیل شده است. این وضعیت بیانگر آن است که پروژه و سناریوی مهار و انزوای ایران از سوی واشینگتن، تل‌آویو و ریاض تداوم دارد و همواره در حال تکرار است» (جهان صنعت-30بهمن96). پیش از این هم یک روزنامه باند خامنه‌ای نوشته بود: «اجلاس امنیتی مونیخ امسال در حالی آغاز شد که دو سوی آتلانتیک مواضع خود درباره ضرورت برخورد با ایران و فشار بر تهران برای محدود کردن برنامه دفاع موشکی و سیاستهای منطقه‌یی خود را کاملاً منطبق کردند».(وطن امروز- 29بهمن96).
در کنفرانس سال گذشته به‌رغم حضور برخی مماشاتگران، مواضع تندی علیه رژیم اتخاذ شد و ناظران سیاسی آن کنفرانس را یک نقطهٴ عطف و یک سرفصل خواندند و گفتند باید تاریخ را به دو قسمت قبل و بعد از این کنفرانس تقسیم کرد. امسال این مواضع بسیار قاطع‌تر و شدیدتر شده است.
تلویزیون رژیم در روز 29بهمن گزارش داد: «وزیر خارجه آلمان به آمریکایی‌ها توصیه کرد به جای لغو برجام همراه با اروپا در ایجاد راهبردهای جدید برای مقابله با سیاستهای ایران در غرب آسیا تلاش کنند. ترزامی نخست‌وزیر انگلیس هم گفت با نگرانیهای آمریکا در مورد ایران شریک است. در حاشیه همایش مونیخ هم وزیران دفاع آمریکا و فرانسه گفتند موضع شدیدتری در برابر آنچه برنامه موشکی ایران دانستند اتخاذ می‌کنند».
یک سایت حکومتی هم نوشت«مک مستر، مشاور امنیت ملی آمریکادر سخنانی در کنفرانس امنیتی مونیخ به توافق هسته‌یی ایران اشاره کرد و مدعی شد: باید به «نقص‌های جدی» در برجام بپردازیم و با فعالیت‌های ایران که ثبات منطقه را با خطر مواجهه می‌کند، مقابله کنیم.
اکنون زمان اقدام علیه ایران است(!)».(بسیج نیوز-29بهمن96).
حمید رضا آصفی سخنگوی پیشین وزارت‌خارجه در دو دولت اسبق گفت: «هر چند که سخنان وزیر خارجه آلمان، مسئولان اتحادیه اروپا، حتی دبیرکل سازمان ملل نشان می‌دهد که درصدد حفظ برجام هستند اما درعین‌حال استراتژی جدیدی را برای مقابله با برنامه موشکی ایران و محبوبیت و نفوذ ایران در منطقه طراحی می‌کنند، به نظر می‌رسد خطی که اجلاس آن را دنبال می‌کند حفظ برجام و درعین‌حال تشدید فشار بر ایران باشد».(روزنامه حکومتی جام جم- 29بهمن96)
تلویزیون رژیم هم در گزارش دیگری گفت: «عادل الجبیر هم آخرین سخنران بود که در برابر رسانه‌ها تأکید کرد ایران امنیت منقطه را تهدید کرده.
عادل الجبیر گفت، ایران چندین هسته تروریستی را آموزش داده که این هسته‌ها حملات تروریستی را در سرتاسر جهان انجام می‌دهند، تأکید می‌کند که عربستان سعودی هم‌چنان به فشار ایران برای تغییر رفتار خود ادامه می‌دهد. الجبیر گفت: «مگر ایران نبود که در سال 1996با آموزش یک گروه تروریستی چندین برج را در پادشاهی سعودی منفجر کردند»(29بهمن).
حمید ابوطالبی مشاور روحانی با ابراز وحشت از آنچه در مونیخ می‌گذرد، هشدار داد: «مسیر کنفرانس امنیتی مونیخ، نشان می‌دهد مسیر تعاملات در حال خصومت آمیزتر شدن از طریق افزایش تلاش‌های مغرضانه برای تصویرسازی فکچوال"ایران هراسی" در جهت بالا بردن فشارها در عرصه بین‌المللی (سازمان ملل متحد) است».
صحنه انزوای رژیم و وحشتش از تشدید محاصره جهانی وقتی کامل می‌شود که اظهارات ملتمسانه ظریف وزیر خارجه آخوندها را بخوانیم که ازجمله در باغ سبز نظام را در مورد زنجیره‌یی از غلط کردم گویی و عقب‌نشینی را نشان داد و گفت: «ما خواستار یک منطقه قوی هستیم و نمی‌خواهیم در منطقه هژمون باشیم؛ دوران هژمونی گذشته است». وی افزود: «سال گذشته پیشنهاد ایران را برای ترتیبات امنیتی در خلیج‌فارس بر اساس گفتگو، اصول مشترک و اقدامات اعتمادساز تکرار کردم. برخی از همسایگان ما سال گذشته از فرصت خود برای وارد کردن اتهاماتی علیه ایران استفاده کردند. برخی نیز امسال همین کار را کردند و خواهند کرد.
ایران پس از این توافق درصدد این بود که همان رویکرد را برای منطقه خلیج‌فارس استفاده کند و پیشنهاد ایجاد مجمع گفتگوی منطقه‌یی را مطرح کرد اما گوش شنوایی نیافت هر چند این پیشنهاد هنوز مطرح است. ما نیازمند اقدامات اعتمادساز از قبیل دیدارهای مشترک نظامی اطلاع پیشاپیش درباره رزمایشهای نظامی تا شفافیت درباره خریدهای نظامی و کاهش هزینه‌های نظامی هستیم». (روزنامه حکومتی ابتکار- 30بهمن96».
سنگینی سایه وحشت بر سر رژیم از انزوای فزاینده رژیم وقتی بهتر فهم می‌شود که به‌رغم مواضع ملتمسانه و زبونانه ظریف، هل من مزید هم باندی‌هایش را ببینیم که سخنان وی را در اجلاس مونیخ « بسیار هوشمندانه و دقیق» توصیف کرده و در ضرورت افزودن بر غلط کردن گویی و عقب‌نشینی از مواضع نظام به روحانی و ظریف فشار می‌آوردند که «نباید گمان برد که تنها پاسخ ایران به اظهارات سخفیف و ادعاهای واهی این کشورها کافی است بلکه حضور در مجامع بین‌المللی نظیر اجلاس امنیتی مونیخ به‌ویژه در شرایط کنونی بسیار اهمیت دارد اما باز هم نباید به این حضور اکتفا کرد. ایران نباید از اهرم‌های لابی در اروپا و آمریکا غافل شود. در شرایط کنونی لازم است که ایران در جهت اقناع جامعه بین‌المللی دست به ابتکار بزند».(روزنامه حکومتی آرمان- 30بهمن96)
البته این فقط هم باندیهای روحانی یا به قول دلواپسان «غرب باوران» نیستند که به نظام توصیه به عقب‌نشینی می‌کنند خود «مقام عظما» هم در اظهارات روز 29بهمن خود گفت« من باید تشکر کنم از وزیر خارجه مان» و بعد افزود:« بله، راه همین است... از بیگانه بهره باید برد... »(تلویزیون رژیم- 29بهمن96).
